Polecam,swietnie sie czyta. Rozczarowanie przyszlo na koniec gdy sie wydalo ze ksiazka to fikcja :/

Polecam,swietnie sie czyta. Rozczarowanie przyszlo na koniec gdy sie wydalo ze ksiazka to fikcja :/

Historia zagłady Ormian nie jest niestety powszechnie znana i opisywana. Dlatego książka ta jest znakomitym źródłem wiedzy o tych wydarzeniach. Do tego otrzymujemy ciekawy opis losów fikcyjnych bohaterów. Polecam

Historia zagłady Ormian nie jest niestety powszechnie znana i opisywana. Dlatego książka ta jest znakomitym źródłem wiedzy o tych wydarzeniach. Do tego otrzymujemy ciekawy opis losów fikcyjnych bohaterów. Polecam

Po " Zamki na piasku" sięgnęłam ponownie po dwóch latach. I znów mną wstrząsnęła. Chris Bohjalian, Amerykanin ormiańskiego pochodzenia, przedstawia najczarniejszą, najtragiczniejszą kartę w historii swojego narodu. A także i świata.
Historię tę poznajemy dzięki, co prawda, fikcyjnym bohaterom ale dzięki nim Wielka Rzeź Ormian, o której tu mowa, przybiera realny, ludzki, bliski charakter, a nie pozostaje tylko bezdusznymi liczbami. Choć liczba ofiar tej zaplanowanej eksterminacji sama w sobie robi wrażenie (1,5 mln!).
Elisabeth, młoda Amerykanka z Bostonu, przyjeżdża do Aleppo, położonym w ówczesnym Królestwie Osmańskim, razem ze swoim ojcem, biznesmenem. Oboje pragną dopilnować by jedzenie, lekarstwa i produkty pierwszej potrzeby, zakupione dzięki zbiórce stowarzyszenia Przyjaciele Armenii, trafiły do najbardziej potrzebujących.  Poza tym Elisabeth, ciekawa świata i ludzi, pragnie pomagać w tamtejszym szpitalu. Jest rok 1915. Pierwsza wojna światowa pogrąża w zamęcie dużą część Globu. Pewne informacje na temat okrucieństwa Turków względem swoich ormiańskich obywateli już ujrzały światło dzienne. Jednak mało kto jest świadom skali tych wydarzeń. I mało kto daje im wiarę. A to bardzo pasuje Turkom, którzy wojenną zawieruchę pragną wykorzystać by oczyścić swój kraj z innowierców i obcych...
Elisabeth poznaje w Aleppo młodego ormiańskiego inżyniera, Armena, z którym zaczyna łączyć ją bliska więź. Ale Armen to mężczyzna z tragiczną przeszłością. Przeszłością, która ich połączy ale też położy się cieniem na ich życiu.
Bogactwo postaci, wielość wątków, odkrywanie rodzinnych tajemnic. I ludobójstwo popełnione z niewyobrażalnym okrucieństwem. Przerażająca, mocna, barwna choć mroczna jednocześnie. Ale zdecydowanie warta przeczytania.

Po " Zamki na piasku" sięgnęłam ponownie po dwóch latach. I znów mną wstrząsnęła. Chris Bohjalian, Amerykanin ormiańskiego pochodzenia, przedstawia najczarniejszą, najtragiczniejszą kartę w historii swojego narodu. A także i świata.
Historię tę poznajemy dzięki, co prawda, fikcyjnym bohaterom ale dzięki nim Wielka Rzeź Ormian, o której tu mowa, przybiera realny, ludzki,...

Czytałam tą książka i łapałam się często na myśli...to jest dokument, autentyczne wspomnienia. A jednak nie. To świetnie napisana powieść, gdzie główna postać,wnuczka ormiańsko-amerykańskiego małżeństwa,zbierając materiały i pisząc książkę o tragicznych przeżyciach i rzezi Ormian dowiaduje się ile z tych strasznych wydarzeń przemilczał jej dziadek no i też babcia.

