Fantastyczna miniatura. Maleństwo na jeden wieczór. Warto poczytać zwłaszcza, jeśli akurat opuściła cię druga połowa... Początek genialny. Plastyczne i pobudzające wyobraźnie, a zarazem wstrząsające, ale nie pozbawione swoistego humoru opisy pobojowisk XVIII wiecznej Europy. Bociany, flamingi i czaple, które zastąpiły kruki i sępy w oczyszczaniu ziemi z ludzkich ciał, bo te „najadły się tyle trupów zadżumionych, że same wyginęły od dżumy”. Albo konie: „szlak, którym jechali, usiany był końskimi ścierwami; leżały bądź na grzbiecie, z kopytami sterczącymi ku niebu, bądź też na brzuchu, pyskiem zarytym w ziemię”. Bo „kiedy koń czuje, że mu rozdarto brzuch stara się zatrzymać swoje wnętrzności. Jedne kładą się brzuchem na ziemi, inne przewracają się na grzbiet, żeby im jelita nie wypływały. Ale śmierć nie przepuszcza ni jednym, ni drugim”. A to dopiero początek... Medardo di Terralba powróci z tej okrutnej wojny z Turkami zupełnie odmieniony. Do rodzinnego zamku dotrze tylko połowa jego ciała, i to ta, w której zawarta jest mroczna część jego osobowości, by zaprowadzić nowe porządki; siać terror wśród poddanych i udoskonalać formy zabijania. A znakiem rozpoznawczym Mastro Medardo od tej pory będą przepołowione zwierzęta i rośliny a ostatecznym marzeniem, by przepołowić wszystko co jest całe...

Fantastyczna miniatura. Maleństwo na jeden wieczór. Warto poczytać zwłaszcza, jeśli akurat opuściła cię druga połowa... Początek genialny. Plastyczne i pobudzające wyobraźnie, a zarazem wstrząsające, ale nie pozbawione swoistego humoru opisy pobojowisk XVIII wiecznej Europy. Bociany, flamingi i czaple, które zastąpiły kruki i sępy w oczyszczaniu ziemi z ludzkich ciał, bo te...