Moje pierwsze spotkanie z Coetzee. Kiedy mam ochotę poznać jakiegoś pisarza, a nie konkretną książkę, długo zastanawiam się, która z jego powieści będzie najlepsza na początek. Tutaj tak nie było. Nie miałam czasu na przeglądanie. Wzięłam po prostu pierwszą książkę z brzegu. I nie zawiodłam się.

„Młodość” to opowieść o młodym chłopaku, którego marzeniem jest zostanie artystą, pisarzem. Jest przekonany, że prowincjonalna Południowa Afryka nie da mu spełnienia. Spełnienie może osiągnąć tylko w Europie. Dlatego też po skończeniu studiów matematycznych (matematyka i poezja – niezłe połączenie) udaje się do Londynu w poszukiwaniu szczęścia, natchnienia i sławy. Londyn jednak daje mu tylko garnitur, konwencje i poczucie niespełnienia.

„Młodość” to powieść o niespełnieniu, marzeniach, poszukiwaniach nie tego, co trzeba. Chłopak jest marnym i nieczułym, a wręcz egoistycznym kochankiem. Czeka na miłość swego życia, która stanie się jego muzą, bez której, jak sądzi, nie może tworzyć dobrych utworów, lecz jednocześnie jest przekonany, że tylko dzięki swojej poezji może podbić serce tej jedynej. John nie docenia tego co ma: satysfakcjonującej (przynajmniej na początku, bo później się wypalił) pracy, mieszkania, niezależności. Jest introwertykiem, dlatego nie ma przyjaciół; sam jest sobie winien.

Jego stan kojarzy mi się z kryzysem wieku średniego, podczas którego ludzie uświadamiają sobie, że żyją już tak długo, a niczego nie osiągnęli. Lecz, zamiast to zmienić, pogrążają się w monotonni… Stan chłopaka kojarzy mi się z depresją, z której nie potrafi wyjść, ze stawianiem sobie zbyt wygórowanych wymagań i zapominaniu, że na wszystko potrzeba czasu. Chociaż może lepszym wyjaśnieniem zachowania i emocji Johna może być to, że jest on na początku swego życia i nie ma zielonego pojęcia, co z tym życiem zrobić. Zdaje sobie sprawę, że przed nim wiele lat, lecz nie wie, jak je dobrze wykorzystać. Jest zagubiony i nie potrafi znaleźć swojej życiowej drogi.

Pomiędzy wydarzeniami z życia chłopaka i jego emocjami przeplatają się uwagi na temat literatury, malarstwa i muzyki.

Interesujący jest także sposób prowadzenia narracji. Narrator jest trzecioosobowy, lecz całą swoją uwagę skupia tylko i wyłącznie na głównym bohaterze i jego uczuciach, przemyśleniach, spostrzeżeniach. Narrator, z pozoru neutralny, prowadzi monolog chłopaka.

Moje pierwsze spotkanie z Coetzee. Kiedy mam ochotę poznać jakiegoś pisarza, a nie konkretną książkę, długo zastanawiam się, która z jego powieści będzie najlepsza na początek. Tutaj tak nie było. Nie miałam czasu na przeglądanie. Wzięłam po prostu pierwszą książkę z brzegu. I nie zawiodłam się.

„Młodość” to opowieść o młodym chłopaku, którego marzeniem jest zostanie...