Bardzo ciekawy ciąg dalszy. Trzy doskonałe wątki. Oblężone miasto i Glokta w roli jego obrońcy. Jestem pewien że z odpowiednimi siłami bez trudu utrzymał by miasto. Główny wątek to drużyna. Całkiem inna od znanych mi drużyn. Do tej pory za najciekawszą uważałem tę stworzoną przez Eddingsa w cyklu Elenium. Kilku rycerzy z różnych zakonów, było ciekawym i kolorowym oddziałem. Jednak Abercrombie pokazał inną drużynę, nikt się w niej nie lubił i ledwie tolerował. Zapatrzony w siebie mistrz szermierczy, nienawidząca wszystkiego i wszystkich kobieta,wszystkowiedzący mag o wielkim mniemaniu o sobie. Oraz północny wojownik,który próbuje wszystkich łączyć,zaś w rzeczywistości w czasie walki często wpada w szał, w którym okrutnie zabija wrogów jak i przyjaciół. Bardziej postrzelonej ekipy to już stworzyć nie było można. Gdyby oni nieśli pierścień, Sauron sam sobie by oko wybił.
Nawet gdy wszystko się ładnie zaczyna układać,dotarcie do celu i odnalezienie kamienia wspaniale zaskakuje.
Bardzo dobry jest też wątek wojny na północy. Książę Ladisla przedstawiono jak ostatniego durnia,autor chyba nie przepada za koroną. Doskonale opisana drużyna Trójdrzewca. Zabijaki z charakterem, nie pozbawieni wad, jednak trzymający się razem do końca. Bitwa wśród drzew z szankami na długo pozostaje w pamięci. Z niecierpliwością czekam na trzeci tom. Abercrombie po raz kolejny pokazał klasę. To na podstawie jego książek powinno się robić seriale.

Bardzo ciekawy ciąg dalszy. Trzy doskonałe wątki. Oblężone miasto i Glokta w roli jego obrońcy. Jestem pewien że z odpowiednimi siłami bez trudu utrzymał by miasto. Główny wątek to drużyna. Całkiem inna od znanych mi drużyn. Do tej pory za najciekawszą uważałem tę stworzoną przez Eddingsa w cyklu Elenium. Kilku rycerzy z różnych zakonów, było ciekawym i kolorowym oddziałem....