Bardzo dobrze bawiłam się przy lekturze perypetii Tereski Trawnej pióra tej autorki, ale nie będę ukrywać, że jestem niesamowicie ciekawa innych jej książek.
Padło na "Toń" z cyklu wrocławskiego - która niesamowicie mnie zaskoczyła. Zdecydowanie różni się od zabawnych i lekkich komedii kryminalnych, w których brylowała rodzina Trawnych. "Toń" kojarzy mi się z pewną dojrzałością, po części z analizą psychologiczną oraz nastrojowością i tajemnicą. Zdarzają się także elementy humorystyczne, jednak one nie są bazą całej historii, a jedynie dodatkiem.
Z pewnością nie jest to moje ostatnie spotkanie z twórczością Marty Kisiel.

Bardzo dobrze bawiłam się przy lekturze perypetii Tereski Trawnej pióra tej autorki, ale nie będę ukrywać, że jestem niesamowicie ciekawa innych jej książek.
Padło na "Toń" z cyklu wrocławskiego - która niesamowicie mnie zaskoczyła. Zdecydowanie różni się od zabawnych i lekkich komedii kryminalnych, w których brylowała rodzina Trawnych. "Toń" kojarzy mi się z pewną...

Bałam się trochę sięgnąć po Toń, bo Nomen Omen mi się bardzo podobał a tu jednak są inne postaci (przynajmniej główne). Zupełnie niepotrzebnie, bo ta grupa jest tak samo "mocna". Przyznaję, że trochę dłużej mi zajęło wciągnięcie się w akcję niż w przypadku Nomen Omena.
Jeśli ktoś jeszcze nie czytał to ostrzegam, że protagonistą jest bardziej siostra Dżusi, Eleonora (mi to akurat bardzo odpowiadało, ale daję znać bo opis wspomina tylko o Dżusi).

Jedyna krytyka jaką mam to zamieszanie wydawnicze. Nomen Omen doczekał się nowego wydania (z piękną w moim odczuciu okładką),Toń i Płacz na chwilę obecną nie. Podobne zastrzeżenie mam do serii o Teresce Trawne. I ja naprawdę rozumiem problemy z prawami etc. ale szczególnie boli to, że to środkowe książki w obu seriach wystają z reszty. Dlatego jestem tak wdzięczna, że w serii Małe Licho mimo zmiany wydawnictwa okładka ostatniej części jednak aż tak nie odstaje.

Bałam się trochę sięgnąć po Toń, bo Nomen Omen mi się bardzo podobał a tu jednak są inne postaci (przynajmniej główne). Zupełnie niepotrzebnie, bo ta grupa jest tak samo "mocna". Przyznaję, że trochę dłużej mi zajęło wciągnięcie się w akcję niż w przypadku Nomen Omena.
Jeśli ktoś jeszcze nie czytał to ostrzegam, że protagonistą jest bardziej siostra Dżusi, Eleonora (mi to...

To moje pierwsze spotkanie z twórczością Marty Kisiel. Bardzo podoba mi się styl pisania autorki. Niektóre fragmenty były tak zabawne, że śmiałam się na głos. Na początku zapomniałam, że czytam urban fantasy, dopiero później pojawił się subtelny motyw podróży w czasie. Czas odgrywa w tej historii ważną rolę: bohaterowie muszą wrócić do dalekiej przeszłości, żeby odnaleźć odpowiedzi na pytania, wokół których kręci się ich teraźniejszość. Każdy z bohaterów jest inny, przyświecają im różne cele i mają własne poczucie humoru, co bardzo cenię w książkach. Fabuła nie pędzi w zawrotnym tempie, ale nie przeszkadza mi to. Historia pokazuje jak łatwo jest zniszczyć relacje z bliskimi osobami i jak trudno jest ją potem odbudować. Mówi o tym, że każdy ma swoje demony, których ludzie nie zrozumieją i o tym, jak łatwo jest nam oceniać innych. Czyta się ją bardzo szybko i przyjemnie. Mam wrażenie, że nie jest to książka dla każdego, ale polecam spróbować.

To moje pierwsze spotkanie z twórczością Marty Kisiel. Bardzo podoba mi się styl pisania autorki. Niektóre fragmenty były tak zabawne, że śmiałam się na głos. Na początku zapomniałam, że czytam urban fantasy, dopiero później pojawił się subtelny motyw podróży w czasie. Czas odgrywa w tej historii ważną rolę: bohaterowie muszą wrócić do dalekiej przeszłości, żeby odnaleźć...

Świetna, super bohaterowie, super historia. SUPER MARTA KISIEL!!

Świetna, super bohaterowie, super historia. SUPER MARTA KISIEL!!

