piękna twórca niebanalna, ideał
ilustracje od których nie mogłam spać cudo

piękna twórca niebanalna, ideał
ilustracje od których nie mogłam spać cudo

Książka oczywiście bardzo różni się od serialu animowanego. Nie jest ani zła ,ani dobra. Po prostu czegoś mi brakowało.

Książka oczywiście bardzo różni się od serialu animowanego. Nie jest ani zła ,ani dobra. Po prostu czegoś mi brakowało.

Fajne, mroczne jak na dziecięcą powieść, bardzo się różni od swietnej wedlug mnie trylogia animowanej ale obie mi się bardzo podobały.

Fajne, mroczne jak na dziecięcą powieść, bardzo się różni od swietnej wedlug mnie trylogia animowanej ale obie mi się bardzo podobały.

Wyobraźcie sobie, że nagle zostajecie w środku nocy wyrwani ze swojego łóżka i budzicie się w nieznanym miejscu. Tak właśnie Jim Strugers dowiaduje się, że potwory naprawdę istnieją i zostaje wrzucony w świat, którego istnienia nawet nie podejrzewał. By nie dopuścić do powrotu nienasyconego Gunmara, wraz ze swoim przyjacielem Tubem i niespodziewanymi przyjaciółmi muszą stanąć do walki o swoje miasto.

Po książkę "Trollhunters. Łowcy trolli" Daniela Krausa i Guillermo del Toro sięgnęłam po obejrzeniu adaptacji Netflixa pod tym samym tytułem. Bajka wciągnęła mnie ogromnie swoim magicznym klimatem, epickim bitwami i ciekawą fabułą, więc jeśli była opcja by jeszcze raz spotkać się z tymi bohaterami, nie mogłam sobie tego odpuścić.

Chociaż historia mocno się różni od tej którą znałam z serialu, to i tak było ciekawie. Widać tu coś jakby prototyp znanej mi historii, bo i tak jest - książka miała premierę na rok przed serialem. Dzięki temu jednak wiele rzeczy jest nowych i bardzo zaskakuje, a znowu niektóre, choć trochę inne, są tak bardzo znajome i przeze mnie lubiane♥️ Bardzo spodobały mi się znajdujące się w książce kolorowe grafiki - tworzą one świetny klimat! Całość czyta się lekko i szybko. Intryguje i nie nudzi, a historia jest czymś nowym.

Powiem wam, że ta wersja, choć skierowana do młodzieży, jest mroczniejsza niż serialowa. Tutejsze trolle nie jedzą skarpetek, a porywają dzieci z ulic by zaspokoić swój głód. Kolejną różnicą są tu bohaterowie - choć są charakterem bardzo podobni do tych już nam znanych,w wielu rzeczach się różnią. Blinkus jest tutaj Mrugusiem, i choć też ma tu wiele oczu i rąk, to wygląda zdecydowanie inaczej, tak samo Gunmar czy Aaargh!. Na szczęście Tubb nie traci swojego humoru, zawsze jest u boku Jima, i był tu chyba moją ulubioną postacią.

To historia dla fanów serialu i dla młodszej młodzieży. Jeśli znacie już ją z Netflixa, na pewno was zainteresuje. a odkryjecie też coś nowego. Jeśli jednak dopiero co chcielibyście odkryć świat trolli, to jest to bardzo przyjemna młodzieżówka, choć może trochę krwawa, która jednak wciąga od pierwszych stron, co już samo w sobie dobrze o niej świadczy ;) Książkę oceniam na 6/10, była naprawdę niezła.

Wyobraźcie sobie, że nagle zostajecie w środku nocy wyrwani ze swojego łóżka i budzicie się w nieznanym miejscu. Tak właśnie Jim Strugers dowiaduje się, że potwory naprawdę istnieją i zostaje wrzucony w świat, którego istnienia nawet nie podejrzewał. By nie dopuścić do powrotu nienasyconego Gunmara, wraz ze swoim przyjacielem Tubem i niespodziewanymi przyjaciółmi muszą...

Trollhunters jest to powieść przygodowa. Akcja rozpoczyna się w latach 70-tych, kiedy rodzeństwo Sturges Jack oraz Jim , bawią się jeżdżąc na rowerach. Niestety posunęli się pod most , a młodszego brata wciąga w ciemność przerażający potwór. Od tamtego wydarzenia często znikały inne dzieci , a Jim stał się bardzo przewrażliwiony na bezpieczeństwo.
Około 45 lat później ponownie zaczynają znikać dzieci porywane przez dziwne stwory. Jim Sturges Junior wraz z swoim najlepszym przyjacielem Tubem muszą pokonać Gunmara Czarnego- ogromnego, masywnego trolla.
Książka zaczyna się bardzo ciekawie, niestety jednak ma trochę minusów. Ma bardzo długi wstęp i nawet po jej przeczytaniu cały czas wydaje mi się jakby się jeszcze nie zaczęła.
Fabuła książki różni się znacząco od serialu. Między innymi Blinky w lekturze nazywa się Mrugaś. Gunmar inaczej wygląda oraz historia jest zupełnie o czymś innym.
Najbardziej polecam ją trzynastolatką lub starszym oraz fanom Netfixowej wersji. Momentami nie wydaje się być nawet dla młodzieży ,ale to tylko małe fragmenty
Zachęcam do przeczytania

Trollhunters jest to powieść przygodowa. Akcja rozpoczyna się w latach 70-tych, kiedy rodzeństwo Sturges Jack oraz Jim , bawią się jeżdżąc na rowerach. Niestety posunęli się pod most , a młodszego brata wciąga w ciemność przerażający potwór. Od tamtego wydarzenia często znikały inne dzieci , a Jim stał się bardzo przewrażliwiony na bezpieczeństwo.
Około 45 lat...

