Książka ciężka do czytania, bardzo długo zajęło mi przebrnięcie przez nią. Dziwny "scenariusz" do filmu, przez co czasem traciło się chęci do czytania. Dodatkowo bardzo dużo erotycznych opisów, które według mnie były zbędne. Szkoda, bo pomysł bardzo mi się podobał. W szczególności prolog. Niestety, wyszło jak wyszło.

Książka ciężka do czytania, bardzo długo zajęło mi przebrnięcie przez nią. Dziwny "scenariusz" do filmu, przez co czasem traciło się chęci do czytania. Dodatkowo bardzo dużo erotycznych opisów, które według mnie były zbędne. Szkoda, bo pomysł bardzo mi się podobał. W szczególności prolog. Niestety, wyszło jak wyszło.

Książka, która miała być filmem. Mówiąc inaczej to miał być chyba scenariusz, ale nie chodzi w nim chyba o to by wszystko pisać jednym ciągiem? Tak jest tutaj. Po przeczytaniu kilku stron jest problem z ogarnięciem. Szkoda bo super pomysł na fabułę popełnił samobójstwo. Nawet okładkę ma fajną ta książka. Autorze dlaczego to wszystko zniszczyłeś?

Książka, która miała być filmem. Mówiąc inaczej to miał być chyba scenariusz, ale nie chodzi w nim chyba o to by wszystko pisać jednym ciągiem? Tak jest tutaj. Po przeczytaniu kilku stron jest problem z ogarnięciem. Szkoda bo super pomysł na fabułę popełnił samobójstwo. Nawet okładkę ma fajną ta książka. Autorze dlaczego to wszystko zniszczyłeś?

Bardzo zaintrygował mnie ten opis dlatego z zainteresowaniem sięgnęłam po tę pozycję. I powiem wam, że jestem zupełnie zaskoczona tą książką. Po raz pierwszy spotkałam się z takim sposobem przedstawienia całej akcji. Po opisie może wydawać się, że to będzie klasyczny kryminał, jednak nie do końca tak jest. Mogę powiedzieć, że jest to specyficzna książka i po raz pierwszy spotkałam się z takim prowadzeniem narracji. Cała historia przedstawiona jest bardziej w formie scenariusza filmowego, śledzimy to jakbyśmy znajdowali się na planie filmowym i obserwowali każdy ruch kamery. W książce jest mnóstwo opisów, tak aby czytelnik był w stanie wyobrazić sobie całą scenografię w danej scenie. Na początku myślałam, że dostanę wszystko na tacy i moja wyobraźnia nie ma takiego pola do popisu jak przy innych książkach. Ale z drugiej strony te opisy zmuszają naszą wyobraźnię do jeszcze większej pracy i skupieniu się na wielu szczegółach, które pewnie normalnie bym pominęła. Co do samej historii, autor książki zabiera nas do Łodzi, która została przedstawiona bardzo mrocznie, to nadaje klimatu całej sprawie. W tym mieście zaczynają ginąć młode dziewczyny, a sprawa bardzo przypomina wydarzenia, które działy się kilka lat wcześniej. Nie wiadomo czy to ten sam porywacz czy może doczekał się swojego naśladowcy. Policja zwraca się o pomoc do byłego śledczego, Fiszera. Jest to bardzo nietypowy detektyw, który ma poważny problem z uzależnieniem od narkotyków. Ale ma swoje sposoby, które na dodatek są skuteczne bo to on wytropił zabójcę kilka lat wcześniej. Dlatego wszyscy liczą, że uda mu się to i teraz. Fiszer rozpoczyna śledztwo według własnych zasad. Przez jego uzależnienie ciężko czasami stwierdzić co dzieje się naprawdę, a co jest tylko wizją odurzonego człowieka. Zakończenie tej sprawy, musicie poznać już sami. Myślę, że "Rekonstrukcje" zdecydowanie wybiegają poza schemat klasycznego kryminału. Nie jest to prosta historia, którą czyta się z lekkością. Powieść pochłania całą uwagę czytelnika, zabierając nas w bardzo intrygujący świat. Książka pisana jest bardzo lirycznym językiem. Myślę, że dla wielu z was, czytanie historii, która jest przedstawiona w filmowy sposób to będzie nowość. Dlatego spróbujcie sami i przenieście się do klimatycznej Łodzi.

Bardzo zaintrygował mnie ten opis dlatego z zainteresowaniem sięgnęłam po tę pozycję. I powiem wam, że jestem zupełnie zaskoczona tą książką. Po raz pierwszy spotkałam się z takim sposobem przedstawienia całej akcji. Po opisie może wydawać się, że to będzie klasyczny kryminał, jednak nie do końca tak jest. Mogę powiedzieć, że jest to specyficzna książka i po raz pierwszy...

Zbrodnia, wskazany morderca i społeczeństwo oddycha z ulgą, można wrócić do zwyczajnej codzienności. Ale kiedy znajduje się ciało jednej ofiary, potem drugiej, zaczynają się pytania. Jak to możliwe? przecież policja zakończyła dochodzenie i to z sukcesem, więc dlaczego niewinni znowu giną? Może opinia publiczna nie wie o wszystkim? Albo ...

