Nietuzinkowa, dobra, przemyślana. Autor świetnie wykreował alternatywny świat z magią i alchemią i z dużą wprawą się w nim porusza. Nie przeszkadza nawet drobna wtórność (pomysł podobny do Wilczego Legionu).

Najsłabszy tom Trylogii.
Zakończenie historii Olafa i Szaszy jest nieoczywiste i bardzo przypadło mi do gustu, ale w drodze do niego autor nie ustrzegł się baboli. Przede wszystkim odstawił na boczny tor kilku bohaterów, których bardzo lubiłam, a w ich miejsce wprowadził innych, też ciekawych, ale czuć było, że jest to "skład B".
Również poprowadzenie wątku "przyjaźni" Olafa, Szaszy i Anastazji mnie nieco rozczarowało. Relacje tej trójki (w końcu każde z nich pochodziło z innego świata) były najciekawszym wątkiem powieści, w poprzednich tomach traktowali się jak rodzina i załatwianie własnych (często sprzecznych) interesów nie przeszkadzało im we wzajemnym wspieraniu się, a w tym tomie jakby zaakceptowali fakt, że ich drogi się rozeszły. Szkoda.

Nietuzinkowa, dobra, przemyślana. Autor świetnie wykreował alternatywny świat z magią i alchemią i z dużą wprawą się w nim porusza. Nie przeszkadza nawet drobna wtórność (pomysł podobny do Wilczego Legionu).

Najsłabszy tom Trylogii.
Zakończenie historii Olafa i Szaszy jest nieoczywiste i bardzo przypadło mi do gustu, ale w drodze do niego autor nie ustrzegł się baboli....