Zaintrygowanie to dobre słowo, kiedy wyjmuje się Thorn z paczki. Okładka przypominająca popękany marmur, ścianę lub coś w tym rodzaju, toporne litery, a po otwarciu w oczy uderza zaskakująca czcionka, w niczym nieprzypominająca żadnej z dotychczas przeczytanych powieści. Tak rozpoczyna się przygoda z czymś bliskim, a jednak nieznanym.

Mały dzieciak włóczy się poza miastem, jego bazą jest stary, opuszczony kościół z freskiem Adama i Ewy - zapowiada się ciekawie. Chociaż nigdy nikt tam nie przychodzi, staje się wyjątek. Młodzian widzi starszą od siebie kobietę, która zadaje mu pytanie dręczące go przez lata „dlaczego o nas zapomniałeś?”. To pytanie nęka bohatera i przez cały tom przejawia się nie tylko jako anegdota opowiadana nowo spotkanym osobom, ale też jako coś, co definiuje dalsze poczynania głównej postaci.

Bohater dorasta, dzieląc się swoimi przygodami, które są zupełnie przyziemne. Zakochuje się w Annie, a ich kwitnące uczucie kończy się wraz z wyjazdem dziewczyny. Jak na młodego, pełnego emocji chłopca przystało, przysięga, że przeprowadzi się do Nowego Jorku, zrobi karierę jako pisarz i odzyska dziewczynę. Zanim jednak się to stanie, wraz z przyjaciółmi musi wymyślić coś, by zarobić pieniądze. Czy wyjazd faktycznie coś mu da? Kilka gorzkich chwil, jak to bywa w życiu.

Historia bohatera przebiega tak płynnie, że tom czyta się w ekspresowym tempie. Agent literacki bohatera powiedział mu, że nie powinno się pisać książki w taki sposób jakby się siedziało z czytelnikiem na kawie. A guzik prawda, bo właśnie tak powinno się to robić. Jason ma dar wpływania na wyobraźnię czytelnika tak, jakby się słuchało, a nie czytało. Moim zdaniem to duży atut.

Thorn pozostawił mnie z brakiem określenia uczuć, które żywię po przeczytaniu. Z chęcią przeczytam kolejne zapowiedziane dwa tomy, z nadzieją na to, że będą lepsze. Myślę, że Tomek dopiero debiutuje w powieściach i Thorn może być początkiem pisania czegoś naprawdę dobrego. Nie skreślajmy, trzymajmy kciuki, bo każdy kto czyta Tomka powie, że ma potencjał.

Więcej na: http://zyjlepiej.com/thorn/

Zaintrygowanie to dobre słowo, kiedy wyjmuje się Thorn z paczki. Okładka przypominająca popękany marmur, ścianę lub coś w tym rodzaju, toporne litery, a po otwarciu w oczy uderza zaskakująca czcionka, w niczym nieprzypominająca żadnej z dotychczas przeczytanych powieści. Tak rozpoczyna się przygoda z czymś bliskim, a jednak nieznanym.

Mały dzieciak włóczy się poza...