Zauroczył mnie cykl "Czary codzienności". Tak po prostu.
Już "Siostry" sprawiły, że wiedziałam, że to właśnie powieść na którą czekałam od dawna. A "Przyjaciele i rywale" tylko potwierdziły moje wcześniejsze przypuszczenia.
Bo ta powieść jest taka normalna, taka jak życie w małym miasteczku, gdzie każdy dobrze się zna. Gdzie są życzliwi przyjaciele i zawistni ludzie.
W tej części dużo się dzieje, bo nad herbaciarnią "3 siostry i 3 koty" zbierają się burzowe chmury.
Najpierw Agata odkrywa tożsamość nieznanego ojca Tosi, ale czuje że będą z tego faktu miały tylko same kłopoty.
Potem dowiaduje się, że kłopoty mogą dotyczyć również jej domku i herbaciarni, bo pani burmistrz ma ochotę budować tu spa i ten teren jest jej bardzo potrzebny.
Na domiar złego Daniela i Jakub ulegają wypadkowi i trafiają do szpitala.
Nie wiem jak to zrobiła autorka, ale ja czytając jej kolejną powieść czułam jakbym była w samym środku wydarzeń. Jakbym siedziała sobie w herbaciarni pod bzem w upalny lipcowy dzień i obserwowała codzienne życie sióstr. Ich kłopoty, troski, zmartwienia ale również chwilę szczęścia i rodzącego się uczucia.Chyba rzeczywiście bardzo uległam czarom codzienności.
Lubię takie powieści, gdy można zapomnieć o swoich kłopotach i całkowicie dać się porwać w tą inną fikcyjną rzeczywistość.

Zauroczył mnie cykl "Czary codzienności". Tak po prostu.
Już "Siostry" sprawiły, że wiedziałam, że to właśnie powieść na którą czekałam od dawna. A "Przyjaciele i rywale" tylko potwierdziły moje wcześniejsze przypuszczenia.
Bo ta powieść jest taka normalna, taka jak życie w małym miasteczku, gdzie każdy dobrze się zna. Gdzie są życzliwi przyjaciele i zawistni ludzie.
W tej...