Dobra książka. Świetne przykłady przedmiotów, ktore nie zawsze mają zastosowanie ale się do nich przywiązujemy.
'If you want a golden rule that will fit everybody, this is it: Have nothing in your houses that you do not know to be useful, or believe to be beautiful.' - D. Norman

Dobra książka. Świetne przykłady przedmiotów, ktore nie zawsze mają zastosowanie ale się do nich przywiązujemy.
'If you want a golden rule that will fit everybody, this is it: Have nothing in your houses that you do not know to be useful, or believe to be beautiful.' - D. Norman

Dowód na to, że na dobry design to i popatrzeć miło i używać przyjemnie. Ze szczególnym zainteresowaniem czytałam przykładowe opisy, gdzie ludzie wybierali swój ulubiony domowy przedmiot - jakie to było urocze i rozczulające!

Dziwi mnie trochę forma(t) wydania, bo niby treść o wzornictwie i jakby nie było designie a czułam się jakbym trzymała w rękach nie książkę wydaną w 2015, lecz staruszkę odkopaną ze stosu na zakurzonym strychu.

Dowód na to, że na dobry design to i popatrzeć miło i używać przyjemnie. Ze szczególnym zainteresowaniem czytałam przykładowe opisy, gdzie ludzie wybierali swój ulubiony domowy przedmiot - jakie to było urocze i rozczulające!

Dziwi mnie trochę forma(t) wydania, bo niby treść o wzornictwie i jakby nie było designie a czułam się jakbym trzymała w rękach nie książkę wydaną w...

Dzięki tej książce dowiedziałam się, że nie tylko ja kolekcjonuje szklane butelki, czy słoiki ze względu na ich wygląd. Książka świetnie opisuje w jaki sposób ludzie przywiązują się do rzeczy codziennego użytku. Zawiera wiele, naprawdę ciekawych informacji dotyczący wzornictwa przemysłowego. Po jej przeczytaniu zupełnie inaczej patrzy się na swoje sprzęty domowe. Istna gratka dla osoby interesujące się designem.

Dzięki tej książce dowiedziałam się, że nie tylko ja kolekcjonuje szklane butelki, czy słoiki ze względu na ich wygląd. Książka świetnie opisuje w jaki sposób ludzie przywiązują się do rzeczy codziennego użytku. Zawiera wiele, naprawdę ciekawych informacji dotyczący wzornictwa przemysłowego. Po jej przeczytaniu zupełnie inaczej patrzy się na swoje sprzęty domowe. Istna...

Obok "Design of Everyday Things" to jedna z najbardziej poczytnych książek Normana. Dla mnie stanowi dobre uzupełnienie dla wyżej wymienionej. Od czasów Loosa i jego "Ornament i zbrodnia" wiele uwagi poświęcamy użyteczności i minimalizmowi, jednak to nie one wpływają na to czy coś lubimy, czy nie. Na naszą miłość do przedmiotów pracuje wiele czynników, i chcąc czy nie, oprócz funkcjonalnego aspektu działa także aspekt klasowy, stricte estetyczny, czy modowy.

Obok "Design of Everyday Things" to jedna z najbardziej poczytnych książek Normana. Dla mnie stanowi dobre uzupełnienie dla wyżej wymienionej. Od czasów Loosa i jego "Ornament i zbrodnia" wiele uwagi poświęcamy użyteczności i minimalizmowi, jednak to nie one wpływają na to czy coś lubimy, czy nie. Na naszą miłość do przedmiotów pracuje wiele czynników, i chcąc czy nie,...

Rewelacja dla osób zainteresowanych projektowaniem

Rewelacja dla osób zainteresowanych projektowaniem

Autora polecono mi kilka lat temu na warsztatach design thinking, jako eksperta od psychologii projektowania, zatem sięgając po "Wzornictwo i emocje" miałam dość wysokie oczekiwania.

Zaczyna się dobrze: dowiadujemy się o trzech poziomach projektowania, autor rozkłada je na czynniki pierwsze, wskazuje dobre praktyki, złe praktyki, ilustruje teorię przykładami. I właściwie na tym można zakończyć lekturę. Bo nagle rozpoczynają się rozważania m.in. na temat konieczności stworzenia Xboxa kuchennego do nauki gotowania i Xboxa kolorystycznie dostosowanego do kobiet. Pomyślałam: "Co ten facet wygaduje?!" Niestety podobne dywagacje ciągną się już do końca, a większość przypomina wizje autorów science-fiction z lat 60-tych, głównie o domach przyszłości, pełnych wyposażonych w moduły emocji robotów pełniących tak istotne funkcje jak podawanie napojów czy sprzątanie brudnych talerzy ze stołu.

