Jeszcze większy chaos. Rozmowy o niczym rozciągnięte niepotrzebnie na pół rozdziału. Zwroty akcji co najmniej dziwne, na pewno nie zaskakujące.

Jeszcze większy chaos. Rozmowy o niczym rozciągnięte niepotrzebnie na pół rozdziału. Zwroty akcji co najmniej dziwne, na pewno nie zaskakujące.

Jedna z nielicznych książek, z którą miałam problem by dobrnąć do końca. Bardzo ciekawy pomysł, jednak akcja i postacie nie porywają; miałam problem by w ogóle połączyć niektóre postacie z poprzednimi wydarzeniami. Absolutnie nie sięgnę po kolejny tom.

Jedna z nielicznych książek, z którą miałam problem by dobrnąć do końca. Bardzo ciekawy pomysł, jednak akcja i postacie nie porywają; miałam problem by w ogóle połączyć niektóre postacie z poprzednimi wydarzeniami. Absolutnie nie sięgnę po kolejny tom.

W drugim tomie przygód z dinozaurami i rycerzami Karyl wraz z Robem dalej zbierają armię na potrzeby swoich pracodawców oraz szkolą ją według własnego uznania. Pozyskują kolejnych sojuszników i wreszcie wyprawią się na walną bitwę z zagrażającymi Ogrodowi prowincjami.

Diuk Falk popychany przez swojego sługę (lub też sługę swojej matki) dalej kuje swoje intrygi.

Melodia wraz ze swoją służką dalej prą w stronę Providence, nie wiedząc co tam zastaną i jak zostaną przyjęte przez Ogród.

Jaume toczy wojny z możnowładcami, którzy w jakiś sposób zawinili cesarstwu. Felipe rzuca go z jednej wojny na drugą, nie wiedząc jaki ciężar psychiczny przynosi to pięknemu rycerzowi.

Żadne z nich nie wie, ani nawet nie domyśla się z kim przyjdzie im stawić czoła i kto tak naprawdę nakręca wydarzenia w Cesarstwie. Dojdzie do wielkiej bitwy, która rozproszy wiele wątpliwości i rzuci światło na wiele wydarzeń. Kilka tajemnic również zostanie wyjaśniona, ale pojawi się wiele nowych.

Ciężko mi to idzie powiem szczerze. Myślałem, że może opisy bitew, tak bardzo przeze mnie lubiane na mnie podziałają, ale niestety autor rozwlókł je tak, że bardziej one nudzą. Melodia wracająca z pięć razy po amunicję w trakcie jednej bitwy oraz opis tego wydarzenia spowodowały, że musiałem na moment odłożyć książkę. Zwroty akcji wcale nie są tak zaskakujące jak autor by chciał. Wiele z nich można spokojnie przewidzieć na podstawie biegu fabuły.

Reasumując, drugi tom nie podnosi jakości serii po tomie pierwszym. Nie wywołuje dreszczyku, nie kręci łezki w oku, jedyne co pozostawia to wdzięczność, że już się ten tom skończył. Oby trzeci tom minął szybko, bo mam już inne, ciekawsze, pozycje na liście.

W drugim tomie przygód z dinozaurami i rycerzami Karyl wraz z Robem dalej zbierają armię na potrzeby swoich pracodawców oraz szkolą ją według własnego uznania. Pozyskują kolejnych sojuszników i wreszcie wyprawią się na walną bitwę z zagrażającymi Ogrodowi prowincjami.

Diuk Falk popychany przez swojego sługę (lub też sługę swojej matki) dalej kuje swoje intrygi.

Melodia...

"Jeźdźcy dinozaurów" to drugi tom cyklu Władcy Dinozaurów Victora Milán'a.
Od przeczytania pierwszego tomu minęło sporo czasu, jednak już po kilku pierwszych stronach przypomniałam sobie wszystko co się w nim działo. Książka w świetny sposób łączy intrygi i ludzi rodem ze średniowiecza z dinozaurami i ich światem. Ale o czym ona jest? Zacznijmy od początku.
Akcja książki dzieje się w świecie zwanym Rajem. Jest to świat wspólny dla ludzi i dinozaurów, które towarzyszą człowiekowi w każdym aspekcie życia. W tym tomie księżniczka Melodia, oskarżona o spisek przeciwko ojcu, wraz ze swoją służką Pilar udaje się do Providence. Znajdując tam schronienie nie jest w stanie sobie wyobrazić, że zaledwie za kilka tygodni stanie do wielkiej bitwy przeciwko Krucjacie Szarych Aniołów, mając za pułkownika Karyla Bogomirsky'ego- uznanego za zmarłego wroga cesarstwa. Walczyć będzie ramię w ramię z cesarską armią i wszystkimi jej poplecznikami. Tuż obok cesarza- swojego ojca.
Mnogość barwnych postaci jest zadziwiająca. Dostajemy ich pełen wachlarz- od poskramiacza dinozaurów z pijackimi zapędami Roba Korrigana, przez knującego tuż u boku cesarza Falka i Karyla Bogomirsky'ego, mimo wyjęcia spod prawa walczącego w obronie Providence, a później także całego cesarstwa. Akcja książki nie ustaje, lecz biegnie ze strony na stronę coraz prędzej. Barwne walki dinozaurów tylko dodają wrażenia, że jesteśmy naocznymi świadkami wszystkich tych zdarzeń.
Książkę polecam wszystkim fanom wielkich gadów i wartkiej akcji. W mojej opinii naprawdę warto po nią sięgnąć :)

