póki co najsłabsza ze wszystkich tego autora - niemniej super się czyta

póki co najsłabsza ze wszystkich tego autora - niemniej super się czyta

John Boyne rozpoczyna historię opowiedzianą w "Zostań, a potem walcz" w dniu piątych urodzin głównego jej bohatera Alfiego. Jest to podwójnie wyjątkowy dzień - w tym dniu wybuchła także I wojna światowa. Alfie jeszcze nie wie jak wraz z tym zmieni się jego życie. Na razie jedynie wiele jego kolegów i koleżanek odwołuje swój udział w przyjęciu urodzinowym. Alfie się tym jednak nie przejmuje. Ważne, że jest babcia, i Stary Bill Hemperton, i ulubiona koleżanka Alfiego, Kalena, z tatą, i ukochany tata chłopca. Ten ostatni obiecuje Alfiemu, że na pewno nie uda się na front. Jednak nazajutrz malec odkrywa, że Georgie nie dotrzymał danej mu obietnicy i poszedł walczyć z wrogiem. Od tego momentu chłopiec mieszkał sam z mamą. Było im ciężko, aby podreperować rodzinny budżet, Alfie opuszcza w niektóre dni szkołę i idzie robić za pucybuta na dworcu King Cross. Akcesoria do tego potrzebne znajduje w domu Kaleny, którą pewnego dnia wraz z tatą deportowali w inne miejsce. Ale to nie jedyne zmartwienie dziewięcioletniego już chłopca. Wszak nie wie, co się dzieje z jego ukochanym rodzicielem. Przez jakiś czas do domu przychodziły listy pisane przez Georgie'a, nagle jednak przestały. Alfie tłumaczył to sobie tym, że na pewno zginął podczas jakiejś bitwy. Pewnego razu, podczas pucowania butów nieznajomego, wzrok Alfiego pada na trzymany przezeń plik dokumentów. Jego uwagę przykuwa jeden z mieszczących się na nich numerów - chłopiec wie, że taki sam numer wojskowy nosi jego tato. Postanawia wybrać się w niedaleką podróż, aby sprawdzić, czy tata naprawdę żyje i w razie potrzeby sprowadzić go do rodzinnego, kochającego domu.
"Zostań, a potem walcz" to kolejny obraz wojny, widzianej oczami dziecka. Tym razem jest to nie druga, a pierwsza wojna światowa. Boyne, jak zresztą w pozostałych powieściach o tego typu tematyce, nie przedstawia jej jednak od tej złej strony. Tradycyjnie już próżno w niej szukać opisów krwawych bitew i trupów bez kończyn. Za to na pierwszy plan wysuwają się takie problemy, jak miłość względem siebie członków rodziny, oddanie względem drugiego człowieka, tęsknota za tym, co utraciliśmy, strach o bliskich, nadzieja na poprawę losu. Czyli właściwie coś, co jest znane niemal każdemu pokoleniu. Alfie to normalny chłopak, taki jakich wielu - lubiący dłużej pospać, mający swoje ulubione smaki i sposoby spędzania czasu, chcący być wreszcie dorosłym, aby tak jak tata rozwozić co rano mleko. Kocha swoich rodziców i autentycznie martwiący się o nich - o tatę, z którym nie wiadomo co się dzieje, i o mamę pracującą ponad siły. A jednocześnie niesamowicie odważny i pomysłowy, dążący do osiągnięcia obranego celu mimo piętrzących się przeciwności losu. Być może to sprawia, że jest tak bliski sercu czytelnika. To ten rodzaj człowieka, z którym chce się przebywać. Pomysłowe jest też osadzenie głównej akcji książki** - zaczyna się o na w dniu wybuchu I wojny światowej, a kończy wraz z dniem jej zakończenia. Dla mnie ma to symboliczny wydźwięk - być może coś rozpocznie się nie po naszej myśli, ale warto do końca wierzyć w to, że koniec tego czegoś będzie naprawdę piękny.

John Boyne rozpoczyna historię opowiedzianą w "Zostań, a potem walcz" w dniu piątych urodzin głównego jej bohatera Alfiego. Jest to podwójnie wyjątkowy dzień - w tym dniu wybuchła także I wojna światowa. Alfie jeszcze nie wie jak wraz z tym zmieni się jego życie. Na razie jedynie wiele jego kolegów i koleżanek odwołuje swój udział w przyjęciu urodzinowym. Alfie się tym...