Czytałam tą książka i łapałam się często na myśli...to jest dokument, autentyczne wspomnienia. A jednak nie. To świetnie napisana powieść, gdzie główna postać,wnuczka ormiańsko-amerykańskiego małżeństwa,zbierając materiały i pisząc książkę o tragicznych przeżyciach i rzezi Ormian dowiaduje się ile z tych strasznych wydarzeń przemilczał jej dziadek no i też babcia.

Trudno mi ocenić taką książkę...skrytykować...wyłapać niedociągnięcia...bo jest ona pełna bólu...strachu...niesprawiedliwości. Opowiada o rzezi Ormian...krwawym momencie w historii...ale pomimo smutku...bestialstwa...braku człowieczeństwa...historia ta daje promyk nadziei....promykiem tym są przyszłe pokolenia Ormian...promykiem tym jest autor tej książki.

Trudno mi ocenić taką książkę...skrytykować...wyłapać niedociągnięcia...bo jest ona pełna bólu...strachu...niesprawiedliwości. Opowiada o rzezi Ormian...krwawym momencie w historii...ale pomimo smutku...bestialstwa...braku człowieczeństwa...historia ta daje promyk nadziei....promykiem tym są przyszłe pokolenia Ormian...promykiem tym jest autor tej książki.

"Zamki na piasku" to powieść o zagładzie Ormian dokonywanego w ówczesnym państwie osmańskim przez Turków (w okresie I wojny światowej).
To opowieść zarówno przygnębiająca jak i fascynująca.
Siła walki i chęć przetrwania za wszelką cenę ukazywana przez autora jest zdumiewająca. Armen, Nevart, mała Hauton i inni Ormianie przeżywają piekło na Ziemi. Wygłodzeni, schorowani i poniżeni na wszelkie możliwe sposoby. Pędzeni przez pustynie, która dla większości jest cmentarzem. Nienawiść oprawcy w stosunku do Dobrego Człowieka jest straszna i haniebna.
O ludobójstwie Ormian słyszy się raczej mało, więc tym bardziej warto książkę przeczytać.

"Zamki na piasku" to powieść o zagładzie Ormian dokonywanego w ówczesnym państwie osmańskim przez Turków (w okresie I wojny światowej).
To opowieść zarówno przygnębiająca jak i fascynująca.
Siła walki i chęć przetrwania za wszelką cenę ukazywana przez autora jest zdumiewająca. Armen, Nevart, mała Hauton i inni Ormianie przeżywają piekło na Ziemi. Wygłodzeni, schorowani i...

Czytając tę książkę uświadomiłam sobie, jak mało, a niekiedy prawie nic, wiemy o historii i losach innych narodów. W tym przypadku chodzi o naród ormiański, którego eksterminacja rozpoczęła się na mocy rozkazu z 24 kwietnia 1915 roku. Rzeź Ormian jest drugim po Holocauście, najlepiej udokumentowanym i opisanym ludobójstwem dokonanym przez władze państwowe na grupie etnicznej w czasach nowożytnych, podczas której mogło zginąć na przestrzeni 18 miesięcy ok. 1,5 miliona osób.

„Zamki na piasku”, jakkolwiek mają w sobie wciągający wątek miłosny, nie są banalnym, ckliwym romansem; to historia przesiąknięta na wskroś bólem, nadzieją, wiarą, pragnieniem przetrwania i poszukiwaniem sensu istnienia. Autor od samego początku tworzy wstrząsającą fabułę, której obrazy intensywnie zapadają w pamięci czytelnika, mimo że nie ma tu opisów drastycznych scen.
Już w pierwszym rozdziale trafiamy do miejsc z wszechobecnym głodem i czyhającą zewsząd śmiercią. Wychudzone ciała upokorzonych ludzi, pozbawione rodziców dzieci, które nieświadomie przebywają swoją ostatnią drogę, by wkrótce stracić życie z głodu, wycieńczenia, ran czy udusić się w dymie celowo rozpalonego ognia. Rozpacz, samotność, poczucie bezsilności i pustki po stracie bliskich, to jedyne uczucia towarzyszące tym ludziom. Ale obok tego ludzkiego okrucieństwa i bestialstwa, znajdziemy tu też ludzi, których postawy zasługują na najwyższe uznanie i szacunek, które niosły bezinteresowną pomoc, często z narażeniem własnego życia i zdrowia.

