Pierwszy tom zachęcił światem przedstawionym, ale pozostawił niedosyt. Sięgnąłem po losowy z następnych... I zamiast noir mamy Indianę Jonesa; na plus za różnorodność. Dobra przygodówka, choć motyw poszukiwania dziecka mnie męczy (Harsesis w SG-1, hybryda w Atlantis, Leia w Kenobim, Grogu w Mandalorianinie...). Nadal brakowało mi jakiegoś mięcha, choć już było mniej zachowawczo niż w pierwszym tomie. Sięgnę po inne i zobaczymy.

Pierwszy tom zachęcił światem przedstawionym, ale pozostawił niedosyt. Sięgnąłem po losowy z następnych... I zamiast noir mamy Indianę Jonesa; na plus za różnorodność. Dobra przygodówka, choć motyw poszukiwania dziecka mnie męczy (Harsesis w SG-1, hybryda w Atlantis, Leia w Kenobim, Grogu w Mandalorianinie...). Nadal brakowało mi jakiegoś mięcha, choć już było mniej...

po skończeniu tego arcydzieła musiałem poczekać 5 minut zanim mój mozg zacznie ponownie funkcjonowac

po skończeniu tego arcydzieła musiałem poczekać 5 minut zanim mój mozg zacznie ponownie funkcjonowac

Czego tu nie ma! Wampiry, elfy, czarodzieje, gobliny, amulety i Majowie! I..sprawdza się świetnie;)

Czego tu nie ma! Wampiry, elfy, czarodzieje, gobliny, amulety i Majowie! I..sprawdza się świetnie;)

Kolejny tom przygód Harrego Dresdena przynosi - zgodnie z zapowiedzią - zmiany. To chyba jedna z przyczyn, dla których tak lubię ten cykl - akcja cały czas idzie do przodu, bohaterowie ewoluują, fabuła cały czas idzie do przodu (bez przestojów i waty słownej, która ku mojemu głębokiemu niezadowoleniu stała się znakiem rozpoznawczym np. Dawida Webbera). Zdecydowanie warto przeczytać :).

Kolejny tom przygód Harrego Dresdena przynosi - zgodnie z zapowiedzią - zmiany. To chyba jedna z przyczyn, dla których tak lubię ten cykl - akcja cały czas idzie do przodu, bohaterowie ewoluują, fabuła cały czas idzie do przodu (bez przestojów i waty słownej, która ku mojemu głębokiemu niezadowoleniu stała się znakiem rozpoznawczym np. Dawida Webbera). Zdecydowanie warto...

Nie wiem, czy to zmiana tłumacza czy coś innego wpłynęło na jakość tekstu, ale kiedy zabrałam się za kolejny tom Akt Dresdena, miałam duży zgrzyt i dość opornie mi się go czytało. Po kilkudziesięciu stronach jest lepiej - albo człowiek się przyzwyczaja albo książka ma tylko taki toporny początek. Akcja rozwija się szybko i wciąga, i nawet dość naciągane momentami motywacje bohaterów stają się spójne i dalej czyta się to naprawdę dobrze. Faktycznie zakończenie zachęca, żeby sięgać od razy po kolejny tom, co pewnie zaraz uczynię ;)
Oczywiście polecam fanom serii - skrajne opinie świadczą, że każdemu inaczej ten tom przypada do gustu. Dla mnie w ostatecznym rachunku jest okey, choć może nieco kuleje w porównaniu do poprzednich części.

Nie wiem, czy to zmiana tłumacza czy coś innego wpłynęło na jakość tekstu, ale kiedy zabrałam się za kolejny tom Akt Dresdena, miałam duży zgrzyt i dość opornie mi się go czytało. Po kilkudziesięciu stronach jest lepiej - albo człowiek się przyzwyczaja albo książka ma tylko taki toporny początek. Akcja rozwija się szybko i wciąga, i nawet dość naciągane momentami motywacje...

Najbardziej zaskakująca i chyba jak do tej pory najlepsza część serii.

Najbardziej zaskakująca i chyba jak do tej pory najlepsza część serii.

Są książki, których fabuła porywa czytelnika niczym nurt rwącej rzeki. Są tez powieści pełne głębokich metafor i wartości jak ocean. Dwunasty tom akt Dresdena jest jednak jak kałuża, płytki zwyczajnie głupi i pełen powtórzeń i tych samych opisów, którymi autor raczył nas przez ostatnie 11 książek. Ileż można czytać ten sam opis Murphy czy mistera? Saga zalicza spory rozjazd miedzy początkowymi tomami, które bardziej przypominały kryminał, a swoją obecną formą, czyli naszpikowana ciągłymi pojedynkami papką w stylu transformersów Michaela Baya. W mojej opinii wyraźny regres autora i serii.

Są książki, których fabuła porywa czytelnika niczym nurt rwącej rzeki. Są tez powieści pełne głębokich metafor i wartości jak ocean. Dwunasty tom akt Dresdena jest jednak jak kałuża, płytki zwyczajnie głupi i pełen powtórzeń i tych samych opisów, którymi autor raczył nas przez ostatnie 11 książek. Ileż można czytać ten sam opis Murphy czy mistera? Saga zalicza spory rozjazd...

W tych książkach to 10 stron fabuły a reszta to wieczne powtórzenia oraz wieczna naparzania z nowymi wrogami. Literatura bardzo niekonsekwentna i słaba.

W tych książkach to 10 stron fabuły a reszta to wieczne powtórzenia oraz wieczna naparzania z nowymi wrogami. Literatura bardzo niekonsekwentna i słaba.

Jak na razie chyba najlepsza część przygód maga Dresdena. Bardzo dużo akcji, powracających bohaterów, z jednej strony żałuję, że czytam już po publikacji wszystkich części, bo finał był naprawdę mocny - ale gdzieś wiedząc, że czekają na mnie kolejne książki, nie było aż takiego efektu jak powinno. Co nie zmienia faktu, że nie zawiodłam się na całej tej serii i chętnie sięgnę po dalsze części.

Jak na razie chyba najlepsza część przygód maga Dresdena. Bardzo dużo akcji, powracających bohaterów, z jednej strony żałuję, że czytam już po publikacji wszystkich części, bo finał był naprawdę mocny - ale gdzieś wiedząc, że czekają na mnie kolejne książki, nie było aż takiego efektu jak powinno. Co nie zmienia faktu, że nie zawiodłam się na całej tej serii i chętnie...

Harry jako wkurzony tata? - kiedy zagrażasz jego córce, prosisz się o Eutanazję, nawet jeśli jesteś Czerwonym Królem...

Harry jako wkurzony tata? - kiedy zagrażasz jego córce, prosisz się o Eutanazję, nawet jeśli jesteś Czerwonym Królem...