Fantastyczna książka!
To grube tomisko, które skutecznie może odstraszyć, opowiada o 2. Armii gen. Andersa wyprowadzonej ze Związku Radzieckiego. Tytuł może być mylący. Mimo że słynny niedźwiedź Wojtek przewija się przez całą książkę, to bynajmniej nie jest to jego historia. Jest to historia przede wszystkim dwóch przyjaciół, którzy poznali się w radzieckim łagrze i przeżyli razem tyle okropności, że mimo wyraźnych różnic między nimi (Michał to typowy intelektualista, oficer, myśliciel, zaś Franek to prosty chłopak, prosty żołnierz) zawiązała się bardzo trwała przyjaźń na całe życie. Opowiedziane są ich perypetie od ogłoszenia amnestii przez szlak bojowy, bitwy (przede wszystkim bardzo dokładnie opisana bitwa o Monte Cassino) po zakończenie wojny. Ta książka z pewnością nie jest wesoła. Opowiada o tragicznych losach wielu ludzi, ale nie brakuje też fragmentów humorystycznych. Wciąga od pierwszej do ostatniej strony. Nie jest to książka historyczna, tylko opowieść o czasach wojny, ale jak to ma miejsce w powieściach nie brakuje też i miłości, i dowcipu, i wielu różnych zaskakujących sytuacji. Nie dostarcza może jakiejś wielkiej wiedzy na temat drugiej wojny światowej, czy Armii Andersa, ale pozwala uświadomić sobie jak to wszystko mogło wyglądać. Oczywiście nie jest to wierny opis, ale prawdopodobny. Książkę czyta się niesamowicie szybko, z bohaterami można się zżyć, a całość robi na człowieku wrażenie.

Fantastyczna książka!
To grube tomisko, które skutecznie może odstraszyć, opowiada o 2. Armii gen. Andersa wyprowadzonej ze Związku Radzieckiego. Tytuł może być mylący. Mimo że słynny niedźwiedź Wojtek przewija się przez całą książkę, to bynajmniej nie jest to jego historia. Jest to historia przede wszystkim dwóch przyjaciół, którzy poznali się w radzieckim łagrze i...