"Jeźdźcy dinozaurów" to drugi tom cyklu Władcy Dinozaurów Victora Milán'a.
Od przeczytania pierwszego tomu minęło sporo czasu, jednak już po kilku pierwszych stronach przypomniałam sobie wszystko co się w nim działo. Książka w świetny sposób łączy intrygi i ludzi rodem ze średniowiecza z dinozaurami i ich światem. Ale o czym ona jest? Zacznijmy od początku.
Akcja książki...

Na szczęście dla tej książki pierwszą części czytałam na tyle dawno, że nie pozostały mi w pamięci negatywne wrażenia... równie ślicznie wydana pozwala nam przytulnie wrócić do znanych całkiem dobrze wykreowanych bohaterów, czyta się doskonale, świat i atmosfera są niespotykanie wciągające i niech na tym zakończę..

Na szczęście dla tej książki pierwszą części czytałam na tyle dawno, że nie pozostały mi w pamięci negatywne wrażenia... równie ślicznie wydana pozwala nam przytulnie wrócić do znanych całkiem dobrze wykreowanych bohaterów, czyta się doskonale, świat i atmosfera są niespotykanie wciągające i niech na tym zakończę..

zmarnowany potencjał

zmarnowany potencjał

" - To mu się nie uda - mruknął Falk, ściskając poręcz w miejscu między dwoma zdobnymi, zielonymi kolcami. - Ledwo może się utrzymać na nogach bez pomocy, ma głos śmiertelnie chorej żaby i charyzmę miski owsianki, którą zjadł na śniadanie."

Po przeczytaniu drugiego tomu, który na głowę przebił pierwszy doszłam do wniosku, że poprzednia część była jedynie wprowadzeniem do świata zwanego Rajem. Kraina pełna intryg, wojen, piękna w postaci dinozaurów w kontynuacji staje się bardzo brutalna. Na Raj stępuje Szary Anioł, który ma na celu uwolnienie świata od grzechu. Tak rozpoczyna się Krucjata Szarego Anioła, w której uczestniczą ludzie z silną chęcią mordu.

Autor po walkach, które ukazuje nam w Providence, w końcu zrzuca nam bombę w postaci Krucjaty Szarego Anioła. Szczerze powiem, że jeszcze nigdy nie spotkałam się w fantastyce z połączeniem dinozaurów, ludzi- zombie i aniołami, co przemawia na ogromny plus!

(cała opinia znajduje się na blogu: http://recenzjezlegowiskaalphy.blogspot.com/2018/04/3-jezdzcy-dinozaurow.html)

" - To mu się nie uda - mruknął Falk, ściskając poręcz w miejscu między dwoma zdobnymi, zielonymi kolcami. - Ledwo może się utrzymać na nogach bez pomocy, ma głos śmiertelnie chorej żaby i charyzmę miski owsianki, którą zjadł na śniadanie."

Po przeczytaniu drugiego tomu, który na głowę przebił pierwszy doszłam do wniosku, że poprzednia część była jedynie wprowadzeniem do...

www.ksiazkomaniacyrecenzje.blogspot.com

Raj to miejsce, które jest rajem tylko i wyłącznie z nazwy, a z prawdziwym rajem zbyt wiele wspólnego nie ma. To świat, który jest zamieszkiwany przez różnorodne stworzenia - począwszy od ludzi aż po dinozaury, które stanowią tam główne ogniwo. Dinozaury są różne. Jedne są bardziej udomowione, drugie wykorzystywane przez ludzi w walce i codziennych czynnościach,
a jeszcze inne są krwiożerczymi potworami, które zamieniają życie ludzi w piekło. Rycerze dosiadają te dinozaury, by stawić czoło triceratopsom, które na swoich plecach mają załogi nisko urodzonych. Karyl Bogomirsky jest jednym z nich. To w nim cała nadzieja na to, że zmieni życie niższych warstw społecznych. Paskudna sytuacja pogarsza się jeszcze bardziej, gdy po stuleciach nieobecności powraca potężna broń bogów - Szare Anioły. Gdy bajka przekazywana z pokolenia na pokolenie okaże się prawdą... nie będzie dobrze.

