Są wydarzenia w naszej historii, które zakrywa kurtyna milczenia, a do takich wydarzeń należy ludobójstwo Ormian. Zbrodnia popełniona przez Imperium Otomańskie na ludności ormiańskiej w czasie I wojny światowej, nad którą przez lata panowała zmowa milczenia, ze względu na pozycję Turcji na arenie międzynarodowej. W rzezi w której zginęło około 1,5 miliona ludzi.
Właśnie rzeź Ormian stała się głównym tematem powieści Chrisa Bohjaliana "Zamki na piasku". Pełna pasji, ale przepełniona smutkiem i współczuciem opowieść o bestialskiej zagładzie i człowieczeństwie.

Laura Petriosan pod wpływem telefonu jaki otrzymuje, rozpoczyna poszukiwania swoich ormiańskich korzeni, by dowiedzieć się czegoś więcej o swojej babci i ormiańskim dziadku, którzy poznali się w czasie rzezi, a o której sama wie niewiele. Tym sposobem przenosimy się do Aleppo w Syrii, do 1915 roku gdzie w ramach akcji humanitarnej przyjeżdża młoda Amerykanka Elizabeth. Celem misji jest dostarczenie potrzebnej żywności, lekarstw, oraz pomocy medycznej uchodźcom, którzy ocaleli z Rzezi Ormian. Na miejscu poznaje Armena, młodego ormiańskiego inżyniera, w którym dość szybko się zakochuje, a który niedługo opuszcza Aleppo, wstępując do Armii Brytyjskiej i wyrusza do Egiptu.

Chris Bohjalian w "Zamkach na piasku" zręcznie splata wiele wątków, zarówno tych z przeszłości, jak i osadzonych w teraźniejszości. Saga rodzinna z jednej strony i historia miłosna młodej bogatej Amerykanki i Ormianina z drugiej, a w tle ludobójstwo. Właśnie obraz tragedii, jaka wówczas miała miejsce, najbardziej trafia do czytelnika. Autor bez sentymentalizmu, językiem sugestywnym, pełnych okrutnych szczegółów, przybliża grozę tamtych wydarzeń i pokazuje nam tragiczną prawdę o torturach, morderstwach i gwałtach jakie miały miejsce na Ormianach. W tym celu pisarz posłużył się motywem fotografii. Zdjęciami umierających lub martwych Ormian, którzy są fotografowani przez dwóch niemieckich żołnierzy, którzy dokumentują rzeź w nadziei, że w ten sposób pozwoli to na jej powstrzymanie.
To co zwróciło moją uwagę w książce to nietypowy talent Bojalina, który wykorzystując ironię i dowcip sprawia, że kontrastujące z nimi okropieństwa stają się jeszcze bardziej intensywne.

"Czy da się zamordować półtora miliona ludzi, tak, żeby nikt się o tym nie dowiedział?(...) tak, o ile zabije się ich na zupełnym odludziu"

W powieści na pierwszy plan wysuwa się Rzeź Ormian, ale nie jest to jedyny temat książki. To również historia ludzi, którym przyszło żyć w tamtym czasach, ich często tragicznych losów, jak również tych, którzy starają się pomóc, często ryzykując życie by nieść pomoc tym, którzy próbują przetrwać.
W obliczu tej tragedii mamy również miłość, skazanej na niepowodzenie od samego początku, ale spełnionej, i która jest dowodem na to, że może się pojawić zawsze, nawet na gruzach i zniszczeniu.

"Zamki na piasku" nie są łatwą historią, poruszają do głębi, wstrząsają, pokazując jeden z najbardziej bestialskich okresów naszej historii.
Piękna, głęboka, choć smutna i tragiczna opowieść, która nikogo nie pozostawi obojętnym.

http://cuddle-up-with-a-good-book.blogspot.com/2016/06/zamki-na-piasku-chris-bohjalian.html

Są wydarzenia w naszej historii, które zakrywa kurtyna milczenia, a do takich wydarzeń należy ludobójstwo Ormian. Zbrodnia popełniona przez Imperium Otomańskie na ludności ormiańskiej w czasie I wojny światowej, nad którą przez lata panowała zmowa milczenia, ze względu na pozycję Turcji na arenie międzynarodowej. W rzezi w której zginęło około 1,5 miliona ludzi.
Właśnie...