Anne B. Ragne już w pierwszej części Sagi rodziny Neshov (której recenzje znajdziecie tutaj) skradła moje serce. Powieść została przetłumaczona na ponad dwadzieścia języków, a na podstawie serii został nakręcony serial telewizyjny. W samej Norwegii sprzedano przeszło milion książek autorki, a taka liczba jest naprawdę godna uwagi. Myślę, że nie jeden pisarz może pozazdrościć Ragne nie tylko popularności ale i talentu.

W poprzednim tomie, wraz ze śmiercią nestorki rodu, zamknięty został pewien rozdział w życiu wszystkich bohaterów. Dodatkowo najbardziej skrywana tajemnica ujrzała po latach światło dzienne i życie rodziny Neshov nigdy nie będzie już takie samo. Czy na pewno? Czy relacje między braćmi, tak od siebie różnymi, coś jest w stanie zmienić? Nieszczęśliwy wypadek ciągnie za sobą przykre konsekwencje, a to co udało się do tej pory zbudować może rozsypać się równie łatwo jak domek z kart.

Jeszcze chyba nigdy, nie spotkałam się z taką umiejętnością oddawania ludzkich charakterów, jaką posiada pani Ragde. Niesamowity wręcz talent do wchodzenia w psychikę postaci sprawia, że nie tylko widzę danego bohatera. Ja go czuję. Znam go, rozumiem, w mojej świadomości staje się równie realny jak jakakolwiek prawdziwa postać.

To niesamowite jak książka, pisana zwykłym prostym językiem może oddać realia prawdziwego świata. Właśnie ta prostota, brak ozdobników czy skomplikowanych zabiegów literackich, sprawia że powieść wydaje się tak realna i rzeczywista. Pomyślcie o skandynawskim sposobie dekoracji wnętrz. O tej prostej przytulności, o minimalizmie i stonowanych kolorach. Taka właśnie jest ta książka.

Chociaż w przeciwieństwie do pierwszego tomu, tutaj drogi bohaterów się rozeszły, a każdy, przynajmniej do czasu, powrócił do swego poprzedniego życia. Odnowili kontakt i starają się go, czasem nieco sztucznie podtrzymywać, myśli każdego z nich co chwilę wracają do gospodarstwa w Neshov i to tam prędzej czy później pokieruje ich los.

Wiem, że o kreacji bohaterów napisałam już wystarczająco dużo, jednak grzechem by było nie wspomnieć o jeszcze jednej rzeczy. Każda z postaci, różni się od pozostałych jak to tylko jest możliwe. Mamy więc przedsiębiorcę pogrzebowego który stracił swą wiarę, młodą kobietę która dopiero co poznała swoją rodzinę, homoseksualistę który uciekł od rodzinnej miejscowości tak daleko jak tylko zdołał i dorobił się majątku, rolnika starającego się żyć tak jakby czas zatrzymał się w miejscu i osiemdziesięcioletniego starca najbardziej skrzywdzonego na wielu płaszczyznach. Każda z tych odmiennych osobowości oddana jest w sposób niebywale wręcz rzeczywisty, a ich myśli czy sposób bycia są do bólu wręcz szczere.

Autorka nie boi się poruszać tematów dość kontrowersyjnych jak i takich przyziemnych o których z reguły kompletnie się nie myśli. Sposób w jaki posługuje się piórem sprawia, że z równą uwagą czytam rozmyślania homoseksualnej pary o posiadaniu dziecka z lesbijkami, czy o rzeczy tak przyziemnej co zaparzanie kawy czy poranne zwyczaje. Kontrast między codziennością każdej z postaci jeszcze tylko podkreśla niezwykły talent autorki.

Co sprawia, że seria ta jest tak wyjątkowa? Czy to zimny klimat Norwegi i prostolinijność jej mieszkańców sprawia, że nie zakłamują oni rzeczywistości, a piszą o ludziach dla ludzi? Szczerze mówiąc nie wiem. Jest to jednak niesamowicie prawdziwa książka, która skłania nas nie tylko do rozmyślań o swoim życiu ale też zmusza do szczerości przed samym sobą. A to już naprawdę trudna sztuka.

Anne B. Ragne już w pierwszej części Sagi rodziny Neshov (której recenzje znajdziecie tutaj) skradła moje serce. Powieść została przetłumaczona na ponad dwadzieścia języków, a na podstawie serii został nakręcony serial telewizyjny. W samej Norwegii sprzedano przeszło milion książek autorki, a taka liczba jest naprawdę godna uwagi. Myślę, że nie jeden pisarz może...