"Raki pustelniki" to, moim zdaniem, ciut słabsza część, ale nie sposób po nią nie sięgnąć, zwłaszcza, że trzeba się przecież jakoś pozbierać po tak potężnym ciosie , jakim było zakończenie poprzedniego tomu. No i dużo tu się dzieje. Chyba zbyt dużo... Zmienia się atmosfera, robi się nieco lżejsza, momentami komiczna, jednak i tym razem nie znajdziemy tu happy endu. I to też jest, w sumie, spore zaskoczenie.

"Raki pustelniki" to, moim zdaniem, ciut słabsza część, ale nie sposób po nią nie sięgnąć, zwłaszcza, że trzeba się przecież jakoś pozbierać po tak potężnym ciosie , jakim było zakończenie poprzedniego tomu. No i dużo tu się dzieje. Chyba zbyt dużo... Zmienia się atmosfera, robi się nieco lżejsza, momentami komiczna, jednak i tym razem nie znajdziemy tu happy endu. I to też...

Na pewno lepsza niż tom pierwszy,ale niektóre wątki są zwyczajnie nudne,ile razy można czytać , że Tor to uparty,zakompleksiony dziad do tego pijak i brudas, człowiek w ogóle nie dający sobie rady w życiu,Margido z tą fanatyczną wiarą w Jezusa też jest nudny, spróbuję przeczytać trzeci tom choć nie wiem czy dam radę

Na pewno lepsza niż tom pierwszy,ale niektóre wątki są zwyczajnie nudne,ile razy można czytać , że Tor to uparty,zakompleksiony dziad do tego pijak i brudas, człowiek w ogóle nie dający sobie rady w życiu,Margido z tą fanatyczną wiarą w Jezusa też jest nudny, spróbuję przeczytać trzeci tom choć nie wiem czy dam radę

Coraz bardziej wciąga mnie ta saga. Jestem szczerze zainteresowana dalszymi losami dziwnej i trudnej w relacjach, rodziny Neshov. Drugi tom kończy się bardzo zaskakująco. Brak jednego członka rodziny powoduje olbrzymie zmiany w jej strukturze. Ale nie będę zdradzać treści książki. Zachęcam do przeczytania.

Coraz bardziej wciąga mnie ta saga. Jestem szczerze zainteresowana dalszymi losami dziwnej i trudnej w relacjach, rodziny Neshov. Drugi tom kończy się bardzo zaskakująco. Brak jednego członka rodziny powoduje olbrzymie zmiany w jej strukturze. Ale nie będę zdradzać treści książki. Zachęcam do przeczytania.

Druga część lepsza od pierwszej. Książka przedstawia skomplikowane relacje rodzinne. Każdy z bohaterów posiada trudną historię. Losy bohaterów są opisane w sposób tak rzeczywisty, że czytając książkę zauważa się od razy, że nie wszystko jest białe, albo czarne.
Polecam.

Druga część lepsza od pierwszej. Książka przedstawia skomplikowane relacje rodzinne. Każdy z bohaterów posiada trudną historię. Losy bohaterów są opisane w sposób tak rzeczywisty, że czytając książkę zauważa się od razy, że nie wszystko jest białe, albo czarne.
Polecam.

Bardzo dobra, wciągająca dalsza historia rodziny Neshov. Najpierw Tor - wciąż zły, marudzący, niewdzięczny, potem Margido - wielki dziwak, a przede wszystkim Erlend i Krumme, bardzo mili i sympatyczni, których łatwo można polubić. Najważniejsza chyba jednak jest córka Tora, na barki której zrzucona jest odpowiedzialność.
Świetnie się czyta, chociaż przecież opowieść powoli się toczy. Zakończenie jest takie, że natychmiast trzeba otwierać kolejny tom.

Bardzo dobra, wciągająca dalsza historia rodziny Neshov. Najpierw Tor - wciąż zły, marudzący, niewdzięczny, potem Margido - wielki dziwak, a przede wszystkim Erlend i Krumme, bardzo mili i sympatyczni, których łatwo można polubić. Najważniejsza chyba jednak jest córka Tora, na barki której zrzucona jest odpowiedzialność.
Świetnie się czyta, chociaż przecież opowieść powoli...

Dalsze losy braci Neshov. Podoba mi się forma narracji, niby beznamiętna a zawierająca tyle niebanalnych treści. Borykanie się z trudną codziennością jako forma powinności życiowych. Na tym tle ciekawie opisana miłość pary homoseksualnej z jej pragnieniami. Bohaterowie są niepiękni i bez 6cio paków ale bardzo "ludzcy". To chyba najbardziej wyróżnia tę sagę. Szczerze polecam.

Dalsze losy braci Neshov. Podoba mi się forma narracji, niby beznamiętna a zawierająca tyle niebanalnych treści. Borykanie się z trudną codziennością jako forma powinności życiowych. Na tym tle ciekawie opisana miłość pary homoseksualnej z jej pragnieniami. Bohaterowie są niepiękni i bez 6cio paków ale bardzo "ludzcy". To chyba najbardziej wyróżnia tę sagę. Szczerze polecam.

