Zrobiłem trzy podejścia do przeczytania i skończenia tej książki, niestety poddałem się po tej trzeciej próbie. Ukończyłem niewiele ponad 50 procent objętości ebooka, i sam sobie gratuluję że wogóle tyle wytrzymałem. Dawno nie czytałem książki tak nudnej, i takiej zupełnie o niczym! Paliwem tej powieści są, a raczej - powinny być narkotyki, ale trzymając się tej terminologii to autor najwyraźniej zapomniał zatankować. Może ze trzy procent tego co przeczytałem jest związane z narkotykami, a reszta? Boks, kościoły, prostytutki, trzęsienie ziemi i creme de la creme treści czyli niekończące się rozmowy O NICZYM - do wyboru do koloru. Ja to wszystko określę innym słowem - NUDA! Spotkałem się z opinią że książka ta to w sam raz coś dla fanów serialu "Narcos" - a jestem ultrasem tegoż! - tyle tylko że ów wyśmienity serial z Netflixa i powieść "Z psich pazurów" są przeciwległymi biegunami oddalonymi od siebie o lata świetlne, jeśli chodzi o jakość. Szczerze odradzam.

PS. Na okładce jest opis że jest to epos na miarę "Ojca Chrzestnego"... Rekomenduję intensywne leczenie psychiatryczne dla autora tego stwierdzenia!

Zrobiłem trzy podejścia do przeczytania i skończenia tej książki, niestety poddałem się po tej trzeciej próbie. Ukończyłem niewiele ponad 50 procent objętości ebooka, i sam sobie gratuluję że wogóle tyle wytrzymałem. Dawno nie czytałem książki tak nudnej, i takiej zupełnie o niczym! Paliwem tej powieści są, a raczej - powinny być narkotyki, ale trzymając się tej...

Gdyby nie opinia jednego ze znajomych, (którego to opinie bardzo sobie cenię),do innej książki Dona Winslowa, prawdopodobnie nie trafiłabym na Autora zbyt prędko. Albo i wcale.
Na szczęście kilka dni temu stało się tak jak się stało i teraz jestem właśnie po lekturze "Z psich pazurów", książki, której akcja toczy się tak żywo i napisana jest tak dynamicznie jak tematyka, której dotyczy - wojen narkotykowych w Meksyku. A jak Meksyk to i Stany, jak narkotyki to policja, CIA, DEA, to łapówki, broń i wzajemne zależności. To śmierć, to zniszczenie, to bezwzględność.
Powieść jest wielowątkowa, trzeba płynąć z fabułą i mocno się starać, aby nadążyć, żeby się nie pogubić i nie pójść na dno. Do tego mamy mrowie bohaterów, a w zasadzie BOHATERÓW. Postaci z tak stworzonymi portretami psychologicznymi naprawdę zasługują na uznanie.
I na dokładkę trzeba przyznać, że granica między fikcją literacką a prawdą historyczną jest w tej powieści tak cienką, że niemalże niewidoczną, a dla mnie była niewyczuwalną. Całość stanowi literacką ucztę.

Gdyby nie opinia jednego ze znajomych, (którego to opinie bardzo sobie cenię),do innej książki Dona Winslowa, prawdopodobnie nie trafiłabym na Autora zbyt prędko. Albo i wcale.
Na szczęście kilka dni temu stało się tak jak się stało i teraz jestem właśnie po lekturze "Z psich pazurów", książki, której akcja toczy się tak żywo i napisana jest tak dynamicznie jak tematyka,...

Mocne. Szybkie. Dobre sylwetki postaci. Brutalne. Świetne.
Jedyne do czego można się przyczepić albo pochwalić w zależności od preferencji, to objętość książki. Jest duża. Ja uważam, że to tym lepiej, ale bywają ludzie przyzwyczajeni do niższych objętości.

Mocne. Szybkie. Dobre sylwetki postaci. Brutalne. Świetne.
Jedyne do czego można się przyczepić albo pochwalić w zależności od preferencji, to objętość książki. Jest duża. Ja uważam, że to tym lepiej, ale bywają ludzie przyzwyczajeni do niższych objętości.

