„Dobry wilk” to powieść zamykająca sensacyjny cykl z Sophią Brinkmann.
Soderberg i tym razem nie zawiódł. Bez problemu udało mu się utrzymać poziom oraz zachować wszystkie atuty, którymi zachwycił mnie w dwóch pierwszych częściach. Wprawdzie trudno w tym gatunku literackim o zaskakujące zakończenie, ale i tak emocji nie brakowało do samego końca. Soderberg nie uznaje czegoś takiego jak przestoje, ale mimo że akcja toczy się w szaleńczym tempie i tak znajduje miejsce na chwile refleksji i zadumy nad skomplikowaną osobowością swoich bohaterów.
Autor nie bawi się w półśrodki czy eufemizmy. Jest mocno i brutalnie, trup ściele się gęsto, a krew płynie strumieniami. Ale nie może być inaczej, gdy trwa bezwzględna wojna między gangami, na dodatek z udziałem psychopatycznych policjantów.
Książka w swojej lidze jest więcej niż dobra i czyta się ją z zapartym tchem. Moja ocena byłaby wyższa gdyby nie to, że miałem spore kłopoty, żeby płynnie wejść w akcję, bo poprzednie części czytałem dwa i cztery lata temu.
Swoją drogą to już kolejny przykład takiego właśnie wydawania serii, w których każda kolejna część jest kontynuacją poprzedniej, a ukazują się w kilkuletnich odstępach. Dla mnie to jest nie do przyjęcia.
Abstrahując od powyższej dygresji uważam zarówno tę powieść, jak i cały cykl za bardzo dobry. W zalewie kryminałów i thrillerów powieści sensacyjne znalazły się na marginesie, ale ta z pewnością na to nie zasługuje.
Zachęcam do lektury, zwłaszcza miłośników dynamicznej akcji i mocnych wrażeń, ale radzę przeczytać całą trylogię jednym ciągiem.

„Dobry wilk” to powieść zamykająca sensacyjny cykl z Sophią Brinkmann.
Soderberg i tym razem nie zawiódł. Bez problemu udało mu się utrzymać poziom oraz zachować wszystkie atuty, którymi zachwycił mnie w dwóch pierwszych częściach. Wprawdzie trudno w tym gatunku literackim o zaskakujące zakończenie, ale i tak emocji nie brakowało do samego końca. Soderberg nie uznaje...