Uwielbiam książki tej autorki ale jak na razie Rodzina Castel i Kwiaty na poddaszu były ciut lepsze

Uwielbiam książki tej autorki ale jak na razie Rodzina Castel i Kwiaty na poddaszu były ciut lepsze

Historia ani dobra ani zła. Czyta się lekko chociaż nieco mdławo. Ale dam tej sadze szansę.

Historia ani dobra ani zła. Czyta się lekko chociaż nieco mdławo. Ale dam tej sadze szansę.

Czasem trzeba poczytać coś lżejszego, o innym, nam niedostępnym świecie. Nie jest to wybitna literatura, ale przyjemnie się czytało. To opowieść o pewnej młodej, rozsądnej dziewczynie o imieniu Willow, która nieoczekiwanie trafiła do bogatego i pełego splendoru społeczeństwa na Florydzie.. Część pierwsza to poznanie sekretu jej pochodzenia - chętnie sięgnę po część drugą.

Czasem trzeba poczytać coś lżejszego, o innym, nam niedostępnym świecie. Nie jest to wybitna literatura, ale przyjemnie się czytało. To opowieść o pewnej młodej, rozsądnej dziewczynie o imieniu Willow, która nieoczekiwanie trafiła do bogatego i pełego splendoru społeczeństwa na Florydzie.. Część pierwsza to poznanie sekretu jej pochodzenia - chętnie sięgnę po część drugą.

Podchodząc do tej książki nic o niej prawie nie widziałam, a więc mnie trochę zaskoczyła. Była to dobra książka, jednakże wątek romantyczny nie przemawia do mnie, więc daje jej 6/10. Myślę jednak, że będę kontynuować tą serie :)

Podchodząc do tej książki nic o niej prawie nie widziałam, a więc mnie trochę zaskoczyła. Była to dobra książka, jednakże wątek romantyczny nie przemawia do mnie, więc daje jej 6/10. Myślę jednak, że będę kontynuować tą serie :)

Bardzo sie zawiodlam. Cala historia przewidywalna, bohaterowie niezwykle irytujacy, w tym glowna bohaterka, ktora skupia sie tylko na krytykowaniu innych, podczas gdy sama uwaza sie za lepsza, brakuje jej wyrozumialosci i samokrytyki. Watek romantyczny wrecz zenujacy. Jedyny plus to ze szybko sie czyta. Nie zamierzam siegac po kolejne czesci.

Bardzo sie zawiodlam. Cala historia przewidywalna, bohaterowie niezwykle irytujacy, w tym glowna bohaterka, ktora skupia sie tylko na krytykowaniu innych, podczas gdy sama uwaza sie za lepsza, brakuje jej wyrozumialosci i samokrytyki. Watek romantyczny wrecz zenujacy. Jedyny plus to ze szybko sie czyta. Nie zamierzam siegac po kolejne czesci.

Bardzo ciekawa historia. Szybko się czyta, bo książka wciąga. Ale tytuł „Willow” kojarzy mi się z jednym dziełem Rona Howarda, coś w tym jest. Typowe fantasy z typowym questem.

Bardzo ciekawa historia. Szybko się czyta, bo książka wciąga. Ale tytuł „Willow” kojarzy mi się z jednym dziełem Rona Howarda, coś w tym jest. Typowe fantasy z typowym questem.

Willow, dziewczyna która przez całe swoje dziewietnastoletnie życie była dzieckiem adoptowanym. Śmierć ojca adopcyjnego zmieniła jej życie. Wybrała się w podróż do Palm Beach, gdzie poznaje ludzi luksusu i bogactwa, pewnego prawnika oraz cel swojej podróży...

Willow, dziewczyna która przez całe swoje dziewietnastoletnie życie była dzieckiem adoptowanym. Śmierć ojca adopcyjnego zmieniła jej życie. Wybrała się w podróż do Palm Beach, gdzie poznaje ludzi luksusu i bogactwa, pewnego prawnika oraz cel swojej podróży...

