"Trzeba iść dalej, zapomnieć, przebaczyć, tak jak inni, żyć dalej" (str 173)
Ta powieść jest zainspirowana rodzinną historią Autorki. Postacie występujące w niej są prawdziwe. Dwie kobiety matka i córka,dwie bohaterskie postawy, ciężko doświadczone przez wojenny los. Córka jako nastolatka wywieziona na Sybir i 10 lat zmarnowanego tam życia. Matka żona oficera Wojska Polskiego walcząca o utrzymanie rodziny po załamaniu męża. Spotykają się po wojnie, jest trudno, relacje są napięte.Na każdej z nich wojna odcisnęła swoiste piętno. Młodsza tęskniła za ojczyzną, za rodziną,marzyła o powrocie i przeżywa wielkie rozczarowanie po nim. Nie było rodziny, nie było domu. Była matka i chory nieznany jej brat. Nie potrafiła się odnaleźć i przystosować do nowej rzeczywistości. Żyła wspomnieniami z dzieciństwa i zesłania. Trudne kontakty z matką,obwinianie jej o całe nieszczęście, zarzucanie bierności i nieustanne zarzuty. Lecz łatwo jest oskarżać, kiedy nie zna się całej prawdy.Ci najbliżsi, którzy przeżyli, liczyli, że jej powrót przyniesie radość i szczęście, lecz było inaczej.Żal, gorycz i wzajemne pretensje. Obnosiła się z żałobą po ojcu. Jednakże wyidealizowany obraz rodziciela po poznaniu prawdy rozbija się na kawałki, natomiast wizerunek nietolerowanej matki świeci blaskiem. Do czego zdolna jest matka by ratować rodzinę, a zwłaszcza dzieci? Do wszystkiego! Będzie kolaborować, spekulować,znosić upodlenia i poniżenia.Jej całe życie to była walka o przetrwanie.Córce trochę czasu potrzeba było by zrozumieć jaki skarb posiada.

"Trzeba iść dalej, zapomnieć, przebaczyć, tak jak inni, żyć dalej" (str 173)
Ta powieść jest zainspirowana rodzinną historią Autorki. Postacie występujące w niej są prawdziwe. Dwie kobiety matka i córka,dwie bohaterskie postawy, ciężko doświadczone przez wojenny los. Córka jako nastolatka wywieziona na Sybir i 10 lat zmarnowanego tam życia. Matka żona oficera Wojska...