Z książkami Marty Kisiel dotychczas nie miałem do czynienia, chociaż nieraz czytałem opinie o nich i widziałem jakie kolejne ukazywały się. Ciekawy byłem zdobytej w bibliotece powieści Toń, która zapowiadała się interesująco. Jednak zawsze dręczą mnie obawy przed sięgnięciem po nowego autora. Pomimo tego czekałem tylko, aby zabrać się za nią i przekonać się co przyniesie lektura.
Dżusi Stern jest niepoukładana osobą z wieloma pomysłami, która przybywa na prośbę ciotki do miejsca, gdzie wychowała się. Ma za zadanie zająć się mieszkaniem i cieszy się ze spotkania z bardzo poukładaną siostrą. Niestety pod nieobecność wszystkich wpuszcza antykwariusza wywołując szereg trudnych do przewidzenia zdarzeń. Odkrywając po kolei różne części układanki i prowadząc śledztwo w sprawie morderstwa.
Zanurzając się początkowo w rozdziały spotykamy się z historią, która zaczyna się zwyczajnie, aby chwilę później wciągnąć nas w snują przez autorkę opowieść. Przyjeżdżająca do Wrocławia Dżusi będzie musiała zająć się mieszkaniem i spotyka się z siostrą. Wszystko idzie dobrze do czasu pojawienia się nieznajomego, który chce odzyskać przedmiot. Wtedy zaczynają się dziać dziwne wydarzenia. Pomału odkrywamy sekrety jakie skrywane za drzwiami nie tylko mieszkania, ale również mieszkających tam osób. Autorka znakomicie w opisach odmalowuje obraz rzeczywistości z dbałością o szczegóły. Pierwsza część książki skupia się na portretach poszczególnych sióstr i zwyczajnego życia jakie toczą przez cały czas do wstrząsających wydarzeń zmieniających wszystko. Kreśląc relacje podszyte czasami humorystycznym zacięciem i emocjami. Obserwujemy wydawało się zwykły obraz codzienności i zderzenie odmiennych charakterów sióstr. Wszystko przedstawione w sposób ciekawy i pojawiające się od czasu do czasu dziwne zdarzenia pasują jak ulał do historii. Dopiero w drugiej części skręcając w większym stopniu w rejony fantastyki zabiera nas autorka w czasy dawniejsze dotyczące Drugiej wojny światowej i sekretów Dolnego Śląska. Dobrym pomysłem było przeniesienie akcji w tamten okres, choćby na chwilę i przedstawienie dylematów dotyczących różnych podjętych w tamtym czasie decyzji przez niektórych bohaterów. Z drugiej strony pomału pojawia się wątek śledztwa jakie prowadzą siostry dotyczący dawnych wydarzeń i skrywanych przed nimi tajemnic. Nie brakuje motywu morderstwa i prowadzenia dochodzenia, próbując dowiedzieć się wszystkiego o sprawcy i wydarzeń z przeszłości. W historii nie tylko to można znaleźć, ale też autorka sięga po ciekawy motyw zanurzenia się w czasie i osób o nadludzkich możliwościach. Wszystkie koncepcje miesza w znakomity sposób i wyszedł z tego magiczny koktajl o decyzjach jakie będą dopiero lub są podejmowane.
Autorka dobrze poradziła sobie przy kreacji bohaterów, którzy różnią się od siebie i powstaje kontrast bohaterów. Dżusi jest osobą energetyczną, wybuchową, roztrzepaną i mającą wielkie pokłady pomysłów. Jej siostra Eleonora to poukładana osoba i punktualna ze wszech miar. Nie zmieniająca niczego w każdym dniu i skupiająca się na przestrzeganie ustalonych zasad. Podczas czytania zachodzi w niej zmianę. Kolejną jest ciotka Klara Stern, która wyjechała w podróż i kiedy pojawia się w historii stosuje się do przestrzegania zasad jakie panują w domu. Silna i niezłomna, dręczona wyrzutami sumienia i pełna sprzeczności. Pozostałe postacie jakie pojawiają się mają swój własny charakter i zachowanie. Można polubić zegarmistrza Gerda i pojawiającego się Karolka , wywołującego zamieszanie i wiele innych osób jakie pojawiają się na kartach książki. Przyznaje, ze pod względem zarysowania psychologicznego wypadają bardzo dobrze i można poczuć nić sympatii do rodziny Sternów albo do innych postaci. Jednak zachowanie Dżusi nieraz potrafi wywołać ból głowy różnicami swoich poglądów i charakterkiem. Pozostali wypadli bardzo dobrze i nie są irytujący. Niekiedy sytuacje lub relacje są nasączone humorem przez autorkę, to jednak przewija się w nich pytanie o trudne i zniszczone relacje łączące bohaterów, próbę ich odbudowania i jaki wpływ mają różnice łączące poszczególne postacie pod względem pokoleniowym. Potrafiące znaleźć wspólny język pomimo przeciwności losu i własnych różnic charakteru. W tym wszystkim gra rolę pojawiająca się przyjaźń, lojalność i wystawienie na ciężką próbę wzajemnych relacji związanych z tajemnicą, mająca wpływ na życie Sternów. Dialogi jakie zostały stworzone wypadły bardzo dobrze. Nie brakuje w nich emocji i szczypty humoru.
