kim jest tak kobieta ? lektura wciągająca pełna niespodzienek.

kim jest tak kobieta ? lektura wciągająca pełna niespodzienek.

Mam mieszane uczucia, co to tej książki. Z jednej strony ciekawa intryga rodzinna, wątek utraty pamięci i zmiany tożsamości, a z drugiej wątek psychopatycznego mordercy, który jak dla mnie „psuje” wyjątkowość historii.
Zakończenie nie zawiodło.

Mam mieszane uczucia, co to tej książki. Z jednej strony ciekawa intryga rodzinna, wątek utraty pamięci i zmiany tożsamości, a z drugiej wątek psychopatycznego mordercy, który jak dla mnie „psuje” wyjątkowość historii.
Zakończenie nie zawiodło.

Książka jest naprawdę bardzo słaba, niestety sprzedałam ją. Głównie ze względu na to, że miała za małą czcionkę jak dla mnie.

Książka jest naprawdę bardzo słaba, niestety sprzedałam ją. Głównie ze względu na to, że miała za małą czcionkę jak dla mnie.

Choć ta książka ma 400 stron, to przez nią się płynie. Początkowo czułam się przy niej dziwnie, niepokojąco. Poruszane wątki sprawiają, że możemy czuć się niekomfortowo. Trzeba jednak przyznać, że mamy tu misternie uknutą fabułę i masę szczegółów, na które warto zwracać uwagę. Główna bohaterka próbuje odkryć prawdę o sobie. 3 lata wcześniej straciła pamięć i czuje, że wtedy wydarzyło się coś traumatycznego. Razem z nią po nitce idziemy do kłębka. Ostatnie 200 stron pochłonęłam w weekend bez żadnej przerwy, nie mogłam się oderwać. Rewelacyjna książka, polecam gorąco!

Choć ta książka ma 400 stron, to przez nią się płynie. Początkowo czułam się przy niej dziwnie, niepokojąco. Poruszane wątki sprawiają, że możemy czuć się niekomfortowo. Trzeba jednak przyznać, że mamy tu misternie uknutą fabułę i masę szczegółów, na które warto zwracać uwagę. Główna bohaterka próbuje odkryć prawdę o sobie. 3 lata wcześniej straciła pamięć i czuje, że wtedy...

Zaczyna się całkiem nieźle. Czytelnik zostaje postawiony w sytuacji niecodziennej i interesującej. Obserwowanie wydarzeń z boku wydaje się absolutnie na miejscu. Zawiedzie się jednak ten, który myśli, że do końca napięcie będzie liniowo rosło, lub choćby utrzyma początkowe tempo.

Duża część książki jest przegadana i zdecydowanie odrealniona. Wydarzenia opisywane przez autora stają się coraz bardziej niewiarygodne i abstrakcyjne. Punkt kulminacyjny można by nawet uznać za śmieszny. Zakończenie łzawe i nudne.

Ogółem książka długa, ale uboga w prawdopodobieństwo. Można przeczytać, jeśli ktoś lubi bardzo zawikłane wątki. Dla mnie jednak było tutaj wszystkiego za dużo.

Zaczyna się całkiem nieźle. Czytelnik zostaje postawiony w sytuacji niecodziennej i interesującej. Obserwowanie wydarzeń z boku wydaje się absolutnie na miejscu. Zawiedzie się jednak ten, który myśli, że do końca napięcie będzie liniowo rosło, lub choćby utrzyma początkowe tempo.

Duża część książki jest przegadana i zdecydowanie odrealniona. Wydarzenia opisywane przez...

Początkowo trochę się nudziłam, ale potem akcja przyspieszyła i zrobiło się naprawdę ciekawie. Ogólnie duży plus.

Początkowo trochę się nudziłam, ale potem akcja przyspieszyła i zrobiło się naprawdę ciekawie. Ogólnie duży plus.

Intrygująca, polecam.

Intrygująca, polecam.

Bardzo wciągająca, wprost nie da się oderwać! Piękne opisy Danii, aż chce się tam pojechać i zobaczyć wszystko na własne oczy. Nie wiem czy przegapiłam ale jak skończyła Ellen?

Bardzo wciągająca, wprost nie da się oderwać! Piękne opisy Danii, aż chce się tam pojechać i zobaczyć wszystko na własne oczy. Nie wiem czy przegapiłam ale jak skończyła Ellen?

Książka byłaby lepsza gdyby wyrzucić z niej cały oklepany wątek psychopaty mordercy. Zostaje wtedy wciągająca tajemnica rodzinna i romans. Mam też wątpliwości dotyczące psychologii głównej bohaterki. Czy utrata pamięci może zupełnie zmienić komuś osobowość?

Książka byłaby lepsza gdyby wyrzucić z niej cały oklepany wątek psychopaty mordercy. Zostaje wtedy wciągająca tajemnica rodzinna i romans. Mam też wątpliwości dotyczące psychologii głównej bohaterki. Czy utrata pamięci może zupełnie zmienić komuś osobowość?

Anna Ekerg to pseudonim dwójki pisarzy Andersa Ronnow Klarlunda i Jacoba Weinreicha. Duńscy autorzy znani z średnio przyjmowanych powieści połączyli siły by stworzyć świetne połączenie kryminału i romansu. Niestety ich dzieło zupełnie do mnie nie trafiło

Książka opowiada o kobiecie imieniem Louise ta prowadzi kawiarnię i żyje u boku pisarza Joachima. Pewnego razu kawiarnię odwiedza Edmund, który rozpoznaje w kobiecie swoją zaginioną żonę Helenę. Okazuje się że Louise faktycznie jest Helene i straciła pamięć w niewyjaśnionych okolicznościach zaś imię Louise należy do innej zaginionej kobiety. Helene chce poznać swoja przeszłość, a Joachim dowiedzieć się kim była i co się stało z prawdziwa Louise. Obie spraw z czasem znów się ze zazębią a finał będzie miałki Niestety intryga jest prowadzona kiepsko, bohaterowie zachowują się jak idioci. Nie mam na myśli tylko głównych którzy nie są gliniarzami i mogą nie wiedzieć jak rozwikłać kryminalna intrygę. Problemem są durne działania reszty postaci. Taki np. Edmund potężny milioner, a nie jest ani trochę przebiegły. Podkłada się bohaterowi prawie na samym początku zamiast dbać o pozory. Dzięki Joachimowi jego żona z amnezja nie wylądowała na ulicy. Edmund powinien być wdzięczny, zamiast tego próbuje go przekupić by ten nie ukazał historii w książce. W historii jest sporo wątków jednak żaden nie jest interesujący. Całość dobija kiepska narracja utrzymana w czasie teraźniejszym. Jedyne co można powiedzieć na plus to ciekawostki nt. historii Danii i jej prawodawstwa przewijające się co jakiś czas.

Szkoda czasu moim zdaniem. Powieść kiepska i nie warta wielkiej uwagi. Lepiej sięgnąć po coś z powieści detektywistycznych Parkera.

Anna Ekerg to pseudonim dwójki pisarzy Andersa Ronnow Klarlunda i Jacoba Weinreicha. Duńscy autorzy znani z średnio przyjmowanych powieści połączyli siły by stworzyć świetne połączenie kryminału i romansu. Niestety ich dzieło zupełnie do mnie nie trafiło

Książka opowiada o kobiecie imieniem Louise ta prowadzi kawiarnię i żyje u boku pisarza Joachima. Pewnego razu kawiarnię...