Książki wojenne z perspektywy dziecka, to coś co zawsze mnie urzeka swoją prostotą i wrażliwością. Gdy nie wszystko jest takie oczywiste, a bliscy coś przed nami ukrywają, to po prostu trzeba to sprawdzić. I tak właśnie było tym razem. Fikcyjny scenariusz napisany przez życie. Przez wojnę, a wojna nie powinna być częścią niczyjego życia.

Książki wojenne z perspektywy dziecka, to coś co zawsze mnie urzeka swoją prostotą i wrażliwością. Gdy nie wszystko jest takie oczywiste, a bliscy coś przed nami ukrywają, to po prostu trzeba to sprawdzić. I tak właśnie było tym razem. Fikcyjny scenariusz napisany przez życie. Przez wojnę, a wojna nie powinna być częścią niczyjego życia.

To pierwsze moje spotkanie z tym autorem, ale z pewnością nie ostatnie.
Język i styl wyraźnie dostosowany pod młodzieżowego czytelnika, jednak to nie jest wada.

To pierwsze moje spotkanie z tym autorem, ale z pewnością nie ostatnie.
Język i styl wyraźnie dostosowany pod młodzieżowego czytelnika, jednak to nie jest wada.

„Zrobił to z najlepszego powodu na świecie. Z miłości”

Był 28 lipca 1914 roku, gdy wybuchła I wojna światowa. Alfie Summerfield mimo młodego wieku bardzo dobrze zapamiętał tę datę, gdyż tego dnia obchodził piąte urodziny.
W 1914 roku w Anglii wszyscy wiedli spokojne życie. Ojciec chłopca Georgie pracował rozwożąc rano wozem mleko, a Margie matka chłopca, zajmowała się domem i synem. Gdy wybuchła wojna Georgie postanowił zaciągnąć się na ochotnika do wojska. Wszyscy wtedy mówili, że wojna skończy się przed świętami. Niestety mijały miesiące, a potem lata, a wojna trwała, a listy od Georgiego przestały przechodzić. Nastąpiły bardzo ciężkie czasy. Ludzie są nieufni. Donoszą na najbliższych sąsiadów jak np. na ojca przyjaciółki Alfiego Kaleny Janácek. Ciągle przychodzą informacje o kolejnych poległych, a ci co pozostali w Angli często zostali pozbawieni środków do życia. Również Alfiemu i jego matce jest bardzo ciężko. Margie pracuje w szpitalu, a w wolnej chwili robi pranie czy szyje byle by tylko zdobyć pieniądze na utrzymanie. Widząc wiecznie zmęczoną matkę dziewięcioletni Alfie postanawia pomóc rodzicielce czyszcząc buty ludziom na dworcu kolejowym.

Minęło już wiele czasu od ostatniego listu przesłanego przez ojca chłopca. I choć Margie twierdzi, że ten jest na tajnej misji i nie może pisać, Alfie zaczyna coraz częściej myśleć, że jego ojciec nie żyje. Pewnego dnia na dworcu czyszcząc buty pewnemu mężczyźnie dzieje się coś co daje chłopcu nadzieję, że jego ojciec jednak żyje. Mimo młodego wieku chłopiec jest zdeterminowany by dowiedzieć się co się stało i gdzie jest jego ojciec…

Rzadko zdarza się czytać książki wracające do I wojny światowej, więc była to ciekawą odskocznią od tego co na co dzień czytam. Książka ma mało stron, więc jest idealna na jedno popołudnie. Mnie osobiście wciągnęła od pierwszych stron. Historia opowiadająca o ciężkich chwilach nie tylko osób walczących, ale również o ich pozostawionych rodzinach. Co warte zaznaczenia historia toczy się z punktu widzenia dziewięciolatka, który nie wszystko rozumie, a zwłaszcza nie rozumie świata dorosłych. Dodatkowo należy podkreślić, iż chłopiec ten mimo swojego wieku zachowuje się nad wyraz dorośle. Widząc zmęczoną matkę, postanawia jej skrycie pomóc. Dodatkowo planuje odnalezienie ojca i sprowadzenie go do domu. Autor porusza wiele trudnych spraw dotyczących wojny jak i jej konsekwencji: internowanie obywateli, którzy nie byli rodowitymi anglikami, obdżektorzy czy zjawisko nerwicy frontowej. Mimo małej ilości stron książka jest bardzo emocjonalna. Poruszająca historia, którą gorąco polecam.

„Zostań, a potem walcz, tak nam mówili, bez przerwy — co to w ogóle ma za sens?”