Książka posiada akcję poprowadzoną z wyczuciem i nie zwalniającą ani na chwilę. Cały czas coś dzieje się pomimo opisów. Wydarzenia potrafią wciągnąć od samego początku i płynnie się przez historie bez problemu cały czas do przodu. Dlatego nie nudziłem się podczas czytania. Autorka maluje kolejne obrazy ze starannością i z wielkim wyczuciem. Są realistyczne przedstawione, pięknie napisane, opisane, przedstawione i mają w sobie to coś. Dlatego historia potrafiła mnie bardzo wciągnąć i śledziłem kolejne wydarzenia z ciekawością. Nawet przygody bohaterów przykuwały moją uwagę i większości kibicowałem różnym postaciom jakie zostały wykreowane na potrzeby historii. Pomysł na jej powstanie był ciekawy i potrafiący intrygować. Z tego wszystkiego powstała mieszanka magiczna, pełna niezwykłego klimatu i wyskakujących na światło dzienne tajemnic. Właśnie styl autorki jakim posługuje się przyniósł wiele dobrego i okazał się przystępny oraz przyjemny. Właśnie taki jaki lubię. Książka to próba połączenia urban fantasy z elementami mitologi, co widać podczas czytania. Takie połączenie sprawdza się w tym wypadku bardzo dobrze i potrafi stworzyć niezwykły klimat. Sięgnięcie po tajemnice dotyczące Dolnego Śląska i drugiej wojny światowej wzbogaciło samą opowieść. Pomysł na tonięcie w odmętach czasu też był świetny i malowniczo opisany jakby samemu zanurzało się w jego odmętach. Przez wszystko przewija się wątek kryminalny dotyczący morderstwa i śledztwa jakie jest prowadzone przez Sternów. Finał jaki nam prezentuje autorka jest intrygujący i nawet pojawienie się sprawcy nie wiadomo skąd potrafiło mnie zaskoczyć. Pojawiający się mroczny klimat i trudne decyzje przypadł mi do gustu.
Książka Toń to moje pierwsze spotkanie z twórczością Marty Kisieli mogę śmiało powiedzieć udane. Sięgając zawsze po nowego autora zawsze mam obawy nawet jeśli przeczytałem wiele dobrych opinii o innych powieściach. W tym przypadku nie mogę tak powiedzieć, bo początkowo historia wydaje się zwyczajna, jakby leniwa, lecz pięknie napisana. Później robi się coraz bardziej ciekawie i porwała mnie w wir fantastycznych wydarzeń i pojawiającego się czasami lekkiego klimatu grozy. Nakreśliła warstwę obyczajową w sposób świetny i ukazanie relacji pomiędzy bohaterami wypadło bardzo dobrze. Pojawiające się nie mądre decyzje, próba ratowania wzajemnych relacji, odbudowania więzów rodzinnych i wybaczanie sobie nawzajem. Pod płaszczykiem fantastyki porusza wiele i otrzymujemy nie tylko kryminał, ale również powieść obyczajową. Skierowana raczej do starszego czytelnika, nie pozbawiona pojawiającego się humoru i emocjonujących scen, potrafiła mnie wciągnąć i trzymać w napięciu. Jestem zadowolony z tego co dostałem, bo historia jest intrygująca, ze zwrotami akcji , ciekawą zagadką do rozwiązania z przeszłości i fajnymi bohaterami. Miło spędziłem czas przy niej i z przyjemnością przeczytałem. Na pewno sięgnę po inne książki jeśli będę miał okazje, bo jestem ciekawy co dostanę. Książka dla miłośników fantastyki i dobrej powieści. Każdy powinien znaleźć coś dla siebie.

Polecam

Z książkami Marty Kisiel dotychczas nie miałem do czynienia, chociaż nieraz czytałem opinie o nich i widziałem jakie kolejne ukazywały się. Ciekawy byłem zdobytej w bibliotece powieści Toń, która zapowiadała się interesująco. Jednak zawsze dręczą mnie obawy przed sięgnięciem po nowego autora. Pomimo tego czekałem tylko, aby zabrać się za nią i przekonać się co przyniesie...