Będzie raczej chaotycznie i nieskładnie, ale jakoś nie do końca umiem poukładać myśli w sprawie tej książki.
- Dostałam tę książkę jako przykład książki, która mnie nie zdołuje.
- Racja, nie zdołowała.
- Treści wcześniej nie znałam, choć pozytywne opinie słyszałam (i o książce i o autorce) nie raz.
- Jakkolwiek dziwnie by to zabrzmiało, dużym atutem tej książki są braki.
- Nie ma tutaj nabuzowanych testosteronem męskich obiektów westchnień, któremu nastoletnie ciała niekoniecznie dziewicze kładą się u stóp. Nie ma dziewczyn, którym zabrakło mózgu, a ich życie koncentruje się wokół poszukiwań i pościgów. Nie ma seksu co akurat nie zawsze jest plusem, ale w tym wypadku dziwnie znakomicie pasuje do historii. Nie ma przewijających się przez różne ciała bohaterów potrzeb, których zaspokojenie zaburza funkcjonowanie również psychiczne (w sumie głownie psychiczne).
- Tego nie ma. I w sumie, aż chciało by się zapytać czy to rzeczywiście YA? W sumie nie do tego jesteśmy przyzwyczajone (nie mówię o wyjątkach potwierdzających regułę).
- Co czytelnik dostaje w zamian?
- I nie, nie dokonam gloryfikacji, bo nadal trzeba pamiętać, że to książka dla młodzieży i jako taka powinna zostać oceniona. A jeśli komuś ta młodzieżowość przeszkadza, to powinien zmienić książkę.
- A więc co mamy?
- Na pierwszy rzut oka banalną historię bliźniaczek, które jadą w świat po naukę. Każda inna, każda z innymi potrzebami i oczekiwaniami. Z innym bagażem na barkach. Rozdzielają się również w campusie. Każda zamieszkuje z kimś innym i zaczyna swoje życie. Spotykają nowych ludzi i odliczają dni. Starsza do kolejnej imprezy i kolejnego picia, bo nie chce zmarnować czasu i wszyscy przecież tak robią. Młodsza do odwiedzin w domu, kolejnego zaliczenia czy momentu kiedy będzie miała czas na napisanie kolejnego odcinka swojego ff. I tak w zasadzie z dnia na dzień. Z większymi czy mniejszymi problemami, radościami czy smutkami.
- Nie będę opisywała kolei losu, ale warto powiedzieć, że sporo się dzieje. Nie tylko u dziewczyn, ale w domu, w kontaktach z ojcem. W kontaktach z matką, która zostawiła rodzinę kilkanaście lat temu. Dziewczyny nie do końca radzą sobie z problemem matki, która nagle chciałaby bliższej znajomości, ale chyba sama nie jest na to gotowa. Mamy więc i szpital po zatruciu alkoholem, szpital psychiatryczny kiedy zatopiony w pracy ojciec traci kontakt z rzeczywistością. Zmienią się też relacje między dziewczynami, to co kiedyś ich łączyło, teraz zaczyna je dzielić.
- Mamy też młodych mężczyzn. Niekoniecznie pięknych i wspaniałych, za to z tym czymś, co zwraca uwagę o ile nie dziewczyn (w pierwszym momencie, bo później oczywiście, że tak), to ich matek (w każdym momencie). Nie są wyidealizowani, mają swoje słabości, baaaa nawet zachowują się jak idioci, nie potrafią dojść do ładu ze swoimi uczuciami i emocjami.
- Ale w tym wszystkim zarówno jedna jak i druga płeć jest bardzo wiarygodna. Czytając ma się wrażenie, że tak – tak może być. W sumie kto z nas tak nie miał?
- Jestem zwolennikiem zakończeń książek Rowell. Autorka mówiąc niewiele, mówi bardzo dużo. Mnie one pozostawiają z dużą wiarą na przyszłość i przekonaniem, że nawet jeśli bohaterom w życiu nie przytrafi się wielkie HEA, to zyskali na tyle siły, że będą w stanie walczyć o swoje.
- Czego wszystkim, oraz sobie szczerze życzę.
- No i historii równie dobrych. Równie nie nadętych. Równie wartościowych.

Będzie raczej chaotycznie i nieskładnie, ale jakoś nie do końca umiem poukładać myśli w sprawie tej książki.
- Dostałam tę książkę jako przykład książki, która mnie nie zdołuje.
- Racja, nie zdołowała.
- Treści wcześniej nie znałam, choć pozytywne opinie słyszałam (i o książce i o autorce) nie raz.
- Jakkolwiek dziwnie by to zabrzmiało, dużym atutem tej książki są braki.
-...