Historia jest miłą odskocznią od kryminałów które najczęściej czytam. Lekka, przyjemna, zabawna ;)

Historia jest miłą odskocznią od kryminałów które najczęściej czytam. Lekka, przyjemna, zabawna ;)

Przewidywalna, szablonowa opowieść... Nie polecam :(

Przewidywalna, szablonowa opowieść... Nie polecam :(

Historia o nastolatku dla nastolatków. Młody bohater musi zmierzyć się z horda trolli w czym pomagają mu niespodziewani sprzymierzeńcy. To przygodówka która może się spodobać młodym czytelnikom, choc posiada mroczne i krwawe fragmenty. Spodobalo mi sie to ze ojciec bohatera dostaje szanse i zmienia sie. W wielu opowiesciach dla nastolatków dorośli nie dość że maja wady to nie ewoluja.
Ozdobą książki są świetne ilustracje.

Historia o nastolatku dla nastolatków. Młody bohater musi zmierzyć się z horda trolli w czym pomagają mu niespodziewani sprzymierzeńcy. To przygodówka która może się spodobać młodym czytelnikom, choc posiada mroczne i krwawe fragmenty. Spodobalo mi sie to ze ojciec bohatera dostaje szanse i zmienia sie. W wielu opowiesciach dla nastolatków dorośli nie dość że maja wady to...

Zapraszam na instagram @w.literatkach
Kupiłam tę książkę, ponieważ kocham serial Trollhunters i... nie, nie zawiodłam się, ale musimy rozdzielić książkę od serialu. Serial jest przyjemnym, trochę familijnym filmem, który spokojnie mogą obejrzeć zarówno młodsze dzieci jak i starsi widzowie. Książka jest kompletnie inna! To nie znaczy, że jest zła, ale jeżeli oczekujecie od niej literackiej wersji serialu to się zawiedziecie, a ponieważ obie rzeczy są dobre przestanę je ze sobą porównywać, ponieważ moglibyście źle to odebrać.
Książka jest mroczna, dosyć krwawa i, szczerze mówiąc, wolałabym nigdy nie dowiedzieć się do czego służy Machina.
Główny bohater to taki typowy nastolatek-odludek. Ma jednego dobrego przyjaciela, skrycie wzdycha do dziewczyny, praktycznie w niczym nie jest dobry, a jego ojciec jest stanowczo zbyt nadopiekuńczy. Pomimo tego, z czasem odczułam pewną sympatię, a może nawet trochę litości do Jima. Został nagle wrzucony w zupełnie inny i straszny świat, a dodatkowo zaczynają znikać dzieci i tylko on może pomóc je ocalić. To dość sporo jak na piętnasto/szesnastolatka. Jim w swoich przygodach jedynie może liczyć na najlepszego przyjaciela, Tuba, który jest głównym wątkiem komediowym i muszę przyznać, że całkiem nieźle to wychodzi. Tak samo jak zaskakująca postać dziewczęca, czyli Claire, w której Jim skrycie się kocha. Jest to przemiły wątek, a Claire to badass najwyższego stopnia.
Ogólnie polecam tę książkę, to naprawdę mroczna, ale jednocześnie miła książka, dla starszych czytelników, tak co najmniej 16+. Gdybym miała ją do czegoś porównać, stwierdziłabym, że ma w sobie klimat „Serii Niefortunnych Zdarzeń” i magię „Kronik Spiderwick”, więc miłośników tych cykli może zaciekawić ta pozycja. Książka pozostawiła parę otwartych furtek i w sumie ucieszę się jeżeli kiedykolwiek pojawi się jakaś kontynuacja, ale i bez niej jakoś przeżyję.
~Idris

Zapraszam na instagram @w.literatkach
Kupiłam tę książkę, ponieważ kocham serial Trollhunters i... nie, nie zawiodłam się, ale musimy rozdzielić książkę od serialu. Serial jest przyjemnym, trochę familijnym filmem, który spokojnie mogą obejrzeć zarówno młodsze dzieci jak i starsi widzowie. Książka jest kompletnie inna! To nie znaczy, że jest zła, ale jeżeli oczekujecie od...

Dziwny narrator, pierwszoosobowy ale jednak wszystkowiedzacy, bohater pierwszy raz spotyka jakieś dziwne stworzenia i od razu wie, że to trole mało tego od razu wie, że mają po kilka serc i takie tam. Ja się pytam skąd skoro pierwszy raz widzi? Pominąć ten fakt to całkiem znośna pozycja nie czytslem z zapartym tchem ale jakąś rozrywkę mi to dało.

Dziwny narrator, pierwszoosobowy ale jednak wszystkowiedzacy, bohater pierwszy raz spotyka jakieś dziwne stworzenia i od razu wie, że to trole mało tego od razu wie, że mają po kilka serc i takie tam. Ja się pytam skąd skoro pierwszy raz widzi? Pominąć ten fakt to całkiem znośna pozycja nie czytslem z zapartym tchem ale jakąś rozrywkę mi to dało.