Bez mojej zgody czytałam dawno temu, po namowie przyjaciółki. Opis wydawal sie ciekawy, wiec pomyslałam- a czemu nie? Moze byc fajne. Nie spodziewałam się wtedy ,jak ta książka na mnie wpłynie, ile emocji uwolni i jak długo będę o niej mysleć. Nie sądziłam wtedy ,ze koncówka sprawi ,ze wpadne w histerie, której nie będę w stanie opanować.
'Bez mojej zgody' działa na człowieka niesamowicie, a przynajmniej podziała tak na mnie. Mineło 5 lat odkąd ją przeczytalam ,a ja ciagle pamietam ,co sie tam wydarzylo, ciagle przezywam wydarzenia. Ciagle czuje te łzy na policzkach. Jodi Picoult mistrzowsko kieruje naszymi emocjami, sprawia ,ze przezywamy ksiazke jakby to bylo naze wlasne zycie, ba nawet zapominamy o tym co nas otacza.
Historia dziewczynki ,ktora urodzila sie tylko po to ,by pomoc chorej na bialaczke siostrze, i podaje rodzicow do sadu ,aby samemu decydowac o swoim ciele i zyciu jest magiczna. Dzieki temu ,ze rozdzialy sa pisane z perspektywy kazdego czlonak rodziny- wiemy co kazdy bohater przezywa w zwiazku z tym.
Zakonczenie jest zaskakujace, tragiczne i zdecydowanie szybko się o nim nie zapomni, jak i o całej ksiazce. Ja ciagle pamietam..

Bez mojej zgody czytałam dawno temu, po namowie przyjaciółki. Opis wydawal sie ciekawy, wiec pomyslałam- a czemu nie? Moze byc fajne. Nie spodziewałam się wtedy ,jak ta książka na mnie wpłynie, ile emocji uwolni i jak długo będę o niej mysleć. Nie sądziłam wtedy ,ze koncówka sprawi ,ze wpadne w histerie, której nie będę w stanie opanować.
'Bez mojej zgody' działa na...