Stany Zjednoczone, Meksyk, z Kolumbia i innymi krajami Ameryki Łacińskiej w tle. I straszna opowieść o strasznej wojnie, o wojnie narkotykowej, o wojnie nie do wygrania - interesy mafijnych bossów splecione nierozerwalnie z interesami z politycznymi najważniejszych prominentów najwyższych urzędów, władz, z ambicjami polityków - wszystko splecione w ścisły węzeł wzajemnych zależności i haków. Krwawe, odrażające zbrodnie niezwykle okrutnego charakteru popełniane w bezwzględnej walce o dominację wśród zbrodniarzy, eliminujące definitywnie przeciwników ideologicznych ale też interesie władzy i w osobistych interesach jej przedstawicieli. Masowa degeneracja społeczeństw ślepo wpadających w narkotykowe pułapki, masowe tragedie pospolitych, przeciętnych ludzi nieszczęśliwie wplecionych w tryby tej wojny.
Od strony technicznej, warsztatowej - opowieść znakomita, podziw dla autora, że nie pogubił się w wątkach (czy na pewno całkowicie? Czytając jednak czasem pytałem sam siebie czy właściwie je rozumiem, czy dobrze je łączę)

Stany Zjednoczone, Meksyk, z Kolumbia i innymi krajami Ameryki Łacińskiej w tle. I straszna opowieść o strasznej wojnie, o wojnie narkotykowej, o wojnie nie do wygrania - interesy mafijnych bossów splecione nierozerwalnie z interesami z politycznymi najważniejszych prominentów najwyższych urzędów, władz, z ambicjami polityków - wszystko splecione w ścisły węzeł wzajemnych...

Na okładce napisano "Epos na miarę ojca chrzestnego" :)
No nie. Przy Ojcu Chrzestnym to ana nawet leżeć nie powinna
Dla mnie dobra ale męcząca

Na okładce napisano "Epos na miarę ojca chrzestnego" :)
No nie. Przy Ojcu Chrzestnym to ana nawet leżeć nie powinna
Dla mnie dobra ale męcząca

Wstyd się przyznać, ale "Z psich pazurów" przeleżała u mnie na półce ponad 2 lata zanim odważyłem się po nią sięgnąć. Wyszarpana za kilka złotych w taniej książce, padła ofiarą dyskryminacji z uwagi na tandetną okładkę i nieznane mi wydawnictwo. Z góry uznałem, że jest to jakiś wczesny gniot autora całkiem niezłych "Skorumpowanych" i odłożyłem ją na półkę do czasu, aż nie będę miał lepszej alternatywy pod ręką.

Potem wyszła "Granica", którą przeczytałem jedynym tchem i gdy zacząłem szperać po lekturze w odmętach Internetu okazało się, że "Granica jest trzecią częścią cyklu zapoczątkowanego właśnie przez "Z psich pazurów". Kilka dni trwało zanim udało mi się do niej dokopać na cmentarzysku nietrafionych zakupów :)

Czyta się doskonale. Wydaje mi się, że jest nawet lepsza od kontynuacji. W "Granicy" Autor pozwalał sobie na pewne symboliczne sceny i łopatologiczne moralizowanie. Tutaj mamy epicką historię poprowadzoną z zimną, dziennikarską precyzją. Fakt, że czytam całość w odwrotnej kolejności w ogóle mi nie przeszkadzał, wydaje mi się, że dzięki temu czytało się nawet lepiej, bo pozwalało w większym stopniu docenić rozwój głównych postaci i skupić się wiodących wątkach.

"Z psich pazurów" jest niezwykle rzadkim przykładem ambitnej, świetnie poprowadzonej i jednocześnie niegłupiej książki sensacyjnej.

Zdecydowanie polecam i proszę, nie oceniajcie książki po okładce ;)

Wstyd się przyznać, ale "Z psich pazurów" przeleżała u mnie na półce ponad 2 lata zanim odważyłem się po nią sięgnąć. Wyszarpana za kilka złotych w taniej książce, padła ofiarą dyskryminacji z uwagi na tandetną okładkę i nieznane mi wydawnictwo. Z góry uznałem, że jest to jakiś wczesny gniot autora całkiem niezłych "Skorumpowanych" i odłożyłem ją na półkę do czasu, aż nie...