Chris Bohjalian, wykorzystując fakty, tworzy poruszającą fikcję, którą sprawnie splata z rzeczywistością, oferując coś tak poruszającego, że nie w sposób czytać tej książki bez mokrych od łez policzków. Polecam z całego serca.

Czytając tę książkę uświadomiłam sobie, jak mało, a niekiedy prawie nic, wiemy o historii i losach innych narodów. W tym przypadku chodzi o naród ormiański, którego eksterminacja rozpoczęła się na mocy rozkazu z 24 kwietnia 1915 roku. Rzeź Ormian jest drugim po Holocauście, najlepiej udokumentowanym i opisanym ludobójstwem dokonanym przez władze państwowe na grupie...

Jak mało wiemy,o rzezi Ormian.Jak,mało wiemy,o tragedii narodu z lat 1915-1916.
Turcja do dziś milczy,na ten temat.Szkoda,bo skoro Niemcy,Chorwacji mogli się przyznać do swych zbrodni.Czemu nie naród Turecki ?
Książka,jest opowieścią o tych wydarzeniach.Bohaterka,chcę pomóc ludziom,wie że nie pomoże wszystkim.Ale może części,jest to trudna książka.
Trzeba znać się na polityce bliskowschodniej z czasów pierwszej wojny światowej.
Nie jest to łatwa powieść,do przeczytania w autobusie.
Myślenie jest tu ważne.

Jak mało wiemy,o rzezi Ormian.Jak,mało wiemy,o tragedii narodu z lat 1915-1916.
Turcja do dziś milczy,na ten temat.Szkoda,bo skoro Niemcy,Chorwacji mogli się przyznać do swych zbrodni.Czemu nie naród Turecki ?
Książka,jest opowieścią o tych wydarzeniach.Bohaterka,chcę pomóc ludziom,wie że nie pomoże wszystkim.Ale może części,jest to trudna książka.
Trzeba znać się na...

Zamki na piasku- wesoła zabawa dzieci, na plaży, może i podczas radosnych rodzinnych wakacji- takie przynajmniej są moje skojarzenia.
Lecz książka nie traktuje o rzeczach błahych, lekkich i przyjemnych. Jest o czymś zupełnie innym.
Jest o przemocy, barbarzyństwie i innych okrucieństwach jakie niesie za sobą wojna i eksterminacja narodu, w tym przypadku Ormian. Jest przypomnieniem a może nieznaną lekcją historii o tragedii Ormian.
Jest przypomnieniem,że Aleppo jest nam, niestety, znane .
Po przeszło 100 latach, po opisywanej tragedii, o Aleppo znów jest głośno. Aleppo jest znane za sprawą konfliktu, przemocy, bólu, tragedii i śmierci ludzi na ogromną skalę, jakie niesie za sobą wojna.

Zamki na piasku- wesoła zabawa dzieci, na plaży, może i podczas radosnych rodzinnych wakacji- takie przynajmniej są moje skojarzenia.
Lecz książka nie traktuje o rzeczach błahych, lekkich i przyjemnych. Jest o czymś zupełnie innym.
Jest o przemocy, barbarzyństwie i innych okrucieństwach jakie niesie za sobą wojna i eksterminacja narodu, w tym przypadku Ormian. Jest...

