„Piąta pora roku” to debiut. To książka, która wychodzi poza ramy ogólnie znanej i przyjętej fantastyki. N.K.Jemisin oferuje nam kawał dobrej historii a co najważniejsze: oryginalność. Choć to słowo wydaje sie banalne tutaj jest jak najbardziej na miejscu. Żyjemy w czasach, gdzie coraz więcej ludzi pisze książki a tym samym je czyta. W fantastyce dużo motywów sie powiela, trudno szukać innowacyjności. Jest to niemałe wyznanie napisać coś zupełnie nowego, historię, która jeszcze się nie wydarzyła. N.K. Jemisin udowodniła, że ludzka wybraźnia nie ma granic. „W piątej porze roku” wchodzimy w świat, w którym magia i nauka są ze sobą powiązane. Autorka sprawnie kreuje nowy świat, zręcznie nakreśla bohaterów a wszystkie wątki z biegiem fabuły zazębiają się tworząc logiczną całość.
Powieść zaczyna sie w momencie duchowej straty- bo utrata ukochanego dziecko to odrętwiające uczucie wysysające z człowieka wszelkie emocje. Pozostaje nic poza uczuciem pustki. Życie nie jest jednak sprawiedliwe. Za morderctwem stoi również porwanie jej córki. Dwie straty naznaczają jej życie. Jednak miłość matki jest jak studnia- nie widać w niej dna. Kobieta wyrusza w podróż by na nowo odbudować swój świat oraz odnaleźć swoje przeznaczenie. W tej samej chwili, w innej części kontynentu, następuje trzęsienie ziemi, które dezorganizuje panujący porządek świata. Wynikiem powstałej wyrwy biegnącej przez środek Ziemi jest pojawienie się piatej pory roku- zimy trwającej tysiące lat, będącej wynikiem aktywności sejsmicznej lub innego silnego kataklizmu. Czy ludzkość jest wstanie przetrwać kiedy jałowa ziemia przestaje rodzić? Kiedy słońce zanika a świat zostaje spopielony? W tej rzeczywistości, gdzie ludzie stoją o krok od wielkiego znieszczenia i destrukcji, jest jeszcze miejsce na nadzieje?
Społeczność jest podzielona na kasty użytkowe. Mocarny, Obrońca, Piastun- to nazwy jedne z wielu. W tym świecie istnieje też jednak miejsce niedostępne dla zwykłych ludzi. Tym miejscem jest Fulcrum- siedziba szkolenia górotwórów-ludzi mających zdolność władania różnymi rodzajami energii, często nazywanych górotwórami bądź też rogga. Ich moc jest niebezpieczna a niewyszkolony rogga, nieposiadający wewnętrznej kontroli, stanowi ogólne zagrożenie- stąd też są wykluczeni z życia społecznego. Żyjąc w śród innych żyją w ukryciu,cały czas tłumiąc swoje moce.„ Górotwórstwo opiera się na dziwnej matematyce. Bierzesz z otoczenia ruch, ciepło i życie, potęgujesz to wszystko w trudnym do wyjaśnienia procesie koncentracji, katalizy czy też rachunku prawdopodobieństwa i otrzymujesz z ziemi ruch, ciepło oraz śmierć”. Górotwóry poza zniszczeniem są wstanie zmienić bieg kataklizmów, hamować je lub tłumić. W nich ostaje się nadzieja na przetrwanie..jednak czy ludzie im zaufają?
Historia jest zdecydowanie nasiąknięta magią a wachlarz postaci jest tutaj bardzo bogaty. Kunszt pisarki zasługuje na uznanie a pozycja ta z pewnością nie zostanie pogrzebana na cmentarzu zapomnianych książek :)

„Piąta pora roku” to debiut. To książka, która wychodzi poza ramy ogólnie znanej i przyjętej fantastyki. N.K.Jemisin oferuje nam kawał dobrej historii a co najważniejsze: oryginalność. Choć to słowo wydaje sie banalne tutaj jest jak najbardziej na miejscu. Żyjemy w czasach, gdzie coraz więcej ludzi pisze książki a tym samym je czyta. W fantastyce dużo motywów sie powiela,...