Mamy rok 2605, a więc daleka przyszłość. Reynolds trochę mnie lekko w kompleksy wpędzał, astronom i astrofizyk jeden, bo cóż ja tam wiem o galaktykach, planetach, konstrukcjach statków kosmicznych. Nawet jeśli są wymyślone, to muszą być przecież prawdopodobne. Tak mi się wydaję, chociaż tak na dobrą sprawę mógł mi tu tony kitu wciskać, a ja i tak wszystko łyknę, bo fajne i już, i widzę to oczami wyobraźni. W każdym razie te "kompleksy" szczególnie się we mnie odzywały kiedy okazało się, że tam mnogo kobiet i to na poważnych stanowiskach. Inkwizytor, królowa, kapitan statku, a nawet niebezpieczny, wojenny przestępca to wszystko baby. I one takie wszystkie obcykane w polityce czy ze sprzętem, zależnie od stanowiska, a ja tu ledwo nadążam ;) Oczywiście głównym bohaterem jest facet o imieniu Clavain. Raz z jednej strony konfliktu, raz z drugiej, zależy jak leży. Trochę mnie ta jego dwulicowość drażniła. On akurat mnie nie zachwycił.

Wojna oczywiście też musi być. Ludzkość się przez te wieki nie zmieniła. Przepychanki o władzę i terytoria to u nas normalka. Zmieniło się natomiast coś innego. Interwencja ludzi obudziła strukturę, która została stworzona do ostrzegania o pojawianiu się istot inteligentnych. Nadchodzi era maszyn, które chcą przejąć kontrolę nad ludzkością. To do świata mechanicznego należy przyszłość, świat organiczny ze swoją biotechnologią wydaje się już zacofaniem... Oczywiście człowiek tak łatwo się nie podda. Przypomniano sobie o niebezpiecznej broni, którą trzeba najpierw odszukać, ale więcej nie opowiem. Poza tym to dopiero tom I, więc wszystko się może zdarzyć.

Mamy rok 2605, a więc daleka przyszłość. Reynolds trochę mnie lekko w kompleksy wpędzał, astronom i astrofizyk jeden, bo cóż ja tam wiem o galaktykach, planetach, konstrukcjach statków kosmicznych. Nawet jeśli są wymyślone, to muszą być przecież prawdopodobne. Tak mi się wydaję, chociaż tak na dobrą sprawę mógł mi tu tony kitu wciskać, a ja i tak wszystko łyknę, bo fajne i...