Muszę przyznać, że „Kłamstwa Locke’a Lamory” to książka obfitująca w zaskakujące zwroty akcji. Wielokrotnie autor zadziwił mnie rozwinięciami poszczególnych wątków, a misterne intrygi tkane przez bohaterów skutecznie podsycały moją ciekawość. Wędrówka u boku Niecnych Dżentelmenów przez ulice i kanały Camorry była fascynującą przygodą, w czasie której poznałam zarówno obyczaje tamtejszej szlachty, jaki i półświatka rządzonego przez capę Barsavi’ego. Ten drugi wydał mi się o wiele ciekawszy, zwłaszcza, że dzięki Interludiom mogłam poznać fragmenty przeszłości, które pozornie chaotyczne, pozwoliły mi lepiej zrozumieć Lamory’ego i jego kompanów.

Scott Lynch stworzył intrygujące uniwersum, które może jednak irytować wieloma nieścisłościami i niedopowiedzeniami. Autor dość lekką ręką uśmierca wiele postaci i czasami brak pewnej konsekwencji w kreacjach bohaterów. Mimo to dobrze czytało mi się o złodziejach – artystach, w których trochę było z Robin Hooda, a całkiem sporo z Muszkieterów. Myślę, że wielbiciele powieści łotrzykowskich mogą śmiało sięgać po tę książkę, ja na pewno jeszcze się spotkam z jej bohaterami w kolejnych tomach cyklu.

Muszę przyznać, że „Kłamstwa Locke’a Lamory” to książka obfitująca w zaskakujące zwroty akcji. Wielokrotnie autor zadziwił mnie rozwinięciami poszczególnych wątków, a misterne intrygi tkane przez bohaterów skutecznie podsycały moją ciekawość. Wędrówka u boku Niecnych Dżentelmenów przez ulice i kanały Camorry była fascynującą przygodą, w czasie której poznałam zarówno...