Warto zacząć od tego, że "Jeźdźcy dinozaurów" to kontynuacja "Władców dinozaurów". Myślałam, że lepiej być nie można. Pierwszym tomem naprawdę się zachwyciłam. Brakowało mi na rynku wydawniczym książek o dinozaurach, które nie są ani książeczkami dla maluchów ani naukowymi tomiszczami. Po prostu szukałam książek rozrywkowych o tej tematyce. I nareszcie pojawiło się TO! Ni to "Park jurajski", ni to "Gra o tron". Połączenie, które jest marzeniem każdego, kto kocha wymienione historie w wersjach książkowych czy na ekranie. Powieść identycznie fascynująca, rozległa, w której aż roi się od przygód. Mnóstwo bohaterów, z których każdy z nich przyprawia
o zawrót głowy z przeróżnych powodów, postacie, których na dobrą sprawę nie sposób zapamiętać, ale każda z nich wykreowana jest z takim pazurem, że nie myśli się o tym, że są one wymyślone. Autor ma wyjątkowy dar plastycznego pisania. Jego opisy są tak barwne, że czytelnik czuje się jakby sam żył u boku z dinozaurami, serio.

Reasumując, sami widzicie, że nie możecie przegapić takiej przygodą jaką jest lektura "Jeźdźców dinozaurów". To książka, która jest jeszcze lepsza od poprzedniczki. Jeszcze więcej w niej brutalności, jest tak świetnie realistyczna, że momentami zapiera dech w piersiach. Dodatkowo plastyka stylu Victora Milana robi piorunujące wrażenie na każdym, kto potrafi docenić wyjątkowy, rzadko spotykany warsztat. Polecam gorąco, lektura obowiązkowa!

Izabela Nestioruk

www.ksiazkomaniacyrecenzje.blogspot.com

Raj to miejsce, które jest rajem tylko i wyłącznie z nazwy, a z prawdziwym rajem zbyt wiele wspólnego nie ma. To świat, który jest zamieszkiwany przez różnorodne stworzenia - począwszy od ludzi aż po dinozaury, które stanowią tam główne ogniwo. Dinozaury są różne. Jedne są bardziej udomowione, drugie wykorzystywane przez ludzi w...

Mam bardzo mieszane uczucia co do tej pozycji. Postaram się może bez spoilerów, wymienić plusy i minusy.
Plusy:
- ciekawy pomysł na świat (dinozaury + średniowiecze),
- niezłe przedstawienie bitew (strategii itp.),
- postać Karyla Bogomirskiego,
- dobre tempo drugiej połowy książki,
- ciekawa koncepcja mitologii świata (mimo iż częściowo zerżnięta - np. w przypadku imion, z rzeczywistości),
- zakończona duża część wątków


Minusy:
- geografia świata oraz "ludy" zbyt zerżnięte z rzeczywistości,
- strasznie naiwne postacie (nie wszystkie, ale duża część),
- kilka bardzo naciąganych rozwiązań fabularnych, parę rzeczy (akcji drugoplanowych),było dla mnie tak naciąganych i nierzeczywistych (tj. - ludzie/rycerze/bohaterowie nie byliby tak tępi),że aż bilo po oczach,
- słabe tempo pierwszej połowy książki (akcja).
- jak dla mnie parę niepotrzebnych scen "seksualnych" - bez spoilerowania, nie zagłębiam się w temat.
Książka rozkręciła się po półmetku, ponieważ do jej połowy naprawdę, pierwszy raz w życiu zastanowiłem się czy zakończę rozpoczęty cykl (robię to zawsze, nawet gdy mam spore kryzysy po drodze - jak w przypadku Mrocznej Wieży Kinga). Zakończenie otworzyło nowy wątek, kilka nie zostało domkniętych, myślę, że sięgnę po kontynuację, ale bez jakiegoś szału

Mam bardzo mieszane uczucia co do tej pozycji. Postaram się może bez spoilerów, wymienić plusy i minusy.
Plusy:
- ciekawy pomysł na świat (dinozaury + średniowiecze),
- niezłe przedstawienie bitew (strategii itp.),
- postać Karyla Bogomirskiego,
- dobre tempo drugiej połowy książki,
- ciekawa koncepcja mitologii świata (mimo iż częściowo zerżnięta - np. w przypadku imion,...

Tom drugi trzyma poziom "Władców dinozaurów". Nie jest to rewelacja, nie jest to jednak również gniot, ot takie sprawnie napisane fantasy do poczytania podczas urlopu czy podróży pociągiem. Bezapelacyjnie poczekam na przetłumaczenie "The Dinosaur Princess", by poczytać o dalszych losach Karyla Bogomirsky'ego czy Roba Korrigana. Z Melodii również powolutku robi się istota, którą da się lubić.
Polecam. Fanom fantasy.

Tom drugi trzyma poziom "Władców dinozaurów". Nie jest to rewelacja, nie jest to jednak również gniot, ot takie sprawnie napisane fantasy do poczytania podczas urlopu czy podróży pociągiem. Bezapelacyjnie poczekam na przetłumaczenie "The Dinosaur Princess", by poczytać o dalszych losach Karyla Bogomirsky'ego czy Roba Korrigana. Z Melodii również powolutku robi się istota,...