Nie potrafię jednoznacznie ocenić tej pozycji, bo jej nie aktualizowana przez 15 lat treść wyraźnie została nadgryziona zębem czasu. Być może w roku premiery moje wrażenia byłyby lepsze. Na dzień dzisiejszy niestety to bardziej ciekawostka.

Autora polecono mi kilka lat temu na warsztatach design thinking, jako eksperta od psychologii projektowania, zatem sięgając po "Wzornictwo i emocje" miałam dość wysokie oczekiwania.

Zaczyna się dobrze: dowiadujemy się o trzech poziomach projektowania, autor rozkłada je na czynniki pierwsze, wskazuje dobre praktyki, złe praktyki, ilustruje teorię przykładami. I właściwie...

Dość interesujące spojrzenie na relacje łączące nas z używanymi codziennie przedmiotami. Autor stara się odpowiedzieć na pytanie, dlaczego odczuwamy do jednych przedmiotów sentyment, przywiązanie, do innych frustrację, a jeszcze inne cieszą nas po prostu łatwością ich użytkowania.

Norman wyróżnia trzy poziomy ludzkiej percepcji – pierwotny, behawioralny i refleksyjny. Każdy z nich odpowiada za inny rodzaj podejścia do przedmiotu, przykładowo na poziomie behawioralnym uwaga skoncentrowana jest na działaniu przedmiotu i łatwości jego użytkowania. Dobre projektowanie powinno uwzględniać poziom lub poziomy percepcji, na których dany przedmiot będzie prawdopodobnie najintensywniej doświadczany. Autor ilustruje swoje rozważania licznymi przykładami istniejących przedmiotów, przytacza również sytuacje z własnego życia, ukazujące rolę emocji w ludzkich interakcjach z przedmiotami.

Poza interesującym aspektem usystematyzowania problematyki naszego podejścia do używanych przedmiotów, książka nie jest jednak zbyt odkrywcza. Szczególnie w dwóch ostatnich rozdziałach autor sprawia wrażenie, jakby zapomniał o jej temacie, oddając się galopującym dywagacjom o przyszłości pełnej emocjonalnych robotów, które wykonywałyby wszystkie domowe czynności od parzenia kawy, przez pranie i sprzątanie, po przynoszenie z lodówki coca-coli rozleniwionemu (zapewne leżącemu na kanapie przed telewizorem) posiadaczowi tych wszystkich robotów. Są to moim zdaniem rozdziały zupełnie niepotrzebne, nie dodające nic wartościowego do treści, a wręcz psujące początkowe dobre wrażenia z lektury; w dodatku nie mające nic wspólnego zarówno z tytułem jak i podtytułem książki – dlaczego kochamy lub nienawidzimy rzeczy powszednie.

Dość interesujące spojrzenie na relacje łączące nas z używanymi codziennie przedmiotami. Autor stara się odpowiedzieć na pytanie, dlaczego odczuwamy do jednych przedmiotów sentyment, przywiązanie, do innych frustrację, a jeszcze inne cieszą nas po prostu łatwością ich użytkowania.

Norman wyróżnia trzy poziomy ludzkiej percepcji – pierwotny, behawioralny i refleksyjny....

Dobra książka, ale wydanie polskie - skandaliczne.

Dobra książka, ale wydanie polskie - skandaliczne.

Wzornictwo było moim wymarzonym kierunkiem studiów na które w końcu nie zdecydowałam się. Możliwe, że z wewnętrznej tęsknoty za tworzeniem co rusz wpadają mi w ręce książki o ,,dizajnerskiej" tematyce. Tym razem o emocjach, co już niekoniecznie jest w obrębie moich zainteresowań, gdyż dość sceptycznie odnoszę się do teorii związanych z masowymi reakcjami (nie żebym w nie wątpila jednakże sztuka wydaje mi się czymś czego zdecydowanie nie powinno robić się pod publiczkę, choć to już zupełnie inny temat). Zbyt odkrywczo nie jest, okazuje się że większość opisywanym mechanizmów była już mi znana, a patrzac w kolejnej książce na wyciskarkę Starka mam już wrażenie, że wszyscy piszący o projektowaniu znają tylko ten jeden przykład... W zasadzie założenia lektury są słuszne, jednak mało odkrywcze. zdecydowanie bardziej polecam ksiązkę socjologom, badaczom ludzkich emocji niż projektantom i innym artystycznym duszom. Ale tak już musi być - jedni niech tworzą, a inni badają reakcje na twórczość.

Wzornictwo było moim wymarzonym kierunkiem studiów na które w końcu nie zdecydowałam się. Możliwe, że z wewnętrznej tęsknoty za tworzeniem co rusz wpadają mi w ręce książki o ,,dizajnerskiej" tematyce. Tym razem o emocjach, co już niekoniecznie jest w obrębie moich zainteresowań, gdyż dość sceptycznie odnoszę się do teorii związanych z masowymi reakcjami (nie żebym w nie...