Przyznam, że druga księga wywarła na mnie odrobinę mniejsze wrażenie niż pierwsza. Dopiero kiedy Rojer spotkał się z Leeshą znowu wciągnęłam się w powieść. Ogólnie polecam dla osób, które przeczytały pierwszą część. Akcja nieustannie gna do przodu, bynajmniej się nie zawiodłam.
Byłabym zapomniała dodać, że w zarówno w tej części jak i w poprzedniej bardzo brakuje mi mapy. Przydałaby się, prawda?

SPOILER
SPOILER

SPOILER
SPOILER

Arlen. Naprawdę strasznie trudno było mi doszukać w NAZNACZONYM tego małego chłopca Arlena. Odważnego, mądrego, odrobinę naiwnego, ale... wciąż człowieczego... Myślę, że autor specjalnie używał przydomku "Naznaczony" w obecności Rojera i Leeshy, nawet jak już poznali prawdziwe imię Malowanego Człowieka, by czytelnik jeszcze bardziej uzmysłowił sobie jak bardzo Arlen się zmienił. Osobiście ta zmiana mi się nie podoba, wiem, że dalej jest w nim "człowiek", dalej są w nim cząstki uczuć, ale jakoś tak... Rozumiem, że to dobrze jak postaci są dynamiczne, ale w przypadku Arlena ta dynamika zaszła za daleko. Kilkanaście stron i jest "Naznaczonym", chłodnym i gotowym na wszystko mężczyzną.
Runy na ciele... Świetny pomysł, to mnie naprawdę zaskoczyło i aż zdziwiłam się, że sama na to wcześniej nie wpadłam.
Ostatnia kartka książki jest niezwykle interesująca, nie mogę się doczekać, by zerknąć co znajdę w "Pustynnej Włóczni".
Dodam też, że spodziewałam się wątku miłosnego Arlen - Leesha, ale wydał mi się odrobinę naciągany.

Przyznam, że druga księga wywarła na mnie odrobinę mniejsze wrażenie niż pierwsza. Dopiero kiedy Rojer spotkał się z Leeshą znowu wciągnęłam się w powieść. Ogólnie polecam dla osób, które przeczytały pierwszą część. Akcja nieustannie gna do przodu, bynajmniej się nie zawiodłam.
Byłabym zapomniała dodać, że w zarówno w tej części jak i w poprzedniej bardzo brakuje mi mapy....