Niestety, nie czułam jakiegoś „WOW!”, czy innych fajerwerek tak w przypadku serii „Kwiaty na poddaszu” gdzie tą serie czytałam jednym tchem i nie mogłam po niej jakoś dojść do siebie, ponieważ cały czas chodziłam, rozmyślałam, rozpaczałam nad losami rodziny Dollagenów. Tą serię uważam za bardziej delikatną i uważam że autorka tutaj straciła „to coś”, co powodowało ze czytelnik był w huśtawce nastroju: cieszył się z powodzeń, płakał i z radości i ze smutku, a serce z napięcia mogło wyskoczyć z piersi - tak wspominam serię rodziny Dollagenów i myślałam że De Beers również wprowadzi mnie w taką karuzelę uczuć. Niestety, jest to moim zdaniem zwykła lekka opowieść do poczytania w samotne wieczory, czy po prostu dla zabicia czasu. Jest to totalne przeciwieństwo tego, czego oczekiwałam co oczywiście nie twierdzę że książka okazała się tzw gniotem i niewypałem.
Naprawdę jest to ciekawa opowieść, momentami zaskakująca. Pisana jak to mówią „lekką ręką”, przez co szybko, jasno i przejrzyście mi się ją czytało. Ciekawe zdarzenia i to co lubię w książkach najbardziej - że od pierwszych rozdziałów coś zaczyna się dziać i nie muszę czekać za rozkręceniem do połowy lektury. Nie ma tutaj miejsca na powieść typu masło maślane, gdzie niby coś się dzieje ale wszystko denne i naciągane. Dlatego mogę dać tutaj pozytywną ocenę oraz opinię, ponieważ gdyby nie poprzedniczka serii, byłabym jak najbardziej na tak i nie oczekiwałabym po tej książce tego co po poprzedniej rodzinie.

Niestety, nie czułam jakiegoś „WOW!”, czy innych fajerwerek tak w przypadku serii „Kwiaty na poddaszu” gdzie tą serie czytałam jednym tchem i nie mogłam po niej jakoś dojść do siebie, ponieważ cały czas chodziłam, rozmyślałam, rozpaczałam nad losami rodziny Dollagenów. Tą serię uważam za bardziej delikatną i uważam że autorka tutaj straciła „to coś”, co powodowało ze...

Kolejna pozycja autorki, którą uwielbiam odkąd przeczytałam "Kwiaty na poddaszu". Niestety I tom serii o rodzinie De Beers nie porwała mnie tak jak poprzednie serie, miałam wrażenie, że autorka zgubiła gdzieś swój "mroczny pazur". Historia ciekawa, jednak nie na tyle, abym tęskniła za nią po odłożeniu książki. Bardzo żałuję, że nie poznałam nieco bliżej ojca tytułowej Willow, kluczowej jak mi się wydaje postaci. Rozczarował mnie również moment kiedy Willow poznaje swoją biologiczną matkę - brakło mi w tych scenach jakichś głębszych emocji - strachu, niepewności, a przecież był to jeden z ważniejszych momentów w ich życiu

Kolejna pozycja autorki, którą uwielbiam odkąd przeczytałam "Kwiaty na poddaszu". Niestety I tom serii o rodzinie De Beers nie porwała mnie tak jak poprzednie serie, miałam wrażenie, że autorka zgubiła gdzieś swój "mroczny pazur". Historia ciekawa, jednak nie na tyle, abym tęskniła za nią po odłożeniu książki. Bardzo żałuję, że nie poznałam nieco bliżej ojca tytułowej...

Niestety jestem zawiedziona. Czegoś mi zabrakło, nie porwała mnie ta książka. A przecież poprzednie sagi Andrews czytałam z zapartym tchem... Książka chwilami wręcz nużyła mnie. Po resztę sagi raczej nie sięgnę, a już na pewno nie kupie...

Niestety jestem zawiedziona. Czegoś mi zabrakło, nie porwała mnie ta książka. A przecież poprzednie sagi Andrews czytałam z zapartym tchem... Książka chwilami wręcz nużyła mnie. Po resztę sagi raczej nie sięgnę, a już na pewno nie kupie...