Piękna opowieść, urzeka od początku do końca.

Piękna opowieść, urzeka od początku do końca.

Książka okropnie ciężka, obrzydliwie psychosomatyczna, zawstydza. Bezpośrednia narracja narzuca odbiór sensualny, potrafi osaczyć zapachami, wydzielinami - od czytania dosłownie robi się niedobrze.
A przy tym to ważny głos, warto.

Książka okropnie ciężka, obrzydliwie psychosomatyczna, zawstydza. Bezpośrednia narracja narzuca odbiór sensualny, potrafi osaczyć zapachami, wydzielinami - od czytania dosłownie robi się niedobrze.
A przy tym to ważny głos, warto.

Kolejna książka tego autora, która jest w zasadzie o tym samym i w tym samym stylu oraz formie podanie. Tematyka i perspektywa interesujące, ukazanie prób odnalezienia siebie i swojego miejsca wśród ludzi, będąc w jakiś sposób od nich innym, jednak ta tematyczna monotonność i zwyczajna nuda wiejąca z kartek nie zachwycają. Choć było kilka interesujących momentów, to jako całość dość nużące.

Kolejna książka tego autora, która jest w zasadzie o tym samym i w tym samym stylu oraz formie podanie. Tematyka i perspektywa interesujące, ukazanie prób odnalezienia siebie i swojego miejsca wśród ludzi, będąc w jakiś sposób od nich innym, jednak ta tematyczna monotonność i zwyczajna nuda wiejąca z kartek nie zachwycają. Choć było kilka interesujących momentów, to jako...

"Koniec z Eddym" to autobiografia. Książka niezwykle mocna i szczera do bólu. Autor opowiada o życiu w dysfunkcyjnej rodzinie, życiu w skrajnej biedzie w małym robotniczym miasteczku, w środowisku pełnym uprzedzeń i podziałów klasowych, gdzie brutalność jest na porządku dziennym.
Świat, w którym dorasta przeraża . Tłumienie swojej odmienności seksualnej, okrucieństwo rówieśników, strach i samotność, w końcu ucieczka.
Trudno zachęcać do czytania opowieści, która emanuje tak niewyobrażalnym cierpieniem i brutalizmem.

"Koniec z Eddym" to autobiografia. Książka niezwykle mocna i szczera do bólu. Autor opowiada o życiu w dysfunkcyjnej rodzinie, życiu w skrajnej biedzie w małym robotniczym miasteczku, w środowisku pełnym uprzedzeń i podziałów klasowych, gdzie brutalność jest na porządku dziennym.
Świat, w którym dorasta przeraża . Tłumienie swojej odmienności seksualnej, okrucieństwo...

Najpierw poszłam na sztukę(o tym samym tytule) do Teatru studio. To pod jej wpływem sięgnęłam po książkę. To poruszająca, smutna lektura. Pokazuje zaściankowość, patologie, biedę i konserwatywne środowiska, które nie dopuszczają odmienności. Bycie innym, nienormatywnym bywa trudne. Spotyka się z przemocą, wyobcowaniem i odrzuceniem. Trudno być silnym znalazwszysz się w sytuacji głównego bohatera. Książka nie jest długa, język jest świetny dosłownie ja pochłonęłam. Czytajcie :)

Najpierw poszłam na sztukę(o tym samym tytule) do Teatru studio. To pod jej wpływem sięgnęłam po książkę. To poruszająca, smutna lektura. Pokazuje zaściankowość, patologie, biedę i konserwatywne środowiska, które nie dopuszczają odmienności. Bycie innym, nienormatywnym bywa trudne. Spotyka się z przemocą, wyobcowaniem i odrzuceniem. Trudno być silnym znalazwszysz się w...

książka wywołała u mnie zgorszenie i obrzydzenie pokazując realia w jakich niestety nadal żyjemy, ale myśle ze o to chodziło autorowi. idealne opisanie patriarchatu, wstrętnego i toksycznego, który nadal jest rzeczą powszechna. jest to pozycja która zdecydowanie każdy powinien przeczytać w swoim życiu, może dać niektórym do myślenia

książka wywołała u mnie zgorszenie i obrzydzenie pokazując realia w jakich niestety nadal żyjemy, ale myśle ze o to chodziło autorowi. idealne opisanie patriarchatu, wstrętnego i toksycznego, który nadal jest rzeczą powszechna. jest to pozycja która zdecydowanie każdy powinien przeczytać w swoim życiu, może dać niektórym do myślenia

Opowieść o Eddym jest historią tak mroczną i przesyconą złymi emocjami, że aż momentami mało wiarygodną. Czytelnik nie znajduje tu nic optymistycznego, co mogłoby przywrócić mu wiarę w ludzi, w ich dobre intencje.

Krótka forma, nasycona mocnymi, niemalże obrzydliwymi opisami zachowań młodych ludzi, brak akceptacji dla odmienności, szykany, wyśmiewanie, kpiny, brak poszanowania dla jakichkolwiek wartości to chyba najważniejsze elementy tej opowiastki.

Szokuje, bulwersuje, uderza między oczy swoim przesadnym wynaturzeniem ludzkich zachowań, reakcji czy uczuć. Brak wzorców i oparcia w rodzinie, wszechobecna degrengolada i upadek obyczajowości.

Być może, o to właśnie autorowi chodziło, ale czy dla odbiorcy jest tu jakieś przesłanie, jakaś nauka, nie wspominając już o jakiejkolwiek przyjemności czytania?

Zrozumiały może być żal czy nawet wściekłość na brak zrozumienia dla odmienności pana Louisa i chęć wyrażenia siebie poprzez opowieść o Eddym, ale czy takie popadanie w skrajność przyniesie oczekiwany rezultat? To pewnie zależy od czytelnika. Dla mnie było tego wszystkiego trochę za dużo.

Opowieść o Eddym jest historią tak mroczną i przesyconą złymi emocjami, że aż momentami mało wiarygodną. Czytelnik nie znajduje tu nic optymistycznego, co mogłoby przywrócić mu wiarę w ludzi, w ich dobre intencje.

Krótka forma, nasycona mocnymi, niemalże obrzydliwymi opisami zachowań młodych ludzi, brak akceptacji dla odmienności, szykany, wyśmiewanie, kpiny, brak...

Strasznie smutna i przejmująca historia Eddiego, który został Edouardem

Strasznie smutna i przejmująca historia Eddiego, który został Edouardem

Książka autobiograficzna. O "inności", strukturze społeczeństwa, postrzeganiu innych, toksyczności, przemocy ze strony rówieśników - i nie tylko. O próbie zmiany na rzecz większości, oraz znalezienia akceptacji i odkrycia siebie.

7.5/10

Książka autobiograficzna. O "inności", strukturze społeczeństwa, postrzeganiu innych, toksyczności, przemocy ze strony rówieśników - i nie tylko. O próbie zmiany na rzecz większości, oraz znalezienia akceptacji i odkrycia siebie.

7.5/10

Poruszające.

Poruszające.