Lubicie czytać baśni? Jeżeli tak, styl autorki już pokochaliście - roztacza ona przed czytelnikami baśniowy świat, dodając do niego humor oraz cudownie zbudowane opisy emocji. Czytając, czujecie się, jakby ktoś opowiadał wam bajkę tysiąca i jednej nocy.

Jedyny minus, jaki odkryłam to naiwność opowiadanej historii. Już od początku przeczuwałam pewne sceny czy zakończenie, choć może niekoniecznie domyślałam się, jak dokładnie autorka zaprowadzi nas do danego momentu. Wszystko działo się szybko, ale bez zbytnich zaskoczeń czy nieprzewidywalnych zwrotów akcji. Mimo wszystko zakochałam się w tej książce przez unikalną atmosferę oraz cudownie skonstruowane dialogi. Autorka wykreowała świat, gdzie dżinny walczą z ludźmi, a nasza główna bohaterka musi wybrać między zakazanym uczuciem do śmiertelnika a wolnością. Myślałam, że wątek miłosny będzie mnie drażnić. Zazwyczaj zakazana miłość jest banalnie opisywana. Jednak tutaj spotkamy się z delikatnym rozwojem uczucia, a nie nagłym boom! i kocham cię. Zahra i Aladyn zakochują się w spędzanych razem momentach, w spojrzeniach rzucanych ukradkiem. My natomiast zakochujemy się w ich delikatnym uczuciu.

Bardzo ciekawym zabiegiem okazała się narracja. Zahra nie opowiada tej historii nam, a swojej najdroższej przyjaciółce - Roszanie. Pojawiają się tam bezpośrednie zwroty do dawnej królowej Neruby, a my możemy poczuć się tak, jakbyśmy czytali prywatne listy. Jednocześnie te momenty są niesamowicie nacechowane emocjonalnie! Pojawiają się też wstawki z czegoś na wzór kroniki, gdzie wydarzenia są ukazane trochę inaczej, niż odbywało się to w rzeczywistości, ponieważ skryba nie polubiła Zahry.

Zahra to bardzo silna damska postać, ale nie powiedziałabym, że to typ bohaterki kick-assowej. Siłą dżinna jest jej wiedza oraz osobowość. Jedocześnie zachowała ona bardzo dużo z osoby, którą była przed przemianą. Nie popierałam każdej decyzji Zahry, ale potrafiłam ją zrozumieć. Autorka nadała swojej głównej postaci rozbudowany charakter, przez co możemy ją dogłębnie poznać. Nie skupiła się na szczęście tylko na Zahrze. Moją ulubioną bohaterką zaraz po niej została Kaspida, księżniczka. Rozumiała ideę poświęcenia w imię narodu, a przede wszystkim walczyła o swoje racje do końca. Aladyn zdecydowanie nadaje się na przyszłego męża. Złodziej, który został księciem. Zahra podarowała mu tylko historię, całą resztą musiał zająć się sam. Poradził sobie jednak oraz uwolnił od demonów przeszłości. Reszta bohaterów nie ma może tak rozbudowanych charakterów, jak ta trójka, ale nie stanowi jedynie tła dla historii. Autorka zadbała, aby każdy spełniał swoją rolę oraz wyróżniał się jakąś cechą charakterystyczną.

Powieść porywa nas od pierwszych stron, ale na końcu nie odczułam satysfakcji, a niedosyt. Autorka nie skończyła niektórych wątków, kilku spraw nie wyjaśniła. Nigdzie nie znalazłam informacji, aby miał powstać kolejny tom, zakończenie też zalicza się do raczej zamkniętych. Szkoda, bo chciałabym wiedzieć więcej i jeszcze jakiś czas potowarzyszyć Zahrze i Aladynowi.

Zdecydowanie polecam pozycję w każdym wieku. Wywoła w was całą gamę emocji, być może złamie wam serce, ale przede wszystkim zachwyci was magicznym światem dżinnów oraz historią o wielkiej przyjaźni i równie wielkiej miłości, które nie miały prawa dobrze się skończyć... A może jednak?

Lubicie czytać baśni? Jeżeli tak, styl autorki już pokochaliście - roztacza ona przed czytelnikami baśniowy świat, dodając do niego humor oraz cudownie zbudowane opisy emocji. Czytając, czujecie się, jakby ktoś opowiadał wam bajkę tysiąca i jednej nocy.

Jedyny minus, jaki odkryłam to naiwność opowiadanej historii. Już od początku przeczuwałam pewne sceny czy zakończenie,...