Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Najlepsze w swojej trylogii Autor zostawił na koniec - opis II Wojny światowej. Wojna jednak została opisana w inny sposób niż bitwa A do bitwy B a potem C - zamiast tego czytelnik dowiaduje się jak III Rzesza prowadziła wojnę, jakie były plany strategiczne, jaka reakcja społeczeństwa, co działo się w Hamburgu a nie w Paryżu. Oczywiście są opisane najważniejsze kampanie i punkty wojny - Wrzesień 39, wojna z Francją, Barbarossa, Stalingrad itd - bez tego nie mozna się obyć. Ale to nie jest najważniejsze - to jest w pewnym sensie na drugim planie. Na pierwszym? Opisanie przemysłu zniszczenia, który szalał we wschodniej Europie, na terenach głównie II RP. Niektóre fakty i sytuacje podane w tej książke mogą śnić się po nocach - pan Evans bez specjalnych dłużyzn opisał Sobibor, Bełżec, Treblinkę i Auschwitz. Kulisy jak to było przygotowywane, od idei poprzez logistykę aż do sposobu zabijania. Do tego wstrząsający rozdział o eutanazji w Niemczech - naprawdę ciężko się z tego otrząsnąć. Na minus - lekko nużące opisy kulturowe - sztuka w III Rzeszy, muzyka i rzeźba. Po opisach w poprzednich rozdziałach człowiek ma poczucie niesmaku i nie ma ochoty czytać, czym sie zabawiali Niemcy w 1944 roku. Ale oczywiście to uzupełnienie poprzednich części trylogii, gdzie Autor poswiecałe temu tematowi dużo miejsca, więc jest to wada wyłącznie w moich oczach. Ps. już wiem, dlaczego nie powstał w Polsce żaden kolaboracyjny rząd - autor skutecznie wybił mi z głowy political fiction i wszelkie alt-histy. Ps2. Książka nie dla patriotów - powstanie warszawskie jest na 2-3 stronach, nie podkreśla się bohaterstwa naszego narodu, a wręcz ośmiela się mówić, że część naszych przodków to antysemici. Więc czytać na własną odpowiedzialność.