Nie jestem typem osoby, która gustuje w tzw. mocnej literaturze. Jedyne kryminały jakie czytam to te autorstwa Agathy Christie. Ostatnio jednak postanowiła wziąć udział w konkursie LubimyCzytać, dzięki czemu wygrałam ,,Połów” z autografem autora(przed zakończeniem książki dowiedziałam się, że jest nim Remigiusz Mróz). Podeszłam do lektury z obawami i zaciekawieniem, bo nigdy nie czytałam thrillerów i nie wiedziałam, jak odnajdę się w tym gatunku. Po lekturze raczej wiem, że wolę jednak moje obyczajówki i romanse, ale postaram się też częściej sięgać po inne gatunki.

Książka jest kontynuacją nieczytanej przeze mnie ,,Enklawy”. Historia rozgrywa się na należących do Danii cichych i spokojnych Wysp Owczych. Ich mieszkańcy – Farerowie – to ludzie surowi i konserwatywni, z niechęcią patrzący na Duńczyków, w których wielu z nich widzi okupantów. Co roku odbywa się tam rytualny połów grindwali. W żołądku jednego z wyłowionych zwierząt zostają znalezione ludzkie kości. Sprawę ma rozwiązać duńska policjantka Katrine Ellegaard. Oprócz skomplikowanego śledztwa na kobietę czekają też wyzwania w życiu osobistym – dowiaduje się, że jest ciężko chora, a podczas pobytu na Wyspach ponownie spotyka swojego dawnego ukochanego Hala(ma zbyt skomplikowane imię, będę pisać zdrobniale). Mężczyzna odsiaduje wyrok. Z powodu zaników pamięci nie jest w stanie stwierdzić, czy naprawdę popełnił przestępstwo. Wkrótce jednak staje się partnerem Katrine w sprawie.

Nie wiedziałam, czego się spodziewać po tej książce. Jestem przyzwyczajona do kryminałów Agathy Christie, gdzie od początku wiem jak będzie przebiegać śledztwo, i gdzie nie jest to rozwleczone. Czytając ,,Połów” poruszałam się więc trochę po niepewnym gruncie. Początkowo nie potrafiłam się wciągnąć, tym bardziej, że wątek śledztwa nie jest najbardziej trzymającym w napięciu. O wiele bardziej zainteresowały mnie losy Hala, to czy naprawdę jest winny, przeszłość, skomplikowane relacje z nastoletnią córką, a potem także wątek miłosny z Katrine, który miło mnie zaskoczył. Nic nie poradzę na to, że romantyczka ze mnie i lubię, gdy nawet w kryminałach jest lekko zarysowany wątek miłości. Ten był w sam raz.

Od dawna chciałam przeczytać coś Remigiusza Mroza. I jakie było moje zaskoczenie, gdy dowiedziałam się, że oto mam w rękach jego książkę! Autor ma świetny styl, dzięki czemu czyta się go szybko i z przyjemnością. W drugiej połowie książki śledztwo w sprawie tajemniczych kości rozwija się coraz bardziej, i chociaż nadal wolę wątek Hala, to ten też był ciekawy. A zakończenie jest naprawdę zaskakujące i dlatego z chęcią sięgnę po drugą część.

Kluczowe dla powieści wydają się jednak relacje Fererów i Duńczyków oraz obraz społeczeństwa na Wyspach Owczych. Z zainteresowaniem czytałam o dumnych i zamkniętych w sobie potomkach wikingów, którzy nie akceptują swojej przynależności do Danii. To zdecydowanie ciekawy i warty rozpowszechnienia temat, zwłaszcza teraz, gdy tyle słyszymy na temat praw narodów do samostanowienia i kolejnych aspiracjach do utworzenia nowych odrębnych państw. O Szkotach, Katalończykach i Kurdach mówi się dużo, o Fererach mało, a jak się okazuje to bardzo ciekawy i godny poznania naród. Przynajmniej w wersji Remigiusza Mroza.
Po zakończeniu ,,Połowu” stwierdzam, że postaram się częściej wychodzić poza moje zainteresowania czytelnicze i raz na jakiś czas przeczytać coś z całkiem innej bajki. Może thrillery i kryminały nie będą moim ulubionym gatunkiem, ale dobrze będzie coś wiedzieć na ich temat. A sympatia do bohaterów i zakończenie sprawiają, że nie mogę doczekać się kolejnego tomu serii o Katrine i Halu. Tylko czy warto czytać pierwszy?

,, (…) właśnie to sprawia, że ludzie ciągną do siebie jak ćmy do światła. Szukają zakochania, bo to nic innego, jak eliksir młodości. Jeśli w jakikolwiek sposób można było cofnąć się w przeszłość, wrócić do stanu dziecięcej naiwności, niewinności, to wyłącznie poprzez gorące uczucie do innej osoby.”

Nie jestem typem osoby, która gustuje w tzw. mocnej literaturze. Jedyne kryminały jakie czytam to te autorstwa Agathy Christie. Ostatnio jednak postanowiła wziąć udział w konkursie LubimyCzytać, dzięki czemu wygrałam ,,Połów” z autografem autora(przed zakończeniem książki dowiedziałam się, że jest nim Remigiusz Mróz). Podeszłam do lektury z obawami i zaciekawieniem, bo...