Są wydarzenia w naszej historii, które zakrywa kurtyna milczenia, a do takich wydarzeń należy ludobójstwo Ormian. Zbrodnia popełniona przez Imperium Otomańskie na ludności ormiańskiej w czasie I wojny światowej, nad którą przez lata panowała zmowa milczenia, ze względu na pozycję Turcji na arenie międzynarodowej. W rzezi w której zginęło około 1,5 miliona ludzi.
Właśnie rzeź Ormian stała się głównym tematem powieści Chrisa Bohjaliana "Zamki na piasku". Pełna pasji, ale przepełniona smutkiem i współczuciem opowieść o bestialskiej zagładzie i człowieczeństwie.

Laura Petriosan pod wpływem telefonu jaki otrzymuje, rozpoczyna poszukiwania swoich ormiańskich korzeni, by dowiedzieć się czegoś więcej o swojej babci i ormiańskim dziadku, którzy poznali się w czasie rzezi, a o której sama wie niewiele. Tym sposobem przenosimy się do Aleppo w Syrii, do 1915 roku gdzie w ramach akcji humanitarnej przyjeżdża młoda Amerykanka Elizabeth. Celem misji jest dostarczenie potrzebnej żywności, lekarstw, oraz pomocy medycznej uchodźcom, którzy ocaleli z Rzezi Ormian. Na miejscu poznaje Armena, młodego ormiańskiego inżyniera, w którym dość szybko się zakochuje, a który niedługo opuszcza Aleppo, wstępując do Armii Brytyjskiej i wyrusza do Egiptu.

Chris Bohjalian w "Zamkach na piasku" zręcznie splata wiele wątków, zarówno tych z przeszłości, jak i osadzonych w teraźniejszości. Saga rodzinna z jednej strony i historia miłosna młodej bogatej Amerykanki i Ormianina z drugiej, a w tle ludobójstwo. Właśnie obraz tragedii, jaka wówczas miała miejsce, najbardziej trafia do czytelnika. Autor bez sentymentalizmu, językiem sugestywnym, pełnych okrutnych szczegółów, przybliża grozę tamtych wydarzeń i pokazuje nam tragiczną prawdę o torturach, morderstwach i gwałtach jakie miały miejsce na Ormianach. W tym celu pisarz posłużył się motywem fotografii. Zdjęciami umierających lub martwych Ormian, którzy są fotografowani przez dwóch niemieckich żołnierzy, którzy dokumentują rzeź w nadziei, że w ten sposób pozwoli to na jej powstrzymanie.
To co zwróciło moją uwagę w książce to nietypowy talent Bojalina, który wykorzystując ironię i dowcip sprawia, że kontrastujące z nimi okropieństwa stają się jeszcze bardziej intensywne.

"Czy da się zamordować półtora miliona ludzi, tak, żeby nikt się o tym nie dowiedział?(...) tak, o ile zabije się ich na zupełnym odludziu"

W powieści na pierwszy plan wysuwa się Rzeź Ormian, ale nie jest to jedyny temat książki. To również historia ludzi, którym przyszło żyć w tamtym czasach, ich często tragicznych losów, jak również tych, którzy starają się pomóc, często ryzykując życie by nieść pomoc tym, którzy próbują przetrwać.
W obliczu tej tragedii mamy również miłość, skazanej na niepowodzenie od samego początku, ale spełnionej, i która jest dowodem na to, że może się pojawić zawsze, nawet na gruzach i zniszczeniu.

"Zamki na piasku" nie są łatwą historią, poruszają do głębi, wstrząsają, pokazując jeden z najbardziej bestialskich okresów naszej historii.
Piękna, głęboka, choć smutna i tragiczna opowieść, która nikogo nie pozostawi obojętnym.

http://cuddle-up-with-a-good-book.blogspot.com/2016/06/zamki-na-piasku-chris-bohjalian.html

Są wydarzenia w naszej historii, które zakrywa kurtyna milczenia, a do takich wydarzeń należy ludobójstwo Ormian. Zbrodnia popełniona przez Imperium Otomańskie na ludności ormiańskiej w czasie I wojny światowej, nad którą przez lata panowała zmowa milczenia, ze względu na pozycję Turcji na arenie międzynarodowej. W rzezi w której zginęło około 1,5 miliona ludzi.
Właśnie...