Niestety za bardzo telenowela, za mało skandynawskiego mroku. Trochę szkoda.

Niestety za bardzo telenowela, za mało skandynawskiego mroku. Trochę szkoda.

"Każdy chce mieć szansę dokonania różnych wyborów i korzystać z tej możliwości."
(str.257)

Druga część sagi norweskiej również ciekawa jak pierwsza. Spotkanie rodziny na pogrzebie matki zaowocowało zacieśnieniem stosunków członków rodziny. Do tej pory nie spotykali się, sporadycznie kontaktowali. Teraz myśleli o sobie, interesowali się sobą wzajemnie, utrzymywali kontakty. Każdy wrócił do swojej pracy którą traktowali bardzo poważnie i oddawali się jej bez reszty.

Borykają się z różnymi problemami głównie natury osobistej. Co jest pocieszające to że włączają do ich rozwiązywania członków rodziny. Starają się sobie wzajemnie pomóc w większym lub mniejszym stopniu. Przeżywają radosne i smutne momenty.

Sprawy majątkowe zostały uregulowane. Tor stał się wreszcie pełnoprawnym właścicielem gospodarstwa. Pielęgnuje swoją ukochaną trzodę z oddaniem i miłością. Nauczony przez matkę do oszczędności nie inwestuje w upadające gospodarstwo, które nie przynosi dochodów a wręcz tonie finansowo. Do tego wszystkiego dochodzi wypadek, który wywraca jego życie do góry nogami. Stał się zależnym od innych czego nie mógł znieść, a do tego został pozbawiony opieki nad swoim przychówkiem.

Margido dla którego liczyła się do tej pory tylko praca i czas wolny, spotyka się z kobietą przeżywając po raz pierwszy zbliżenie fizyczne, którego później bardzo żałował. Jako że był człowiekiem głęboko wierzącym wmawiał sobie że popełnił grzech śmiertelny i musi za to odpokutować.

Dużo miejsca w tej części autorka poświęciła parze homoseksualistów, którzy byli ukazani w bardzo dobrym świetle, jako ludzie wrażliwi, uczuciowi i pragnący pomagać innym. Mieszkają w luksusie o czym przekonał się jeden z odwiedzających ich braci. Wpadają na szalony pomysł, który udaje im się zrealizować. Widząc bankructwo gospodarstwa rodzinnego snują plany jego rozwoju wymagajace potężnych nakładów finansowych.

Sympatyczną postacią jest Torunn, której wreszcie wydawało się że przytrafiła jej się prawdziwa miłość. Jest szczęśliwa choć związek rozwija się zbyt szybko przed czym ostrzegają ją najbliżsi. Mając swoje problemy sercowe musi wesprzeć swoją matkę, która jest załamana po odejściu partnera i ojca uziemionego po wypadku. Stara się pomóc obojgu odkładając na bok swoje problemy. Nie było jej łatwo. Matka użala się nad sobą, a w domu ojca spotyka się z grobową atmosferą i złośliwościami ojca. Musi też podjąć niełatwą decyzję czy chce przejąć podupadające gospodarstwo.

Muszę przyznać że bardzo podoba mi się język autorki. Jak już opisuje jakąś czynność czyni to tak perfekcyjnie że mamy przed oczami bardzo wyrazisty obraz.

"Każdy chce mieć szansę dokonania różnych wyborów i korzystać z tej możliwości."
(str.257)

Druga część sagi norweskiej również ciekawa jak pierwsza. Spotkanie rodziny na pogrzebie matki zaowocowało zacieśnieniem stosunków członków rodziny. Do tej pory nie spotykali się, sporadycznie kontaktowali. Teraz myśleli o sobie, interesowali się sobą wzajemnie, utrzymywali kontakty....

Chłonę tą nieoczywistą historię rodziny Neshov z wielkim zainteresowaniem!

Chłonę tą nieoczywistą historię rodziny Neshov z wielkim zainteresowaniem!

Zaskakująco często to właśnie miłość na przekór wszystkiemu okazuje się tą jedyną prawdziwą. Z drugiej strony - dzisiejszy świat pędzi coraz prędzej, coraz szybciej mija data ważności tego co "na zawsze", ale jedyną stałą pozostaje rodzina. Może się kochać lub nienawidzić, ale brak tu miejsca na obojętność.
Pomijając wciągającą, multiwątkową treść, tło każdej sceny jest przedstawione jak malarskie arcydzieło, w którym kilka drobnych detali jest przepustką do w pełni skończonego świata.

Zaskakująco często to właśnie miłość na przekór wszystkiemu okazuje się tą jedyną prawdziwą. Z drugiej strony - dzisiejszy świat pędzi coraz prędzej, coraz szybciej mija data ważności tego co "na zawsze", ale jedyną stałą pozostaje rodzina. Może się kochać lub nienawidzić, ale brak tu miejsca na obojętność.
Pomijając wciągającą, multiwątkową treść, tło każdej sceny jest...