Jest to poprostu dobra książka

Jest to poprostu dobra książka

Naprawdę genialnie napisana książka. Zabawne i lekkie dialogi, a jednocześnie dość mroczna historia. Dodatkowo bardzo ciekawe zobrazowanie koncepcji czasu.
Uwielbiam książki Marty Kisiel za styl, w jakim autorka pisze oraz za pomysły które ubiera w fabułę i zaprasza nas do zwiedzenia stworzonych przez siebie światów.
3 kobiety mieszkające do niedawna pod jednym dachem, dwie siostry oraz ich ciotka, wydają się zupełnie różnić od siebie. Jednak okazuje się, że to tylko pierwsze wrażnenie. W rzeczywistości łączy je o wiele więcej i pewnie byłoby im łatwiej gdyby tylko szczerze ze sobą porozmawiały. Fabuła zaczyna sie jak zwykła obyczajówka, jednak dość szybko pojawiają się na scenie tajemnicze osoby i już nie wydaje się tak zupełnie zwyczajnie. Obyczajówka przeistacza się w pełnokrwiste urban fantasy w naprawdę dobrym stylu.
Książka nieodkładalna! Jak zaczniesz, wir wydarzeń wciągnie cię tak, że nie odłożysz aż do ostatniej strony.

Naprawdę genialnie napisana książka. Zabawne i lekkie dialogi, a jednocześnie dość mroczna historia. Dodatkowo bardzo ciekawe zobrazowanie koncepcji czasu.
Uwielbiam książki Marty Kisiel za styl, w jakim autorka pisze oraz za pomysły które ubiera w fabułę i zaprasza nas do zwiedzenia stworzonych przez siebie światów.
3 kobiety mieszkające do niedawna pod jednym dachem,...

Bardzo fajny i oryginalny pomysł. Ciekawie wykreowany świat, ale niestety pewne rzeczy nie są do końca wyjaśnione i przez to wydaje mi się że ma trochę błędów logicznych. Nie do końca objaśniona jest zasada działania przenoszenia się w czasie, bo skoro przenoszą się tam jako jaźń to w jaki sposób przenoszą przedmioty.
Jednak z chęcią sięgnę po kolejny tom z serii chociaż wiem, że nie będzie o tych samych bohaterach.

Bardzo fajny i oryginalny pomysł. Ciekawie wykreowany świat, ale niestety pewne rzeczy nie są do końca wyjaśnione i przez to wydaje mi się że ma trochę błędów logicznych. Nie do końca objaśniona jest zasada działania przenoszenia się w czasie, bo skoro przenoszą się tam jako jaźń to w jaki sposób przenoszą przedmioty.
Jednak z chęcią sięgnę po kolejny tom z serii chociaż...

Wciąga od początku do samego końca. Troszkę przeszkadza brak ciągłości wydarzeń.

Wciąga od początku do samego końca. Troszkę przeszkadza brak ciągłości wydarzeń.

Dla mnie małe rozczarowanie. Spodziewałam się znacznie więcej. Dostałam nie do końca rozwinięty zalążek arcyciekawej historii. Początek powieści zapowiada niebywałe emocje. Podróże w czasie, poszukiwanie zaginionych skarbów, bezwględna walka, cudowne dotknięcie historii. Nieograniczone możliwości rozwinięcia fantastycznych skrzydeł. I to w kilku różnych kierunkach. Niestety. Okazuje się, że autorka temat ledwie musnęła. Wszystko jest bardzo płytkie i pobieżne. Historii trochę brak fundamentów. Nagle dowiadujemy się o tajemniczych i tragicznie zakończonych wędrówkach, ale jakie jest źródło owych niezwykłych mocy? Któż to wie? Trochę jak dom, który zaczyna się od pierwszego piętra. Zawodzi też kreacja bohaterów. Wszyscy są straszliwie nijacy, mdli i niedopowiedziani. Nawet ci, którzy powinni wywoływać ciarki na skórze. Być może jest to tylko wstęp do prawdziwej historii, która rozwinie się w następnych częściach cyklu, stąd jedynie pośpieszny szkic zamiast porządnego obrazu? Mam nadzieję bo pierwszy tom nie zasługuje na specjalną pochwałę.

Dla mnie małe rozczarowanie. Spodziewałam się znacznie więcej. Dostałam nie do końca rozwinięty zalążek arcyciekawej historii. Początek powieści zapowiada niebywałe emocje. Podróże w czasie, poszukiwanie zaginionych skarbów, bezwględna walka, cudowne dotknięcie historii. Nieograniczone możliwości rozwinięcia fantastycznych skrzydeł. I to w kilku różnych kierunkach....

Nie jest to seria tak wesoła jak książki o Małym Lichu, czy ostatnie kryminałki autorki. Jednak ma swój urok i wciąga w czasie i historii (Wrocławia).

Nie jest to seria tak wesoła jak książki o Małym Lichu, czy ostatnie kryminałki autorki. Jednak ma swój urok i wciąga w czasie i historii (Wrocławia).