Uważam, że ta część jest niepotrzebna. Fabuła nie idzie do przodu a jak nic nie wiedzieliśmy tak nic nie wiemy. W tym momencie nie chce już kontynuować.

Uważam, że ta część jest niepotrzebna. Fabuła nie idzie do przodu a jak nic nie wiedzieliśmy tak nic nie wiemy. W tym momencie nie chce już kontynuować.

Drugi tom serii. Opowiada historię z trochę innej perspektywy. Dalej trwają walki. Są spiski i intrygi.
Dla tych co lubią ponure, wojenne, momentami smutne klimaty.

Drugi tom serii. Opowiada historię z trochę innej perspektywy. Dalej trwają walki. Są spiski i intrygi.
Dla tych co lubią ponure, wojenne, momentami smutne klimaty.

Myślę, że wydarzenia tego tomu mogłyby zostać opisane w pierwszym tomie, łącząc je chronologicznie z tym, co działo się z Jenną i Ashem.

Mimo tego czytało się w porządku. Polubiłam Lyss oraz miałam okazję zrozumieć lepiej sytuację, w której sie znalazła.

Myślę, że wydarzenia tego tomu mogłyby zostać opisane w pierwszym tomie, łącząc je chronologicznie z tym, co działo się z Jenną i Ashem.

Mimo tego czytało się w porządku. Polubiłam Lyss oraz miałam okazję zrozumieć lepiej sytuację, w której sie znalazła.

Dziwny zabieg z tym cofnięciem się w czasie i pokazywaniem wydarzeń z punktu widzenia nowych bohaterów. Tak się cieszyłam pod koniec pierwszego tomu, że ten dupek Gerald w końcu został zabity, a tutaj nagle znowu żyje i straszy :( Narzekałam na Asha, że nie dorównuje Hanowi, ale teraz za nim zatęskniłam, bo Hal okazał się jeszcze nudniejszy. Mimo wszystko ponownie daję sześć gwiazdek za styl (i za smoka:)).

Dziwny zabieg z tym cofnięciem się w czasie i pokazywaniem wydarzeń z punktu widzenia nowych bohaterów. Tak się cieszyłam pod koniec pierwszego tomu, że ten dupek Gerald w końcu został zabity, a tutaj nagle znowu żyje i straszy :( Narzekałam na Asha, że nie dorównuje Hanowi, ale teraz za nim zatęskniłam, bo Hal okazał się jeszcze nudniejszy. Mimo wszystko ponownie daję...

W tym tomie akcja dzieje się znacznie wolniej niż w pierwszym, momentami po prostu wieje nudą, jest za dużo opisów/ wewnętrzych monologów bohaterów z ich rozterkami.

W tym tomie akcja dzieje się znacznie wolniej niż w pierwszym, momentami po prostu wieje nudą, jest za dużo opisów/ wewnętrzych monologów bohaterów z ich rozterkami.

Kolejna świetna przygoda spod pióra Chimy. Porównując do pierwszego tomu, tutaj niestety troszeczkę zeszło powietrze, ale nadal świetnie się przy tym bawiłam. Wydarzenia, które rozgrywają się w tej części, są równoległe do tych opisywanych w pierwszym tomie, stąd też troszeczkę mniejsze emocje. Wiedzieliśmy jak jedna czy druga sytuacja się rozwiąże, więc można było spokojnie przewracać kolejne strony. Był też jeden moment, w którym troszeczkę zaczęłam się nudzić, ale nie trwał on długo i akcja ponownie się rozkręciła. Końcówka natomiast każe mi jak najszybciej sięgnąć po kontynuację.
Trochę jestem zawiedziona, bo czekałam na pewną rzecz i się nie doczekałam. Autorka widać chce mnie jeszcze trochę przetrzymać i poczekam sobie do kolejnego tomu. Albo do jeszcze następnego, jak i w Zaklinaczu burz nic w tym temacie się nie wydarzy. Co to za temat, nie zdradzę, ale na pewno warto na niego poczekać.

Kolejna świetna przygoda spod pióra Chimy. Porównując do pierwszego tomu, tutaj niestety troszeczkę zeszło powietrze, ale nadal świetnie się przy tym bawiłam. Wydarzenia, które rozgrywają się w tej części, są równoległe do tych opisywanych w pierwszym tomie, stąd też troszeczkę mniejsze emocje. Wiedzieliśmy jak jedna czy druga sytuacja się rozwiąże, więc można było...

Trochę słabsza niż pierwszy tom, ale i tak czyta się dobrze.

Trochę słabsza niż pierwszy tom, ale i tak czyta się dobrze.

„Zaklinacz cieni” już za mną. Trochę mnie tak książka wymęczyła, wynudziła. Niby sporo się dzieje, wątkami wracamy trochę wstecz w porównaniu z wydarzeniami z pierwszego tomu. Jest akcja, wojna, trochę romansu, jest nawet smok, a jednak czegoś tej książce brakuje. Dużo tu polityki, mało emocji. Nie potrafię się przywiązać do żadnego z bohaterów. Brakuje tej serii ogólnie czegoś, co miała seria „Siedmiu królestw”. Daje jej nieco naciągane siedem gwiazdek, za styl autorki i moją sympatię do poprzedniej serii, ale tu nie ma rewelacji. Kolejny tom z pewnością przeczytam i mam nadzieję, że będzie lepszy.

„Zaklinacz cieni” już za mną. Trochę mnie tak książka wymęczyła, wynudziła. Niby sporo się dzieje, wątkami wracamy trochę wstecz w porównaniu z wydarzeniami z pierwszego tomu. Jest akcja, wojna, trochę romansu, jest nawet smok, a jednak czegoś tej książce brakuje. Dużo tu polityki, mało emocji. Nie potrafię się przywiązać do żadnego z bohaterów. Brakuje tej serii ogólnie...

Przyznam, że tom II spodobał mi się bardziej, chociaż i w nim są potknięcia. Już na samym początku byłam zaskoczona rozpoczęcia tej części. Trochę mi to namieszało. Również mnogość nowych postaci. Niemniej książkę czyta się dość łatwo, co jest jak dla mnie dużym plusem.

Przyznam, że tom II spodobał mi się bardziej, chociaż i w nim są potknięcia. Już na samym początku byłam zaskoczona rozpoczęcia tej części. Trochę mi to namieszało. Również mnogość nowych postaci. Niemniej książkę czyta się dość łatwo, co jest jak dla mnie dużym plusem.

Bardzo dobrze napisana książka, długo czekać na kolejną część nie trzeba było.. Autor zrobił kawał dobrej roboty, idealnie na jesienne wieczory przy kominku.

Bardzo dobrze napisana książka, długo czekać na kolejną część nie trzeba było.. Autor zrobił kawał dobrej roboty, idealnie na jesienne wieczory przy kominku.