Fiszer nie ma w sobie nic z typowego policjanta, zresztą ostatnio już nim nie jest. Ostatnie śledztwo jakie prowadził nie było niepowodzeniem, sprawa "sezonowego zabójcy" okazała się dla niego ostatnią, ale dzięki niemu została rozwiązana. Teraz znowu jest potrzebny, powtarza się schemat dawnych morderstw, jeżeli wtedy wytropił mordercę to nic dziwnego, że komisarz Macerat zwraca się właśnie do niego o pomoc. Metodom śledczym Fiszera daleko do ortodoksyjnych zasad kryminalistycznych, ale jest skuteczny i na ten moment to najważniejsze. Dopiero co zgłoszono nowe zaginięcie i wszystko wskazuje na to, że na terenie Łodzi działa naśladowca "sezonowego zabójcy", jak zwykle czas nie jest po stronie śledczych. Pozostaje więc liczyć na Fiszera, lecz czy tym razem powiedzie się mu w dochodzeniu? Pogrążony w narkotycznych obrazach nie wydaje się właściwą osobą do prowadzenia śledztwa, a jednak Macerat wierzy w jego skuteczność. Gdzie ich zaprowadzi niezwykły talent detektywistyczny Fiszera? Przywrócony do pracy niekonwencjonalny policjant rusza w poszukiwaniu śladów zbrodniarza robi to na własnych warunkach! Łódź ma wiele twarzy, te najmroczniejsze znane są nielicznym i tylko ktoś taki ma szansę by rozwiązać tę zabójczą zagadkę.

Kryminał oparty o schemat scenariusza filmowego nie jest konstrukcją literacka spotykaną nader często. Ten zabieg jest jednym z wielu aspektów, które intrygują w książce Jana Rycherta, dzięki zastosowaniu takiej perspektywy kolejne zdania, akapity i rozdziały przeistaczają się z słowa pisanego w kadry. Bohaterowie "Rekonstrukcji" to niesztampowe postacie, ich charaktery oscylują na granicy oddzielającej szeroko pojmowaną "normalność" od strefy zbrodni. Autor wplótł ich w łódzkie osiedla, kamienice, mieszkania i to co się w nich kryje. Sięgając po tę sensacyjną historię nie należy się nastawiać na proste prawdy i łatwe do odgadnięcia zagadki, zamiast tego lepiej jest się przygotować na mroczną podróż w głąb ludzkich umysłów i podglądanie jak rodzi się zło. "Rekonstrukcje" są kryminałem wyłamującym się z prostych schematów sensacyjnych, oferującym czytelnikom nie tylko lekturę, ale i filmowo-fotograficzną opowieść. Już na początku lektury czytelnik zaczyna postrzegać kolejne zdania i akapity zgodnie z sugestią autora - w formie kolejnych urywków filmów, kolorowych, czarno-białych, fabularnych i tych o charakterze paradokumentalnych. Pozostają jeszcze bohaterowie, oczywiście podział na pozytywnych i negatywnych także jest zbyt uproszczony w przypadku "Rekonstrukcji", ponieważ tak jak i fabuła, wymykają się oni prostym kategoriom i przede wszystkim ocenom.

Zbrodnia, wskazany morderca i społeczeństwo oddycha z ulgą, można wrócić do zwyczajnej codzienności. Ale kiedy znajduje się ciało jednej ofiary, potem drugiej, zaczynają się pytania. Jak to możliwe? przecież policja zakończyła dochodzenie i to z sukcesem, więc dlaczego niewinni znowu giną? Może opinia publiczna nie wie o wszystkim? Albo ...

Fiszer nie ma w sobie nic z...

Drobiazgowa obserwacja otoczenia, przemyślenia, które w jakiś sposób hipnotyzują. Doświadczenie, poznanie w codzienności to zbiór szczegółów, niby zwykłych i jednocześnie niesamowitych, bo postrzeganych w dość specyficzny sposób. Ciągłe jakby zatrzymywanie świata klatka po klatce filmu. Rozdrobnienie wszystkich detali, jakby rozłożenie ich na czynniki, to dość fascynujące dla czytelnika, który nagle sobie uświadamia, że sam nie widzi tego wszystkiego, a również mógłby. Dodatkowo idziemy za tymi wynurzeniami człowieka o chorobliwej pasji seksualno - morderczej, za umysłem i rojeniami psychopaty, bo trudno czytać o tym bez własnego zagłębienia się. To wejście w jego świat, w selekcję ofiary budzi niepokój i sprawia, że czujemy się nieswojo we własnej skórze. Tego nie czyta się lekko i łatwo, ale przyciąga, napina psychicznie, w jakiś sposób hipnotyzuje.

Więcej na: rosaczyta.blogspot.com

Drobiazgowa obserwacja otoczenia, przemyślenia, które w jakiś sposób hipnotyzują. Doświadczenie, poznanie w codzienności to zbiór szczegółów, niby zwykłych i jednocześnie niesamowitych, bo postrzeganych w dość specyficzny sposób. Ciągłe jakby zatrzymywanie świata klatka po klatce filmu. Rozdrobnienie wszystkich detali, jakby rozłożenie ich na czynniki, to dość fascynujące...