Lata sześćdziesiąte. Kair - stolica Egiptu. Na barce zacumowanej na Nilu, co wieczór spotyka się grupa przyjaciół. Paląc haszysz, godzinami prowadzą dyskusje filozoficzne i szukają odpowiedzi na nurtujące ich pytania. Towarzystwo jest starannie dobrane. Wszyscy są wykształceni i inteligentni, a jednocześnie wszyscy poszukują sensu życia i na barce starają się zapomnieć o rzeczywistości. Pewnej nocy dochodzi do wydarzenia, które może na zawsze zmienić życie każdego z bohaterów...

Klimat książki jest leniwy i melancholiczny. Dość szybko można popaść w stan odrętwienia i snuć rozmyślania razem z bohaterami. Sprzyja temu piękny, chwilami wręcz liryczny język powieści. Kunszt pisarski autora jest niepodważalny. Zdania są pięknie złożone, a rozmowy ciekawe i przemyślane.

Towarzystwo zgromadzone na barce prawi o życiu, sztuce i miłości. To tematy interesujące każdego z nas. Choć chwilami można odnieść wrażenie, że mamy do czynienia z intelektualnym bełkotem, przyjemnie jest się zanurzyć w klimat rozmów, a oczami wyobraźni powędrować do egzotycznego Kairu. A powieść pobudza wyobraźnię. W trakcie czytania sam miałem ochotę wynająć sobie barkę na Nilu i spędzić na niej kilka dni.

Bohaterowie są zwykłymi ludźmi, którzy budzą sympatię czytelnika. Choć są przedstawicielami zupełnie obcej nam kultury, problemy mają takie same. Zajmują ważne i cenione stanowiska. Są aktorami, adwokatami czy krytykami literackimi. Jednak każdy za czymś tęskni, z czymś sobie nie radzi i szuka odpowiedzi. Dla niektórych haszysz, czy seks to formy uwolnienia się od szarej rzeczywistości. Barka to miejsce zapomnienia i relaksu. Każdy z nas potrzebuje takiego miejsca, gdzie może się udać, wyciszyć i pomyśleć nad życiem.

Obcowanie z książką przysporzyło mi sporo przyjemności. Choć nie jest to pozycja, która wciąga i trzyma w napięciu do ostatniej strony, posiada coś co powoduje poczucie lekkiego smutku, gdy dochodzimy do końca i okazuje się, że dalszych stron już nie ma. Myślę, że dla mnie jest to początek przygody z literaturą krajów arabskich, która w Polsce nie jest zbyt popularna. A szkoda.

Więcej na: temporrada.blogspot.com

Lata sześćdziesiąte. Kair - stolica Egiptu. Na barce zacumowanej na Nilu, co wieczór spotyka się grupa przyjaciół. Paląc haszysz, godzinami prowadzą dyskusje filozoficzne i szukają odpowiedzi na nurtujące ich pytania. Towarzystwo jest starannie dobrane. Wszyscy są wykształceni i inteligentni, a jednocześnie wszyscy poszukują sensu życia i na barce starają się zapomnieć o...