Czytanie książki po filmie nie jest najciekawsze. Choć 1 część Greya czytałam przed filmem, w tym wypadku zrobiłam na odwrót. Film znacznie zachęcił mnie do kontynuowania serii. Znacznie więcej wątków, więcej akcji, więcej huśtawek emocji i na szczęście znacznie mniej wewnętrznej bogini Any. (Thank you God!) Intryguje mnie, na tym etapie, już tylko postępowanie i emocje Christiana, ale jednocześnie nie potrafię czytać tylko wersji z jego punktu widzenia. Kiedy on rozmyśla każdą swoją decyzję nie dotyczącą służbowych rzeczy, Ana przyjmuje wydarzenia takimi jakie są. Choć wiele razy w 1 części rozmywał się jej kręgosłup i sama nie podejmowała żadnych decyzji, w tej w końcu widać, że dziewczyna coś zaczyna działać. Coś się w niej tli i może jeszcze będą z niej ludzie.
Jak w pierwszej części bardziej wolałam pierwowzór jeśli chodzi o wydarzenia tak w drugiej podobały mi się zmiany w filmie. Z jednej strony książka przeciąga każde wydarzenie, jak to oczywiście książka, najważniejsze momenty, to znaczy najbardziej emocjonujące, których znacznych rozszerzeń niż w filmie szukałam w tej powieści, nie dodają nic ponad to co widzieliśmy w filmie. Ponownie się z tym spotykam i ponownie jestem rozczarowana. Czyżby znów film odpowiadał mi bardziej niż książka? Jednak, jednocześnie gdy ponownie oglądam film, teraz wydaje się on jak każda adaptacja książki, swego rodzaju streszczenie najważniejszych wydarzeń. Jestem po prostu rozdarta.
6 gwiazdek ląduje za to jak nieporównywalnie ciekawsze staje się Ciemniejsza strona od Pięćdziesięciu twarzy. I właśnie w tej chwili zdaje sobie sprawę, przypominając sobie pełny tytuł serii... dalej nie rozumiem motywu "50 shades of fucked up"... dlaczego 50? nie mogło być... 5? I czy serio po 20 latach terapii człowiek choć trochę nie rozumie dlaczego jest, ekhem, inny od pozostałych patrząc na jego dzieciństwo i dorastanie? Ale hej, nie o tym przecież jest książka, czy ja serio doszukuje się głębi w erotyku? Och, ja niemądra.

Czytanie książki po filmie nie jest najciekawsze. Choć 1 część Greya czytałam przed filmem, w tym wypadku zrobiłam na odwrót. Film znacznie zachęcił mnie do kontynuowania serii. Znacznie więcej wątków, więcej akcji, więcej huśtawek emocji i na szczęście znacznie mniej wewnętrznej bogini Any. (Thank you God!) Intryguje mnie, na tym etapie, już tylko postępowanie i emocje...