Pamiętam jak przy okazji pierwszego tomu zaznaczyłem że naprawdę polubiłem Mare bo nie wpada w ten stereotyp typowej bohaterki nastolatków która jest zagubiona i nie do końca wie z czym walczy. No cóż, jak się okazuje prędzej czy później to dotyka każdego.

I chyba to właśnie było największym minusem całej lektury. Naprawdę lubiłem "dziewczynę od błyskawic", jej decyzje może nie zawsze były właściwe, ale przynajmniej coś robiła, a niestety w tym tomie autorka zdecydowała że koniec tego dobrego. Sporo użalania się nad sobą, bólu egzystencjalnego i zastanawiania się co dalej. Trochę to dziwne, bo zazwyczaj bohaterowie powieści przechodzą zmiany w drugą stronę, z niepewnych nastolatków zostają w pełni skoncentrowanymi dorosłymi. Może autorka chciała nas jakoś zaskoczyć?

Z racji tego że większość czasu spędzany właśnie z Mare dosyć często możemy poczuć się zmęczeni akcją, a właściwie jej brakiem. O ile jest to całkiem nieźle pomyślane gdy chodzi o jej uwięzienie, o tyle średnio to pasuje do całej reszty. Na całe szczęście Panna Barrow nie jest jedyną bohaterką, mamy Cameron która przypomina trochę Mare z pierwszego tomu, i jest również Evangeline która trochę z zaskoczenia została moją ulubienicą.

Jej rozdziały to świeże spojrzenie na całą historię, bo o ile sytuację z punktu widzenia Czerwonych i Nowych znamy już na wskroś, tak punkt widzenia Srebrnych nie był jakoś wyraźnie poruszony. A nawet gdy był to raczej pasował do ogólnej narracji i był przedstawiany przez tych "dobrych". Teraz mamy okazję zerknąć na wszystko z punktu widzenia "złoczyńców" i wychodzi to naprawdę fajnie. Mam nadzieję że w kolejnym tomie będzie więcej Evangeline, a mniej dołującej Mare.

Paradoksalnie pomimo tego że jest to najsłabsza jak dotychczas książka z tego cyklu, tak wydaje mi się że może to być naprawdę interesujący punkt zwrotny całej historii. Nie zostajemy tutaj z jakimś wielkim cliffhangerem, ale wydaje mi się że to co zbudowała w tej części autorka może być wspaniałym fundamentem do kolejnego tomu.

Może, ale oczywiście nie musi. Mój zapał do tej serii trochę osłabł, ale wciąż ma kredyt zaufania na kolejny tom.

Pamiętam jak przy okazji pierwszego tomu zaznaczyłem że naprawdę polubiłem Mare bo nie wpada w ten stereotyp typowej bohaterki nastolatków która jest zagubiona i nie do końca wie z czym walczy. No cóż, jak się okazuje prędzej czy później to dotyka każdego.

I chyba to właśnie było największym minusem całej lektury. Naprawdę lubiłem "dziewczynę od błyskawic", jej decyzje...