Bardzo lubię tego autora, ale akurat ta pozycja nie wciągnęła mnie tak jak inne.

Bardzo lubię tego autora, ale akurat ta pozycja nie wciągnęła mnie tak jak inne.

FIitzek niezawodny, jak zwykle. Trzyma w napięciu do końca. Może już trochę się dłużyło pod sam koniec, ale i tak warto książkę przeczytać.

FIitzek niezawodny, jak zwykle. Trzyma w napięciu do końca. Może już trochę się dłużyło pod sam koniec, ale i tak warto książkę przeczytać.

Do tej pory nie czytałam jeszcze nic Sebastiana Fitzka, a wszyscy na około mówili: „Czytaj, bo fajne. Spodoba Ci się”. To spróbowałam, tym bardziej, że jak zapowiadano szumnie mistrz thrillerów połączył swe siły z ekspertem z zakresu medycyny sądowej właśnie w "Odciętych", których wzięłam na tapet. No dobrze, powiem od razu tak, szału nie było, ale też nie było dramatu. Tylko po tak szumnych zapowiedziach, po wszelkich ochach i achach, spodziewałam się czegoś, co wbije mnie w fotel, co sprawi, że będę zbierać szczękę z podłogi albo co najmniej nie spać przez trzy doby. Niestety nic takiego nie miało miejsca, a eksperyment literacki współautorstwa Sebastiana Fitzka i Michaela Tosokosa, moim zdaniem się nie sprawdził, gdyż tej książce zabrakło takiej literackiej lekkości. Miałam czasem wrażenie, że jest ona ciosana skalpelem, żeby nie powiedzieć piłą do otwierania czaszki, skoro przy sekcji zwłok jesteśmy, gdyż na ostro i bez subtelności prowadzona była akcja. W gruncie rzeczy misterii thrillera tu nie dostrzegłam, a czasami opisy medycznych aspektów autopsji sprawiały, że miałam wrażenie, że czytam podręcznik z zakresu medycyny sądowej. .Ta ekscytująca powieść łączy w sobie psychologiczną głębię i medyczną precyzję, zapewniając czytelnikowi niezapomniane doznania.
Trudno mi też było zżyć się z bohaterami ej opowieści i mimo przeżywanych przez nich dramatów, jakoś nie mogłam wykrzesać empatii i im współczuć. Co więcej, jakoś cała intryga była dla mnie zbyt wydumana i mało prawdopodobna, a czasami wręcz w rozwiązaniach całkowicie nierealna.
Akcja całej powieści rozgrywa się wokół Paula Herzfelda, profesora medycyny sądowej i eksperta w dziedzinie zbrodni ekstremalnych, który na co dzień jest niezwykle pewnym siebie i skutecznym ekspertem w swoje dziedzinie, na chłodno podchodzącym do swojej pracy. To się jednak zmienia, kiedy w czasie jednej z sekcji odkrywa on na ciele makabrycznie zamordowanej ofiary numer telefonu własnej córki, a po wybraniu numeru już wie, że jego świat już nigdy nie będzie taki sam.
Jego losy wkrótce połączą się z drugą z głównych postaci tej historii – Lindą. Ta z kolei jest młodą kobietą, która na odległej wyspie na Morzu Północnym ukrywa się przed swym stalkerem, kiedyś jej byłym partnerem, który jak na stalkera przystało ma obsesję na jej punkcie. I wydawać by się mogło, że jest tu bezpieczna, aż zaczynają dziać się wokół niej dziwne rzeczy, które paraliżują jej dalsze funkcjonowanie. Pech jednak chce, że z wyspy nie może się wydostać, gdyż na morzu waśnie szaleje sztorm. Kiedy na wyspie kobieta odnajduje zwłoki nieznanego jej mężczyzny nagle jej drogi krzyżują się z Herzfeldem, a próba przed którą zostanie postawiona okaże się najtrudniejszym w jej życiu wyzwaniem.
I chociaż fabuła jak wspomniałam mnie nie porwała, doceniam eksperymentalne połączenie literacko-naukowe, pozostając jednak przy dalszych zgłębianiu twórczości każdego z panów już w pojedynkę.

