Książka miała potencjał, który umarł już w pierwszym rozdziale.
Rozhisteryzowana bohaterka, której ani przez chwilę nie ma się ochoty kibicować, a wręcz chce się zdzielić w twarz i krzyknąć "opanuj się kobieto, nie masz czternastu lat!". Mózg ma wielkości fistaszka, z logicznym myśleniem też u niej na bakier.
Kwadratowe dialogi, jakie spotyka się w serialach paradokumentalnych sprawiły, że miałam ochotę zapaść się pod ziemię że wstydu, że czytam takie bzdury.
No i oczywiście typowe dla takich książek płytkie uczucie małolaty do przystojnego jegomościa niepodbudowane głębszą relacją. Piękny, nierealny pan plus głupiutka zakochana pani (a raczej dziewczynka sadząc po o zachowaniu). Kazdy wie jek to się skończy.
Ponadto postacie, w których motywację nie wierzy się od samego początku, a tak zwane plot twisty co inteligentniejszy czytelnik przewidzi sto stron wcześniej.
Na domiar złego fatalny dobór imion, które nadają całości komiczno parodiowy wydźwięk (Gosia Brzózka, Baba Jaga, serio Szanowna Pani autorko?).
Szkoda, bo uważam że mitologia słowiańska jest bardzo ciekawa i można by ją wykorzystać i opowiedzieć w znacznie lepszy sposób nie tylko wspominając kilka zabonów i robiąc z bogów czarne charaktery. Same mity wystarczyłyby na porządną powieść, kiepskich romansów dla głupiutkich nastolatków jest już zdecydowanie wystarczająco.
Gorąco nie polecam.

Książka miała potencjał, który umarł już w pierwszym rozdziale.
Rozhisteryzowana bohaterka, której ani przez chwilę nie ma się ochoty kibicować, a wręcz chce się zdzielić w twarz i krzyknąć "opanuj się kobieto, nie masz czternastu lat!". Mózg ma wielkości fistaszka, z logicznym myśleniem też u niej na bakier.
Kwadratowe dialogi, jakie spotyka się w serialach...