Co można dodać do opinii Romana Dłużniewskiego, pod którą podpisuję się obiema rękami i nogami też?
To moja pierwsza książka tego autora, wyznawcy Sekty Pancernej Brzozy, marksisty, siewcy nienawiści antykatolickiej i obrzydzenia do społeczeństwa polskiego, jakby było ono gorsze od innych, jakby gdzie indziej nie działy się podobne, albo gorsze rzeczy. Epatowanie okrucieństwem przy opisywaniu morderstw kobiet ma na celu wzbudzenie czego? Nienawiści? A może to ma być instrukcja dla psychopatów?
Sama historia opisana w książce jest także mało ciekawa. Nie ma żadnej tajemnicy, ani logiki w dochodzeniu, nasz policjant się miota od domu do domu, od człowieka do człowieka, a na końcu genialnie odkrywa XXXX, co jest po prostu żenadą. Jak to się dzieje, że są na świecie ludzie piszący książki, z których nie cieknie jad i w których zawarty jest logiczny przebieg zdarzeń? Mnie wystarczyło poczytać kilka stron ziejących jadem, by nabrać pewności, kto okaże się zabójcą. No bo wiadomo, kto w Polsce najczęściej mordował, a kto był ofiarą. Zwłaszcza jeśli zapomni się czasy marksizmu bolszewickiego w Polsce i nie widzi się lub nie chce widzieć skutków działania marksizmu frankfurckiego. (Nawet ta żałosna Wikipedia wyośla, że frankfurtczycy to marksizm: https://pl.wikipedia.org/wiki/Szko%C5%82a_frankfurcka).

[Kogo to ostatnio dźgnięto nożem i wylądował w szpitalu wskutek marksistowskiej nagonki przypominającej szczucie Niemców na Żydów w hitlerowskich Niemczech? Co za różnica, czy poluje się na tych obrzezanych, czarnoskórych, czy na tych koloratką - skutek jest ten sam.]

Domeną każdego marksizmu jest bohaterskie rozwiązywanie problemów wytworzonych przez owych marksistów. Jeśli w Polsce prokuratorzy, to niedojdy, politycy wzbudzają wstręt, a polskie państwo przez wiele lat nie może przeprowadzić poważnego śledztwa w sprawie rozbicia się samolotu w Smoleńsku (specjalnie nie piszę „katastrofa”, ani „zamach”, bo żaden poważny organ państwa polskiego nic nie ustalił) to przynajmniej współwinę ponoszą marksiści z takimi mądralami, jak nasz Wielce Szanowny Autor na czele. Zamiast epatować nienawiścią do świata, ludzi i miejsca w którym żyjemy należy przynajmniej próbować działać pozytywnie i budować nasze państwo, które wciąż wygląda na teoretyczne. Takie prześmiewcze i pełne okrucieństw i nienawiści książki raczej nie pomagają.
Jeśli autor czuje się czymś dotknięty w moim tekście, to nie przepraszam: moim celem nie było obrażenie go bardziej, niż jego powieść obraża niektórych czytelników, a właściwie tylko konkretne spisanie po prostu moich wrażeń, nic więcej.

Na koniec dodam może jeszcze tyle, że cała powieść jest tak oderwana od rzeczywistości, że po prostu takie wydarzenia nie mogły się odbywać w taki sposób nawet w teorii. Wadliwe są profile psychologiczne bohaterów i ich reakcje, brak ciągu logicznego opisywanych wydarzeń, błędy formalne - o których mi się nie chce pisać.
W Polsce przez ostatnie 30 lat zdarzyło się dużo bardzo dziwnych rzeczy. Działał seryjny samobójca, który zdołał jakoś dotrzeć nawet do więzienia, ludzie ulegali dziwnym wypadkom drogowym, zawałom serca. Jakoś nikt nie proponuje sensacyjnej historii opartej na podobnych wydarzeniach, ciekawe dlaczego. Stare Kiejkuty wstrzymałyby druk? Można wymyślić doskonałą intrygę, żmudne dochodzenie, ujawnienie ludzi działających dyskretnie i podstępnie. A oni idą na łatwiznę: bebechy, mięso na ścianach i krew plus „genialny psychopata”. Otóż należy się douczyć z psychologii i psychiatrii, psychopaci nie są genialni właśnie dlatego, że są psychopatami i popełniają tzw. „dyslektyczne błędy”. Dużo gorsi są przestępcy działający sprytnie, nie będący psychopatami, ale o nihilistycznych wartościach, na przykład marksiści.
A o psychopatach wszystkim radzę poczytać tu:
http://quantumfuture.net/pl/psyhopath.html
i tu:
http://quantumfuture.net/pl/psychopath_2.html
To tylko dwie strony internetowe, warto się zapoznać z tym doskonale napisanym artykułem, dzięki temu może niektórzy przestaną pisać bzdury w powieściach?

Co można dodać do opinii Romana Dłużniewskiego, pod którą podpisuję się obiema rękami i nogami też?
To moja pierwsza książka tego autora, wyznawcy Sekty Pancernej Brzozy, marksisty, siewcy nienawiści antykatolickiej i obrzydzenia do społeczeństwa polskiego, jakby było ono gorsze od innych, jakby gdzie indziej nie działy się podobne, albo gorsze rzeczy. Epatowanie...