Do tej pory nie czytałam jeszcze nic Sebastiana Fitzka, a wszyscy na około mówili: „Czytaj, bo fajne. Spodoba Ci się”. To spróbowałam, tym bardziej, że jak zapowiadano szumnie mistrz thrillerów połączył swe siły z ekspertem z zakresu medycyny sądowej właśnie w "Odciętych", których wzięłam na tapet. No dobrze, powiem od razu tak, szału nie było, ale też nie było dramatu....

Trzymająca w napięciu, wciągająca, nie mogłam się od niej oderwać. Przeczytałam niemal jednym tchem. Bardzo dobra książka, ale nie bez „ale”. W pewnym momencie przestała być aż tak zaskakująca.

Trzymająca w napięciu, wciągająca, nie mogłam się od niej oderwać. Przeczytałam niemal jednym tchem. Bardzo dobra książka, ale nie bez „ale”. W pewnym momencie przestała być aż tak zaskakująca.

Niemiecki autor, znany z tego,
że lubi epatować okrucieństwem. Tym razem ponoć dwaj autorzy, ale drugi to raczej konsultant z dziedziny medycyny sądowej. Daję aż 4 gwiazdki, bo Fitzek ma specyficzne poczucie humoru, a w jego opowieściach pobrzmiewają echa niemieckiego ekspresjonizmu. Niestety również niemieckiego sadyzmu. To drugie moje podejście do tej prozy, równie nieudane, co pierwsze.

Niemiecki autor, znany z tego,
że lubi epatować okrucieństwem. Tym razem ponoć dwaj autorzy, ale drugi to raczej konsultant z dziedziny medycyny sądowej. Daję aż 4 gwiazdki, bo Fitzek ma specyficzne poczucie humoru, a w jego opowieściach pobrzmiewają echa niemieckiego ekspresjonizmu. Niestety również niemieckiego sadyzmu. To drugie moje podejście do tej prozy, równie...

– Znalazłaś? – usłyszała głos mężczyzny, który był jakby zdecydowanie bliżej. Oddalony od niej o jeden skok.
Od tej chwili wszystko potoczyło się błyskawicznie.
Fiona zignorowała lateksowe rękawiczki, jej własne muszą wystarczyć.
Potem sięgnęła pod siedzenie. Pistolet był dokładnie tam, gdzie powiedział Sandro. Naładowany i odbezpieczony.
Podniosła lufę, zmrużyła prawe oko i strzeliła mężczyźnie w twarz.

– Znalazłaś? – usłyszała głos mężczyzny, który był jakby zdecydowanie bliżej. Oddalony od niej o jeden skok.
Od tej chwili wszystko potoczyło się błyskawicznie.
Fiona zignorowała lateksowe rękawiczki, jej własne muszą wystarczyć.
Potem sięgnęła pod siedzenie. Pistolet był dokładnie tam, gdzie powiedział Sandro. Naładowany i odbezpieczony.
Podniosła lufę, zmrużyła prawe oko...

Thriller psychologiczny po którym miałam zwatpic czy kiedykolwiek czytałam dobra książkę w tym gatunku? Myślę, że ktoś to napisał tylko i wyłącznie, aby przykuć uwagę czytelnika. Dawno nie czytałam tak nudnej książki, w której akcja przeciągała się w nieskończoność. Momentami wręcz była nudna. Takie lanie wody o niczym. Jedyny plus to realistyczne opisy ciał, ich rozkładu itp., ale resztę można przekartkować bo i tak się nie zgubisz. Nie polecam.

Thriller psychologiczny po którym miałam zwatpic czy kiedykolwiek czytałam dobra książkę w tym gatunku? Myślę, że ktoś to napisał tylko i wyłącznie, aby przykuć uwagę czytelnika. Dawno nie czytałam tak nudnej książki, w której akcja przeciągała się w nieskończoność. Momentami wręcz była nudna. Takie lanie wody o niczym. Jedyny plus to realistyczne opisy ciał, ich rozkładu...

