Podchodziłem do tej książki z pewną rezerwą, jak do każdej debiutanckiej nowości. Okazało się, że niesłusznie. Powieść pochłonęła mnie od pierwszego momentu i trzymała do ostatniego, zaskakującego finału.
Wielkim atutem książki jest oryginalna fabuła. Rzecz dzieje się w latach 30. na pruskim Pomorzu. W makabrycznych okolicznościach giną dwaj księża. To zresztą nie koniec, a początek dramatycznych wydarzeń. Śledztwo prowadzi radca kryminalny Christian Abell – pewny siebie, przenikliwy, mający zawsze swoje zdanie i niepokorny wobec swoich przełożonych. Dobrze zarysowany bohater jest motorem napędowym całej powieści. Intryguje i daje się polubić. Jest także – a jakże – niebanalny wątek romansowy.
Kolejny plus to precyzyjnie wymyślona i poprowadzona intryga. Autor rozsiewa fałszywe tropy, zwodzi nas i pewną ręką prowadzi do pomysłowego i błyskotliwego rozwiązania. Książka jest mocna o rzeczywiście mroczna. Ale takie powinny przecież być kryminały, nieprawdaż?
Ogromne wrażenie zrobił na mnie mistrzowski klimat „Czarnego manuskryptu”. Krzyżackie zamki, podziemne skryptoria, biblioteki wypełnione białymi krukami… W książce jest wszystko, co lubię: mroczne zbrodnie, niespodziewane zwroty akcji, pogonie i trochę gotyckie klimaty.
A wszystko w atmosferze plastycznie oddanego skwarnego lata, w małym miasteczku, skrzętnie skrywającym swoje złowrogie tajemnice. Właśnie Marienwerder (obecny Kwidzyn) jest drugoplanowym bohaterem powieści. Swoją drogą, co za reklama dla miasta. Już sobie wyobrażam wycieczki podążające uliczkami Kwidzyna tropem Christiana Abella. Zadziwia także realistyczne, wiarygodnie oddane tło społeczne. Widać, że autor dobrze przygotował się do swego zadania.
Książka jest wielowarstwowa, frapująca, świeża, Chciałoby się powiedzieć” smakowita”: w opisach dzieł sztuki, architektury, ale także ulubionych alkoholi i potraw preferowanych przez Abella. Czyta się to wszystko z przyjemnością, zwłaszcza, że historia opowiedziana jest dobrym, polskim językiem. Z niecierpliwością czekam na zapowiedziany ciąg dalszy.

Podchodziłem do tej książki z pewną rezerwą, jak do każdej debiutanckiej nowości. Okazało się, że niesłusznie. Powieść pochłonęła mnie od pierwszego momentu i trzymała do ostatniego, zaskakującego finału.
Wielkim atutem książki jest oryginalna fabuła. Rzecz dzieje się w latach 30. na pruskim Pomorzu. W makabrycznych okolicznościach giną dwaj księża. To zresztą nie koniec,...