„Zrobił to z najlepszego powodu na świecie. Z miłości”

Był 28 lipca 1914 roku, gdy wybuchła I wojna światowa. Alfie Summerfield mimo młodego wieku bardzo dobrze zapamiętał tę datę, gdyż tego dnia obchodził piąte urodziny.
W 1914 roku w Anglii wszyscy wiedli spokojne życie. Ojciec chłopca Georgie pracował rozwożąc rano wozem mleko, a Margie matka chłopca, zajmowała się...

,,Zostań, a potem walcz'' to kolejna dobra powieść Johna Boyne'a osadzona w realiach wojennych. Bohaterem tej powieści jest mały Alfi Summerfield, którego ojciec obiecał po wybuch wojny że nigdy nie wyruszy na front, jednak obietnice tę złamał już następnego dnia. Po czterech latach chłopiec nadal nie wiedziałam jaki los spotkał jego ukochanego ojca dopóki nie zobaczył jego nazwiska w lekarskich dokumentach. W taki sposób chłopiec dowiedział się z jego ojciec przebywa w szpitalu gdzie leczona jest nerwica frontowa. ,,Zostań, a potem walcz" to powieść o wierze , oddaniu i miłości do swej rodziny pomimo ciężkich czasów w jakich przyszło żyć bohaterowi. Autor bardzo dobrze pokazał osobę cierpiącą na nerwice frontową i z jakim konsekwencjami się ona wiąże. PTSD czyli ,,zespół stresu pourazowego'' bo pod taką nazwą jest aktualnie znana ta przypadłość zebrała bardzo duże żniwa za czasów wojny. Ta książka tak jak pozostałe dzieła tego autora są zdecydowanie godne polecenia.

,,Zostań, a potem walcz'' to kolejna dobra powieść Johna Boyne'a osadzona w realiach wojennych. Bohaterem tej powieści jest mały Alfi Summerfield, którego ojciec obiecał po wybuch wojny że nigdy nie wyruszy na front, jednak obietnice tę złamał już następnego dnia. Po czterech latach chłopiec nadal nie wiedziałam jaki los spotkał jego ukochanego ojca dopóki nie zobaczył jego...

Kolejna bardzo dobra pozycja tego autora, oby tak dalej ...

Kolejna bardzo dobra pozycja tego autora, oby tak dalej ...

Autor wcielił się w postać dziecka. Poprzez postać stara się widzieć oczami dziecka i rozumieć jego oczami. Stara sie zrozumieć co to jest wojna i jaka jest cena poświęcenia się dla drugiej osoby. Opowiada też o tęsknocie, która nie pozwala spokojnie żyć.
Pomysł na książkę dobry ale zbyt spłaszczony. Zabraklo mi emocji.

Autor wcielił się w postać dziecka. Poprzez postać stara się widzieć oczami dziecka i rozumieć jego oczami. Stara sie zrozumieć co to jest wojna i jaka jest cena poświęcenia się dla drugiej osoby. Opowiada też o tęsknocie, która nie pozwala spokojnie żyć.
Pomysł na książkę dobry ale zbyt spłaszczony. Zabraklo mi emocji.

Historia raczej smutna, ale pokrzepiająca, dająca nadzieję, tematyka bolesna, ale książka jest napisana bardzo lekko i przystępnie.

Fajna, dobrze się czytało, ciekawiła, lecz mnie nie zachwyciła, nie czułam się emocjonalnie związana z bohaterami, a to powinna być jej mocna strona. 6/10

Historia raczej smutna, ale pokrzepiająca, dająca nadzieję, tematyka bolesna, ale książka jest napisana bardzo lekko i przystępnie.

Fajna, dobrze się czytało, ciekawiła, lecz mnie nie zachwyciła, nie czułam się emocjonalnie związana z bohaterami, a to powinna być jej mocna strona. 6/10

Choć mała, to bardzo ciekawie i treściwie opisana historia chłopca, a raczej jego punktu widzenia na pierwszą wojnę światową do której jego tata zgłasza się jako ochotnik. Ciągły niepokój, strach, tęsknota i miłość prowadzą chłopca ku drodze do prawdy o ojcu. Czy jest na tyle duży aby pojąć co stało się z jego tatą?
Książka warta przeczytania. Polecam.

Choć mała, to bardzo ciekawie i treściwie opisana historia chłopca, a raczej jego punktu widzenia na pierwszą wojnę światową do której jego tata zgłasza się jako ochotnik. Ciągły niepokój, strach, tęsknota i miłość prowadzą chłopca ku drodze do prawdy o ojcu. Czy jest na tyle duży aby pojąć co stało się z jego tatą?
Książka warta przeczytania. Polecam.