Jak to bywa często ze zbiorami opowiadań fantastycznych - bardzo nierówno. Zbieżność głównego motywu (podróże w czasie) nie ratuje nas przed różnicami w każdym innym aspekcie: nastroju, tempa, złożoności, umiejętności literackich. W efekcie powstaje dobra lektura tramwajowa: pokawałkowana, niejednorodna, niepozbawiona zalet, ale daleka od arcydzieła wymagającego skupienia i pozostającego na długo w pamięci.
Zalety to oczywiście (poza dobrym warsztatem w paru przypadkach) ciekawe pomysły i odwaga początkujących autorów w kreacji świata. Nierzadko jednak za pomysłem nie idzie ciężka praca i może nas przy lekturze zaboleć, że to, co byłoby znakomitym wstępem do minipowieści (jeśli nie czegoś większego) urywa się nagle, w paru stronach banalnego zakończenia.
Czy to wynik lenistwa, niewiary w zdolności twórcze lub braku tych zdolności? Czy może autor nie widział potencjału w bohaterach i stworzonym świecie? Mimo pewnej przyjemności z czytania po skończeniu drugiego tomu mam przede wszystkim wrażenie zmarnowanych szans, mniej mnie boli słabe od początku do końca opowiadanie niż zabicie świetnego pomysłu i ukrycie go w jednej z wielu antologii opowiadań.

Jak to bywa często ze zbiorami opowiadań fantastycznych - bardzo nierówno. Zbieżność głównego motywu (podróże w czasie) nie ratuje nas przed różnicami w każdym innym aspekcie: nastroju, tempa, złożoności, umiejętności literackich. W efekcie powstaje dobra lektura tramwajowa: pokawałkowana, niejednorodna, niepozbawiona zalet, ale daleka od arcydzieła wymagającego skupienia i...