Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Strach jest jak źle wytresowany pies obronny, którego nie można utrzymać na smyczy jeśli tylko wyczuje krew. Kiedy człowiek poczuje bliskość śmierci, wtedy strach wybucha w sposób niekontrolowany i tak intensywnie, jak siły przyrody, a w takiej ekstremalnej sytuacji istnieją tylko dwie możliwości: atak albo ucieczka.

Statystycznie rzecz biorąc, znacznie więcej przestępstw dokonuje się w świetle dziennym albo oświetlonych pomieszczeniach niż po ciemku, a mimo to wszystkim zdaje się, że niebezpieczeństwo czyha przede wszystkim w ciemnościach. Zupełnie taki sam idiotyzm jak to wieczne przestrzeganie przed obcymi. Większość przestępców seksualnych to krewni albo znajomi ofiar, często wręcz ich rodzice. Ale oczywiście nikt nikogo nie ostrzega, żeby nie wsiadał do samochodu mamy czy taty.

- I proszę się nie martwić. Nie popełniłem oszustwa podatkowego, tylko zabiłem człowieka. To co może mi się stać?

Jak to się często zdarza, kiedy znamy tylko czyjś głos, rzeczywistość nie chciała dopasować się do wizerunku, jaki nakreśliła wyobraźnia.

Wielu sprawców czerpie swoją wiedzę z kryminałów i hollywodzkich filmów i myślą, że jeśli chce się ukryć tożsamość ofiary, wystarczy wyrwać zwłokom wszystkie zęby. Tylko nieliczni wiedzą, że ten sposób co prawda utrudnia identyfikację na podstawie uzębienia, ale jej nie uniemożliwia.

-To wszystko nie jest dla mnie takie ważne, Ingolf.
-Pieniądze i wolność? Co jest w takim razie ważniejsze od pana przyszłości?
-Teraźniejszość.

Szaleństwo łączy.