http://www.nieperfekcyjnie.pl/2016/07/promyczek-kim-holden_30.html

Rzetelnie i dość systematycznie śledzę instagramowe profile książkoholików, a także blogowe recenzje różnorodnych powieści. Ostatnio nieustannie natykałam się na "Promyczka" Kim Holden - pokaźne tomisko z prostą i elegancką okładką oraz równie wspaniałą treścią, jak głosiły osoby, które książkę przeczytały. Opis z tylnej okładki zaintrygował mnie, zatem niemal od razu po tym, jak "Promyczek" zagościł na mojej półce, zabrałam się za czytanie...

Główną bohaterką jest 19-letnia Kate, która rozpoczyna naukę pedagogiki specjalnej w małej uczelni na obrzeżach Minneapolis, gdzie zamieszkuje w akademiku. Ze względu na swój ogromny urok oraz aurę, jaką wokół siebie roztacza, szybko zdobywa nowych przyjaciół, cały czas utrzymując kontakt ze swoim wieloletnim kompanem Gusem, będącym jej bratnią duszą. Przyjaciel nazywa ją Promyczkiem, ponieważ dziewczyna, pomimo ogromu kłód rzucanych pod nogi przez los, charakteryzuje się rzadko spotykanym niezwykle pozytywnym nastawieniem do świata i otaczających ludzi. Osobowość Kate sprawia, że każdy chciałby przebywać w jej towarzystwie, czego doznaje również Keller Banks, który zakochuje się w niej od pierwszego wejrzenia.

Bałam się tej książki, naprawdę... Nie ze względu na trudną tematykę, bo nie stronię od niej. Nie dlatego, że obawiałam się schematyczności, bo faktycznie książki z gatunku New/Young Adult są bardzo podobne do siebie. Miałam wątpliwości, czy w przypadku tej pozycji nie będzie tak samo, jak z tymi pokroju "Gwiazd naszych wina" - nasłucham się setek niezwykle pozytywnych opinii o lekturze rozrywającej serce, a po przeczytaniu okaże się, że znowu historia nie porwie mnie tak jak większości czytelniczek. Przyznaję, że spodziewałam się uronienia łez - nie było ich pomimo tego, że "Promyczek" zasmucił mnie niezmiernie. Niemniej losy Kate były dla mnie przewidywalne, a ciarki po plecach przeszły mi, kiedy sięgnęłam po playlistę znajdującą się na końcu książki. Przesłuchałam jedną piosenkę, drugą, trzecią i... przepadłam, serio. To idealne uwieńczenie całej historii, a dopiski autorki dopełniły całości.

Pomimo powyżej wspomnianej schematyczności, mam zastrzeżenia do nieco irytującego ciągłego zwracania się do innych "młoda/młody". Zdaję sobie sprawę z tego, że to niejako znak rozpoznawczy Kate, jednak uważam, że co za dużo to niezdrowo. Nie mogę również pojąć jednej kwestii. Być może jestem niedzisiejsza, zacofana i nie idę z panującym nurtem, ale wydaje mi się lekką przesadą mieć za sobą kilku partnerów seksualnych w wieku 19 lat. Być może dla niektórych osób w pewnych kręgach jest to czymś najnormalniejszym w świecie, a ze mną jest coś nie tak, jednak mam cichą nadzieję, że takie rzeczy nie zdarzają się zbyt nagminnie, bo to nieco smutne...

Owa książka dotyka ogromu różnorodnych problemów - chorób, śmierci, zbyt wielkich wymagań stawianych przez rodziców, trudnego dzieciństwa, samotnego rodzicielstwa, braku wsparcia ze strony najbliższych. Jest tu jednak także dużo miejsca na humor oraz ironię, jak również niebagatelną dozę optymizmu. Uśmiechałam się sama do siebie, gdy mogłam niejednokrotnie utożsamić się z Kate i jej uwielbieniem do dużej czarnej kawy bez mleka i cukru, nieużywaniem prostownicy, chodzeniem bez makijażu czy przeznaczaniem niewielkiej ilości czasu na poranne wyszykowanie się do wyjścia. Nadal zazdroszczę jej nieposkromionego entuzjazmu, nieustannego pozytywnego myślenia oraz patrzenia na ludzi tylko w dobrym świetle, bez ich osądzania czy uprzedzeń.

"Promyczek" nie wstrząsnął moim światem tak, jakbym tego oczekiwała. Za to owa książka pozwoliła mi spojrzeć na życie z zupełnie innej perspektywy, prowokując do poważnych refleksji. Od dzisiaj postaram się być dzielna, chociaż w połowie tak jak Kate, a także w każdej chwili tworzyć legendę... Do tego muszę zapamiętać, aby żyć chwilą i cieszyć się teraźniejszością, gdyż przyszłość jest wielką niewiadomą, którą nie warto zaprzątać sobie głowy zbyt często. W zasadzie nigdy nie wiadomo, ile tej przyszłości nam pozostało...

http://www.nieperfekcyjnie.pl/2016/07/promyczek-kim-holden_30.html

Rzetelnie i dość systematycznie śledzę instagramowe profile książkoholików, a także blogowe recenzje różnorodnych powieści. Ostatnio nieustannie natykałam się na "Promyczka" Kim Holden - pokaźne tomisko z prostą i elegancką okładką oraz równie wspaniałą treścią, jak głosiły osoby, które książkę przeczytały....