Monumentalny, epicki, elektryzujący fresk ukazujący genezę narodzin jednego z największych imperiów narkotykowych świata, meksykańskich karteli.
Arturo Keller, weteran wojenny z Wietnamu, uczestnik wielu tajnych operacji zostaje wciągnięty w najbardziej niebezpieczną, nieprzewidywalną akcję w jakiej dotychczas brał udział. W tej morderczej rozgrywce toczącej się o miliony dolarów i władzę nie wiadomo kto jest wrogiem a kto przyjacielem, czasami między jednym a drugim przebiega bardzo cienka granica.
Politycy, tajni agenci, baronowie narkotykowi, duchowni i zwykli ludzie będą walczyć, a każdemu przyświecać będą inne priorytety.
Przetykana faktami, rozpisana na wiele głosów brutalna,hipnotyzująca historia.
Pierwszy tom epickiej trylogii Winslowa. W Polsce ukazała się właśnie ta powieść i tom trzeci ,,Granica". Wydawnictwo Harper Collins zapowiada wydanie także tomu drugiego.
Warto czekać i przeczytać tą doskonałą trylogię w kolejności chronologicznej.
Polecam z całego serca.

Monumentalny, epicki, elektryzujący fresk ukazujący genezę narodzin jednego z największych imperiów narkotykowych świata, meksykańskich karteli.
Arturo Keller, weteran wojenny z Wietnamu, uczestnik wielu tajnych operacji zostaje wciągnięty w najbardziej niebezpieczną, nieprzewidywalną akcję w jakiej dotychczas brał udział. W tej morderczej rozgrywce toczącej się o miliony...

Don Winslow w swej pierwszej powieści o narkotykowych kartelach przedstawił brutalny świat narkobiznesu, brutalnej wojny z baronami największych karteli i, a jakże!, brutalnych postaw, działań i decyzji agentów Agencji ds. Zwalczania Narkotyków, by powstrzymać napływ narkotyków zalewających niczym ocean amerykańskie ulice.
Art Keller, agent DEA, ma obsesję na punkcie walki z narkotykowym biznesem na meksykańsko-amerykańskim pograniczu. Ale ta walka nie jest łatwa i drogo go kosztuje. To istna droga przez mękę. Musi zaprzedać duszę diabłu i stać się tak bezwzględnym, jak narkotykowi baronowie, by liczyć, że może ich dorwać. Podejmuje więc przeciwko nim, trwającą ćwierćwiecze, niemal osobistą krucjatę, ale... po drodze giną ludzie. Mnóstwo ludzi! Zarówno po jednej, jak i drugiej stronie kokainowych plantacji. Całe wioski spływają krwią, giną winni i niewinni, a także dzieci. Dramat...
"Z psich pazurów" to świetna, sensacyjna powieść, napisana na bardzo dobrym poziomie literackim. Początkowo trochę przytłacza mnogością postaci, miejsc i zdarzeń. Jednak z czasem zaczyna się zazębiać i trzymać w napięciu coraz bardziej.
Czy Kellerowi uda się wytrwać w tej dramatycznej wojnie i pokonać wrogów? Czy może ufać komukolwiek? Jaką cenę przyjdzie mu za tę walkę zapłacić?...
Gorąco zachęcam do przeczytania tej niezwykłej, epickiej, napisanej z wielkim rozmachem powieści!

Don Winslow w swej pierwszej powieści o narkotykowych kartelach przedstawił brutalny świat narkobiznesu, brutalnej wojny z baronami największych karteli i, a jakże!, brutalnych postaw, działań i decyzji agentów Agencji ds. Zwalczania Narkotyków, by powstrzymać napływ narkotyków zalewających niczym ocean amerykańskie ulice.
Art Keller, agent DEA, ma obsesję na punkcie walki...

Zbeletryzowana historia meksykańskich karteli narkotykowych. Kiczowata, odpychająca okładka jest odwrotnie proporcjonalna do porywającej i szokującej zawartości.

Zbeletryzowana historia meksykańskich karteli narkotykowych. Kiczowata, odpychająca okładka jest odwrotnie proporcjonalna do porywającej i szokującej zawartości.

Doskonała książka. Najpierw przeczytałem Granicę, a teraz Z psich pazurów. Od obu książek nie można się oderwać.

Doskonała książka. Najpierw przeczytałem Granicę, a teraz Z psich pazurów. Od obu książek nie można się oderwać.