Fitzek jak zwykle rzuca nas na głęboką wodę. Fabuła jest zagmatwana, jednak z każdą kolejną stroną, zaczyna się to łączyć w całość. W porównaniu do innych książek tego autora, w tym przypadku nie miałem wielkiego zaskoczenia na ostatnich stronach, ponieważ można je było wcześniej wywnioskować.
Na pewno nie jest to thriller dla każdego, ponieważ jest mało realny. Mimo to osoby, które spotkały się już wcześniej z twórczością Fitzka nie powinny być rozczarowane.

Fitzek jak zwykle rzuca nas na głęboką wodę. Fabuła jest zagmatwana, jednak z każdą kolejną stroną, zaczyna się to łączyć w całość. W porównaniu do innych książek tego autora, w tym przypadku nie miałem wielkiego zaskoczenia na ostatnich stronach, ponieważ można je było wcześniej wywnioskować.
Na pewno nie jest to thriller dla każdego, ponieważ jest mało realny. Mimo to...

Nie zgadzam się z większością opinii i tak wysoką średnią. Fabuła jest momentami po prostu głupia, postacie słabo rozwinięte (poza ojcem). Dużo jest naciąganych sytuacji, dziwnych zwrotów akcji (niezbyt zaskakujących, swoją drogą jest ich zbyt wiele). Pomysł na książkę przewijał się już dziesiątki (jak nie setki) razy. Duże rozczarowanie.

Nie zgadzam się z większością opinii i tak wysoką średnią. Fabuła jest momentami po prostu głupia, postacie słabo rozwinięte (poza ojcem). Dużo jest naciąganych sytuacji, dziwnych zwrotów akcji (niezbyt zaskakujących, swoją drogą jest ich zbyt wiele). Pomysł na książkę przewijał się już dziesiątki (jak nie setki) razy. Duże rozczarowanie.

"Odcięci" autorstwa Sebastiana Fitzka i Michaela Tsokosa to psychologiczny thriller, który obiecuje wciągającą i mrożącą krew w żyłach historię.

"Odcięci" to opowieść o serii makabrycznych morderstw, które przerażają mieszkańców Berlina. Główny bohater, Paul Herzfeld, jest patologiem, który odkrywa w zwłokach jednej z ofiar listę telefonów ukrytych w jej ciele. Paul zdaje sobie sprawę, że jest to wiadomość od mordercy i zaczyna ścigać go, z pomocą młodej reporterki.

Autorzy starają się stworzyć mroczny i intrygujący thriller, który skupia się na napięciu i szokujących zwrotach akcji. Opisy morderstw są obrazowe i niekiedy przerażające, co może przyciągnąć uwagę miłośników tego gatunku literatury.

Niestety, pomimo obiecującej koncepcji, "Odcięci" nie spełnia w pełni swojego potencjału. Fabuła często sprawia wrażenie przekombinowanej i zbyt skomplikowanej, co utrudnia czytelnikowi pełne zrozumienie wydarzeń. Postacie są słabo rozwinięte i trudno się z nimi identyfikować, co wpływa na emocjonalne zaangażowanie czytelnika.

Ponadto, niektóre wątki mogą wydawać się nierealistyczne lub niekonsekwentne, co prowadzi do pewnego rozczarowania. Ostatecznie, pomimo niektórych zaskakujących momentów i scen akcji, "Odcięci" nie trzymają czytelnika w pełnym napięciu przez całą lekturę.

Podsumowując, "Odcięci" to thriller z interesującym pomysłem, ale wykonanie pozostawia wiele do życzenia. Mimo obecności napięcia i pewnych momentów szoku fabuła i postacie nie są wystarczająco rozwinięte, a niektóre wątki są trudne do uwierzenia. Oceniam tę książkę na 3/10 i polecam ją głównie fanom gatunku, którzy są w stanie zignorować pewne niedociągnięcia i skupić się na atmosferze grozy.

"Odcięci" autorstwa Sebastiana Fitzka i Michaela Tsokosa to psychologiczny thriller, który obiecuje wciągającą i mrożącą krew w żyłach historię.

"Odcięci" to opowieść o serii makabrycznych morderstw, które przerażają mieszkańców Berlina. Główny bohater, Paul Herzfeld, jest patologiem, który odkrywa w zwłokach jednej z ofiar listę telefonów ukrytych w jej ciele. Paul zdaje...