Książka napisana jest podobnym, sprawdzonym już, sposobem. Składają się na nią dwa główne wątki, których osiami są Fabiola i jej brat Romulus. Daje to ciekawy obraz Rzymu będącego pod wpływem druzgoczącej klęski na wschodzie. Wszystkie pisane powieści z epoki cesarstwa koncentrują się na jednym konkretnym miejscu. Tak działa np. Simon Scarrow, którego dzielni woje znajdują się zawsze w jednym miejscu (rejonie). Kane posłużył się większym kadrem. Objął nim zarówno Bliski Wschód jak i Italię, ale to co dzieje się po drodze (podczas czytania książki) zapiera dech w piersiach.

Akcja powieści rozgrywa się na kilku płaszczyznach, zwłaszcza wydarzenia z Wiecznego Miasta są ciekawym rozszerzeniem historii o aspekt polityki i intryg dworskich. Dzięki wprowadzeniu w ten świat Fabiola jest w stanie dowiedzieć się czegoś o losie jej brata, a potem posługuje się swoim nowych kochankiem jak narzędziem mającym na celu ponownie zjednoczenie.

Niby nic wielkiego - spodziewałem się jeszcze większego rozmachu niż w "jedynce", ale mimo wszystko Kane potrafi zaskoczyć. Kiedy już myślałem, że na kolejny tom akcja utknie w miejscu, autor naprawdę ją ruszył z miejsca (i nie chodzi tu tylko o samych bohaterów) prowadząc w kompletnie niespodziewanym kierunku. Za to zaskoczenie należy się ogromny plus.

Książka napisana jest podobnym, sprawdzonym już, sposobem. Składają się na nią dwa główne wątki, których osiami są Fabiola i jej brat Romulus. Daje to ciekawy obraz Rzymu będącego pod wpływem druzgoczącej klęski na wschodzie. Wszystkie pisane powieści z epoki cesarstwa koncentrują się na jednym konkretnym miejscu. Tak działa np. Simon Scarrow, którego dzielni woje znajdują...