Dość zaskakujący kryminał, o ile można tę lekturę przypisać do tego gatunku. Już po kilkunastu stronach wiadomo, że trzech bogatych mieszkańców zamkniętego osiedla wylądowało martwych na dni basenu jednego z nich. Ich bogactwo, pozory zamożnosci i beztroski, nieznośnie nudne życie bogaczy, niekończące się turnieje tenisa bądź rozgrywki golfiarskie mają jednak drugie dno.
Tytułowe czwartkowe wdowy to cztery bogate przyjaciółki, które akurat w ten dzień maja „wolne” i spotykają sie w swoim gronie. Nie wiedzą, ze już niedługo tylko jedna będzie mężatką. Brak tu typowego śledztwa, bo zgony w basenie uznane za nieszczęśliwy wypadek. Ot, kabel od wzmacniacza wpadł do wody i poraził śmiertelnie trzy osoby prądem. Dopiero gdy autorka zagłębia się w retrospekcje, okazuje się, że ten świat argentyńskich nababów nie jest wolny od przemocy domowej, narkotyków, bezrobocia, hazardu i długów w banku. Czy to naprawdę był wypadek? Dlaczego mąż V wrócił tego feralnego wrześniowego wieczoru ze złamaną nogą, a nie podzielił losu kolegów? Jaki szatański plan uknuli, by zapewnić swoim rodzinom godziwy byt? Ciekawy obraz getta dla zamożnych ludzi, getta, do którego sami się ochoczo wprowadzili, getta, które podkreślając ich status paradoksalnie oddziela ich od reszty społeczeństwa. Autorka tak przewrotnie konstruując fabułę sprawia , że zwykły czytelnik w pewnym momencie zaczyna nawet żałować tych bogatych biedaków, uwikłanych w wyścig szczurów i rywalizację o najlepsze szkoły dla swoich dzieci, nie potrafiących po prostu cieszyć się życiem.

Dość zaskakujący kryminał, o ile można tę lekturę przypisać do tego gatunku. Już po kilkunastu stronach wiadomo, że trzech bogatych mieszkańców zamkniętego osiedla wylądowało martwych na dni basenu jednego z nich. Ich bogactwo, pozory zamożnosci i beztroski, nieznośnie nudne życie bogaczy, niekończące się turnieje tenisa bądź rozgrywki golfiarskie mają jednak drugie dno....