Najpierw powinna być "Hellada królów". Bo to taki polityczno-militarny zarys dziejów świata greckiego i okolic, na początku pod panowaniem Aleksandra Macedońskiego, potem zaś rozbity na coraz mniejsze państwa, wreszcie tereny zależne, głównie od Rzymu. I ten właśnie obszar, a także sąsiednie tereny, stanowią tło dla "Helleniki".
Znakomita badaczka dziejów starożytnych napisała "Hellenikę" już dawno, pierwsze wydanie pochodzi z 1974 r., należy więc się spodziewać, że część informacji wymaga zweryfikowania, bo przecież od tego czasu powstało wiele prac na ten temat. Niech więc recenzują książkę starożytnicy, a ja wyrażę swoje zdanie.
"Hellenika" to obraz o szerokiej perspektywie. Czytelnik może poznać zjawiska społeczne i gospodarcze, dziejące się na terenach "Hellady królów". Jeśli ktoś potraktuje "Hellenikę" jako drugą część powyższej pozycji, to zapewne się nie pomyli. Ale największy wkład jakościowy i główny wątek tej książki, to pokazanie zjawisk i dorobku kulturowego omawianego obszaru. Autorka przedstawiła bogaty zarys dziejów myśli, filozofii, literatury, sztuki, kultu religijnego, nawet życia codziennego ogromnych obszarów cywilizowanego świata w ciągu trzech mniej więcej stuleci - od śmierci Aleksandra do podboju rzymskiego, zwieńczonego panowaniem cezara Augusta. Egipt, Syria, Atiochia, Macedonia, Pergamon, nawet Baktria, dawna Wielka Grecja i oczywiście Macedonia i Grecja właściwa to tereny, które znalazły się na kartach opracowania. Wszystko solidnie udokumentowane, przedstawione z zachowaniem zasad publikacji naukowej, przypisami, a jednocześnie napisane przystępnym językiem w stylu pięknym, zachęcającym do lektury. To nie jest nudna praca naukowa, ale żywy wykład, momentami nawet emocjonalny. Czyta się dobrze, zapamiętuje się wiele, dowiaduje się czytelnik często rzeczy niespodziewanych (koturny w teatrze greckim nie pojawiły się w epoce klasycznej, V-IV w. BC, ale dopiero hellenistycznej, może nawet dopiero w II w. BC). Czytałem wydanie drugie z 1978 r. i tu mankamentem były zdjęcia na wkładkach, do których w tekście były liczne odwołania. Ale to rozumiem - takie były możliwości edytorskie i koncepcja serii w latach 70. To samo mogę napisać o, niestety, nie zawsze dobrej jakości fotografiach. Nie wpływa to jednak na wysoką ocenę pracy nieżyjącej już niestety Pani Profesor.

Najpierw powinna być "Hellada królów". Bo to taki polityczno-militarny zarys dziejów świata greckiego i okolic, na początku pod panowaniem Aleksandra Macedońskiego, potem zaś rozbity na coraz mniejsze państwa, wreszcie tereny zależne, głównie od Rzymu. I ten właśnie obszar, a także sąsiednie tereny, stanowią tło dla "Helleniki".
Znakomita badaczka dziejów starożytnych...