Każdy z nas myślał kiedyś o tym, jak fajnie byłoby mieć sobowtóra. Najlepiej takiego, który robiłby za nas wszystkie niefajne rzeczy, a po wykonaniu nieprzyjemnych obowiązków by zniknął albo zamknął się w piwnicy, a nam zostałaby masa czasu na rozrywkę i przyjemności. Jednak czy ktoś myślał o przykrych konsekwencjach posiadania swojego sobowtóra? Eva, Teva i więcej Tev pokazuje jak mogłoby wyglądać takie życie.

W szkole Teva jest zwykłą dziewczyną. Ma przyjaciół, chłopaka, zajęcia które kocha oraz te, których nienawidzi. Żaden z uczniów czy nauczycieli nie podejrzewa tego, co się dzieje w jej domu. A mianowicie tego, że mieszkają tam poprzednie “wersje” nastolatki. Tev cierpi na dziwną przypadłość, przez którą co rok z jej ciała wychodzi nowe, a “stare” przestaje się rozwijać. Tak więc w domu bohaterki jest kilkanaście jej poprzednich wcieleń, którym matka zabrania wychodzić na zewnątrz.

Jako czytelnicy śledzimy życie najnowszej Tevy. Posiada wspomnienia swoich poprzedniczek i czuje się tak, jakby to zawsze było jej życie. A przynajmniej się stara. Jednak cały czas myśli o tym, co wydarzy się po roku od “narodzin” i próbuje zapobiec kolejnemu rozdzieleniu. Tak jak wcześniejsze wersje, nie chce utknąć w domu i zostać pozbawiona życia publicznego. Jednak we wszystkim co robi, przeszkadzają jej pozostałe Tevy, które są zazdrosne o to, że ktoś inny przejął ich tożsamość.

Starałam się. Naprawdę próbowałam skupić uwagę na czymś innym niż na głównej bohaterce, ale nie potrafiłam. Wiem że to młodzieżówka, a ja coraz bardziej oddalam się od docelowego wieku czytelników tego gatunku, ale mimo tej świadomości nie mogłam znieść najnowszej Tevy. Czytając powieści takie jak ta zawsze się zastanawiam, czy jak byłam w wieku bohaterów, to też się zachowywałam tak głupio. Mam nadzieję, że nie i to tylko wyobrażenie dorosłych o tym, co się dzieje w głowie nastolatków. Irytowała was Bella ze Zmierzchu? Celaena ze Szklanego tronu? A może Mare z Czerwonej Królowej? W moim odczuciu Teva jest gorsza od nich wszystkich razem wziętych. Do tego jest niesamowitą hipokrytką.

Cała reszta jest przedstawiona świetnie, choć przez główną bohaterkę przez dłuższy czas nie mogłam skupić uwagi na drugim planie. Sam pomysł na fabułę jest intrygujący i z każdym rozdziałem mamy coraz więcej teorii. Pomimo Tev, książkę czyta się bardzo szybko, a im dalej jesteśmy, tym bardziej wzrasta napięcie. Jestem niemal pewna, że nikt nie przewidzi tego, dlaczego dziewczyna musi wieść takie życie. Jednego nie mogę odmówić - mimo absurdalnej choroby bohaterki, książka okazuje się logiczna.

Eva, Teva i więcej Tev jest idealna na jeden wieczór, powinna się dobrze sprawdzić na odmóżdżenie albo na wymyślanie spiskowych teorii. Jednak nie radzę po nią sięgać jeśli nie potraficie znieść obecności bohaterki, która kumuluje w sobie najgorsze cechy postaci z młodzieżówek.

Każdy z nas myślał kiedyś o tym, jak fajnie byłoby mieć sobowtóra. Najlepiej takiego, który robiłby za nas wszystkie niefajne rzeczy, a po wykonaniu nieprzyjemnych obowiązków by zniknął albo zamknął się w piwnicy, a nam zostałaby masa czasu na rozrywkę i przyjemności. Jednak czy ktoś myślał o przykrych konsekwencjach posiadania swojego sobowtóra? Eva, Teva i więcej Tev...