Polacos - Anny Pamuły to książka którą chciałem przeczytać. Choćby ze względu na moim zdaniem majestatyczną okładkę. Trochę trywialny asumpt do przeczytania książki ale jestem wzrokowcem więc wybaczcie.

Opis książki na jej okładce przywoływał we mnie mieszane uczucia. Jawił się jako nie wielki temat godny dogłębnej rozprawy a krótkiej formy ciekawostki zamieszczonej na kilkustronicowej broszurce. Po dokończeniu tej książki nie jestem w stanie wypowiedzieć się jednoznacznie w którą stronę poszła autorka...

Mamy z jednej strony historie ludzi - dokładnie pisząc Polaków pochodzenia żydowskiego, którzy z jednej strony próbują wyprzeć z pamięci swoją Polskość a z drugiej strony z uśmiechem na ustach i z rozrzewnieniem o niej opowiadają. Anna Pamuła opisuje ludzkie historie naszych rodaków, którzy ryzykując bardzo wiele wyruszają bez znajomości języka do obcego kraju próbując stworzyć dla swoich rodzin perspektywy dla lepszego jutra. Co świt, wyruszają z wielkimi bagażami towarów pałając się handlem obwoźnym pukają bez wytchnienia do domów ze swoją ofertą.

Moim największym zarzutem co do tej książki jest to, że nie potrafiłem na stale związać się z losami tych ludzi. Nie wiem czy to mój wysoki prób znieczulicy, czy to, że autorka nie potrafiła zawiązać mnie z bolączkami tych ludzi. Pani Anna w moim odczuciu nie próbuje wywołać większych refleksji co do poszczególnych bohaterów tej książki. Ich losy tak szybko jak się zaczynają tak szybko się kończą. Czytając reportaże, lubię( a właściwie uwielbiam ) zatrzymać się po przeczytaniu czyiś losów i popatrzeć przez okno rozmyślając na temat danego bohatera. Niestety w tym przypadku miałem może dwa krótkie momenty co jest zdecydowanie za mało...

Na ocenę "bardzo dobrą" o wiele za dużo a na przeciętną nie sprawiedliwe. Pozostał mi wybór, że dobra.

Polacos - Anny Pamuły to książka którą chciałem przeczytać. Choćby ze względu na moim zdaniem majestatyczną okładkę. Trochę trywialny asumpt do przeczytania książki ale jestem wzrokowcem więc wybaczcie.

Opis książki na jej okładce przywoływał we mnie mieszane uczucia. Jawił się jako nie wielki temat godny dogłębnej rozprawy a krótkiej formy ciekawostki zamieszczonej na...